Λυπάμαι που φεύγεις! Οι αναχωρήσεις μου επιβεβαίωναν πάντα την αίσθηση του προσωρινού. Προσωρινοί και αναλώσιμοι κι εμείς! Φοράμε ανθρώπους κατάσαρκα στα χρόνια που έρχονται και φεύγουν. Πίνουμε τις κουβέντες τους. Τους φιλάμε τα χέρια, τα μάτια, τα χείλη. Χρόνια και χρόνια που μας περίμεναν καθισμένοι στη ζέστα τους. Μέρες και μέρες που είχαν την ελπίδα πως θα χτυπήσουμε την πόρτα τους. Κι αργούσαμε! Πόσο αργήσαμε, θεέ μου!
Λυπάμαι που φεύγεις! Είναι που μου χάρισες όλα όσα περίμενα τα προηγούμενα χρόνια! Παρέες, κουβέντες, αγάπες, φίλους, φιλιά, αγκαλιές! Εκείνες οι αγκαλιές που όλα τα σπασμένα μέσα μου τα κόλλησαν! Είναι που μου έδειξες ένα μικρό κακοτράχαλο δρομάκι κι εγώ το ακολούθησα και με βρήκα! Με έντυσα, με ζέστανα, με τάισα, με χάιδεψα, με παρηγόρησα.
Λυπάμαι που φεύγεις! Τώρα που σηκώθηκα από το πάτωμα και βγήκα στο φως! Τώρα που έμαθα να λέω τις πρώτες μου λέξεις: Όχι, μπορώ, θέλω, ονειρεύομαι! Τώρα που έσπασα τις αλυσίδες μου κι άκουσα εμένα χωρίς κραυγές και ψίθυρους, χωρίς παράλογες και ανούσιες κουβέντες! Τώρα που μου βγαλα τα ψεύτικα ρούχα και με άφησα γυμνή από φόβους και πανικούς! Είπα να ζήσω!
Λυπάμαι που φεύγεις! Τώρα που τέλειωσαν οι ανώφελοι κύκλοι! Τώρα που βρήκα πάλι κάποιον να αγαπώ! Τώρα που ξύπνησα από το λήθαργο και καλωσόρισα αυτό που χτύπησε την πόρτα μου! Η σάρκα μου είναι πια διάφανη. Δεν κρύβω το μέσα μου! Δεν έχω όπλα και βόμβες στα χέρια, ούτε στα μάτια και στο σώμα. Μια ησυχία απλώνεται τριγύρω. Χωρίς σουγιάδες! Δε θα κόψω τα χέρια μου. Όλες οι αλήθειες των ανθρώπων έρχονται στην ώρα τους!
Λυπάμαι που φεύγεις! Ανώδυνα όσα έφερες! Ξεκάθαρα, έντιμα, αβλαβή! Είναι που βρήκαν τόπο όλα τα κρυφά μου για να μη γίνουν συνήθειες! Είναι που πήραν σάρκα και οστά οι άνθρωποι που χρόνια τριγύριζαν στους κύκλους μου κι έκανα πως δε βλέπω! Είναι που πια αναγνωρίζω τον εχθρό και ανοίγω την πόρτα της καρδιάς μου στο φίλο!
Λυπάμαι που φεύγεις! Και λυπάσαι κι εσύ το ίδιο! Ας αγκαλιαστούμε σαν εραστές που χωρίζουν για πάντα. Τώρα που έκανε ο καθένας το χρέος του στην αγάπη! Τώρα που η βροχή μπορεί να ξεπλύνει τις μνήμες μας και να τις παραδώσεις καθαρές στο φως του νέου χρόνου που έρχεται!
Φωτογραφία του Doug Craig
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.