Μια επιτηδευμένη απουσία λογικής, μια επί τούτου εθελοτυφλία και μια εμμονή με αμφιλεγόμενα κίνητρα δεν είναι απλώς ένας Έρωτας. Είναι Έρωτας με το στανιό.

Και αυτά τα βέλη, τα τυχαία, πολύ εύκολα μπορούν να έχουν προσχεδιασμένο στόχο. Βέβαια το «αγγελούδι» που κάνει όλη τη ζημιά είναι αόριστο ή τουλάχιστον απροσδιορίστου καταγωγής. Τα βέλη από την άλλη έχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις.

Μια επιτηδευμένη απουσία λογικής!
Το πρώτο αυτό σύμπτωμα βρίσκεται στα θεμέλια του Ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης. Ουδέποτε κάποιος θα υποστήριζε ότι η φορολογία σε συνδυασμό με μείωση μισθών και συγκράτηση του υψηλού επίπεδου των τιμών θα απέδιδε. Οι Νεοφιλελεύθεροι – οι υποστηρικτές της Ελεύθερης Αγοράς – θα πρότειναν μείωση φορολογίας διότι το κράτος δεν πρέπει να επεμβαίνει και «άνοιγμα» των κλειστών επαγγελμάτων καθώς και ιδιωτικοποιήσεις.

Αντιθέτως, οι Κεϊνσιανοί θα υποστήριζαν πως το Κράτος παίζει σημαντικό ρόλο άρα και η φορολογία ως ένα βαθμό, και σκοπός θα ήταν η ανάπτυξη υπό την προϋπόθεση της πλήρους απασχόλησης. Μπορεί οι μεν νεοφιλελεύθεροι να υποστηρίζουν ότι η προσφορά προκαλεί ζήτηση, οι δε Κεϊνσιανοί ότι η ζήτηση προκαλεί προσφορά, κινούνται όμως και οι δύο σε ένα πλαίσιο λογικής συνεπαγωγής.

Όμως, το υβρίδιο που επέβαλαν μέσω των μνημονίων είναι το πλέον παράλογο. Πώς γίνεται να αυξάνεις τους φόρους, να προβαίνεις σε ιδιωτικοποιήσεις [1] και παράλληλα να μειώνεις μισθούς [2] (άρα μείωση κατανάλωσης – πώς να αγοράσουν χωρίς χρήματα;!) αλλά και να προβαίνεις σε απολύσεις (αύξηση ανεργίας); “Δεν γίνεται” είναι η απάντηση, αν αναζητάς αναπτυξιακά αποτελέσματα.  Μια επιτηδευμένη απουσία λογικής!


Μια επί τούτου εθελοτυφλία!

Μήπως δεν ήταν φανερό το αποτέλεσμα της παραπάνω πολιτικής; Φυσικά και ήταν! Πόσο ευοίωνες θα μπορούσαν να ήταν οι προσδοκίες από τη σύσταση των προγραμμάτων και υποστηρίχθηκαν με τόσο πάθος από τους «κυβερνητικούς» της Ευρώπης;

«Έχοντας δοκιμάσει πρώτα όλα τα άλλα, οι ηγέτες της Ευρωζώνης αρχίζουν να αντιμετωπίζουν το αληθινό πρόβλημα» – Financial Times.

Οι μη παραγωγικές τράπεζες φταίνε. Ακόμη και την Ολλανδία χτύπησε λίγο η κρίση οπότε αναγκάστηκαν να το δεχτούν. Να δεχτούν ότι οι μέχρι τώρα πολιτικές των τραπεζών με τα δάνεια δημιουργούσε φούσκες! Μόνο που δεν δημιουργούσε φούσκες απλά, ολόκληρες «χρηματικές μπουρμπουλήθρες» παρήγαγε που έσκαγαν και ΠΑΦ! χρηματικές απώλειες.

love2

Έπρεπε να τα δοκιμάσουμε όλα δηλαδή για να συμπεράνουμε πως πρέπει οι Τράπεζες πρώτες-πρώτες να είναι παραγωγικές. Αυτό σημαίνει να κάνουν παραγωγικές επενδύσεις πάνω σε καινοτομίες και όχι κενοτομίες.

Έπρεπε όμως – επαναλαμβάνω – να τα δοκιμάσουμε όλα, να ανεβάσουμε την ανεργία στα ύψη και να στείλουμε τα παιδιά μας σε αναγκαστική μετανάστευση.  Η έκθεση της ΓΣΕΕ εκτιμά πως ακόμα και σήμερα να γίνουν οι επενδύσεις στη χώρα μας τα θετικά αποτελέσματα στην απασχόληση θα φανούν το 2025! Μέχρι τότε οι νέοι θα περιμένουν να εργαστούν στα 30+ χρόνια τους; Όχι βέβαια, θα φύγουν όπως άλλωστε επιβεβαιώνει και η έρευνα για την Μετανάστευση από την Ελλάδα του 2013. Εθελοτυφλούσαμε κατά κόρον λοιπόν, οι έρωτες μας «φάγανε».


Εμμονή με αμφιλεγόμενα  κίνητρα!

Στο πρόγραμμα στήριξης δείξαμε ευλαβική προσήλωση. Κάθε μέτρο απαραίτητο για να πάρουμε την επόμενη δόση. Φυσικά με απειλές! Τα ΜΜΕ ηχούσαν σχεδόν καθημερινώς πως «Αν δεν κάνουμε το Χ δεν θα. Αν δεν κάνουμε το Υ δεν θα. Αν δεν κάνουμε το Ζ δεν θα». Όλα τα -δεν θα- ήταν δεν θα πάρουμε την επόμενη δόση ενώ η χωρική διάσταση που δημιουργούσαν αυτοί οι Χ, Υ, Ζ άξονες των μέτρων ήταν ερημική.

Τώρα, συζητείται και νέο πακέτο στήριξης, μικρότερο από τα άλλα δύο. Ήμασταν «καλά παιδάκια» και αν συνεχίσουμε να είμαστε και να παράγουμε πρωτογενές πλεόνασμα για όλο τον χρόνο τότε ίσως την άνοιξη του ’14 μας έρθει νέα «στήριξη». Η εμμονή μας θα είναι έντονη για να ικανοποιήσει τα νέα μέτρα που αυτό το πακέτο στήριξης θα συνοδεύει, αν κρίνουμε από τα πεπραγμένα.

Όσο για τα αμφιλεγόμενα κίνητρα, ο Γερμανός Ευρωβουλευτής Γ. Χατζημαρκάκης (ελληνικής καταγωγής) ανέφερε σε ελληνική εκπομπή ενημέρωσης, πως η Γερμανία από την Κρίση στην Ε.Ε. είχε κέρδη 114 δις €. Επιβάλλεται, αναφέρει, αυτά τα χρήματα να επιστραφούν στον Νότο. Θα γίνει άραγε; Θα είναι το ενδεχόμενο πακέτο στήριξης ένα δώρο που το έχουμε πληρώσει ήδη ή θα μας ζητήσουν κι άλλα;

Βέβαια δεν μπορούμε να ξέρουμε πολλά. Οι Γερμανικές εκλογές λαμβάνουν χώρα ενόψει παρέα με πολιτικές στρατηγικές, οπότε οι δηλώσεις είναι τουλάχιστον λακωνικές. Στρατηγικές πολιτικές ίσως θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και τα ελληνικά λιγόλογα για το τι μέλλει γενέσθαι με το θέμα των πλειστηριασμών. Είναι ο «κανόνας» σε τόσο δυσμενή οικονομική κατάσταση που μη ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος θα αύξανε τον αριθμό των αστέγων. Ωστόσο, ίσως έρθει ελπιδοφόρο μήνυμα λίγο πριν τις δικές μας εκλογές ότι θα το λύσουμε μόνιμα. Εμμονές λοιπόν με αμφιλεγόμενα κίνητρα!

Είναι η απουσία λογικής, η εθελοτυφλία και η εμμονή μερικά χαρακτηριστικά του έρωτα. Η παρούσα κατάσταση όμως καθόλου τυχαία δεν είναι και ο συγκεκριμένος τοξότης δεν είναι ούτε ίντσα άστοχος. Είναι έρωτας επιτηδευμένος, έρωτας επί τούτου, έρωτας αμφιλεγόμενος. Είναι ένας Έρωτας με το στανιό.


Νίκος Γκολφινόπουλος

[1] όσο χαμηλότερος φόρος τόσο πιο συμφέρουσα η επένδυση
[2] όσο χαμηλότεροι οι μισθοί τόσο χαμηλότερο το εργατικό κόστος – όμως δεν φάνηκε αρκετό για να προσελκύσει επενδύσεις στην περίπτωση της Ελλάδας

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

To 3pointmagazine.gr είναι αυτοδιαχειριζόμενο μέσο που δεν έχει εκδότες και διευθυντές σύνταξης, ούτε κομματικές και οικονομικές εξαρτήσεις. Ένα μικρό πείραμα που μεγαλώνει διαρκώς, φιλοδοξώντας να ανταγωνιστεί τα κυρίαρχα, παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.

Related Posts