Οι φίλοι ανταλλάξανε κοπέλες. Οι κοπέλες πρόσωπα αγοριών. Αλλάξανε παπούτσια. Ένα νούμερο πιο μεγάλο. Μεγάλωσαν. Μανιωδώς ρωτάω. Του 88; Του 89; Του 90; Του 86 ε; Όλοι μου απαντάνε αφελώς. Δίνουν τον τόπο και την ώρα γέννησής τους. Δεν ξέρουν πως τους καθιστώ θηράματα της έμπνευσής μου. Το αγόρι ήταν 26 πριν τρία χρόνια. Έγινε 29. Τρία χρόνια σταθερά η διαφορά μας. Τι να συνέβη στα τρία χρόνια πριν εγώ να γεννηθώ; Ένα παιδί. Όταν μπήκα πρώτη φορά. Ήμουν παιδί. Ερωτεύτηκα. Τοίχοι. Ήχοι. Γεια. Τοποθετήσεις πίσω του. Σύνθημα. Βλέμμα που γυρνούσε πίσω. Ακόμα γυρνάει. Καχύποπτα. Πάθος. Το πάθος. Μέχρι και τα όπλα του εχθρού μου λείψανε από εκεί. Ό,τι μας οδήγησε κοντά στο θάνατο. Μαζί. Ασφυξιογόνο. Μαζί. Ασφυξία. Μαζί. Τα καταφέραμε. Τα φώτα κλειστά. Μην καταλάβουν. Εδώ δεν έχει πρωταγωνιστές. Αντιήρωες στο σκοτάδι. Αγωνία. Φιλί. Ύπνος. Είχε τελειώσει καιρό ο χώρος. Ταλαιπωρούσε μια υπόσχεση. Κανένας δεν την τήρησε. Ο αποχαιρετισμός έπρεπε να γίνει ατομικά. Όπως και η είσοδος. Τώρα. Αγόρια γύρω μου. Με το ίδιο πρόσωπο ακριβώς. Ίδια μάτια. Κοπέλες με ίδιο φόρεμα. Ακριβώς. Τίποτα δεν προκαλεί ερώτημα. Τα μάτια μου ίδια με ολονών. Εξαναγκάζω τον εαυτό μου να περάσει καλά. Κουρασμένη από τη μέρα. Ποτέ δεν πιάνει. Κουρασμένοι και οι φίλοι. Ήρθαν μόνο για το αντίο. Κουρασμένη βρίσκω τη δυναμη. Μέσα από ένα ποίημα. Ένα σύνθημα. Κάτι που έγραψα κι εγώ εδώ. Ακόμα εδώ. Ποιος να μου το προστάτευε τώρα δυο χρόνια; Τα πόδια λυγίζουν. Τα παπούτσια φταίνε. Είναι σίγουρα άλλης. Ή μεγάλωσα ένα νούμερο κι εγώ. Καμιά φορά προφέρω σιγανά το όνομά μου για να συντονιστώ. Να ξυπνήσω. Εγώ είμαι. Ο χωροχρόνος ξεκάθαρος. Ο χώρος γίνεται δικός σου μόνο όταν τον μοιράζεσαι βαθιά. Ο χρόνος δεν μετράει. Δεν μπόρεσαν όλοι να είναι εκεί. Όσοι μοιραστήκαμε βαθιά. Καμιά φορά λήγουν και οι άνθρωποι όταν λήγει ο χώρος. Δεν πρόδωσαν όμως. Δεν θα προδώσουν. Συγχωρέστε δύο λεπτά. Αυτός ο χορός οφείλει να λήξει με ένα φιλί. Και πάλι φεύγω νωρίς. Όπως τότε. Όπως πάντα.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Η Λίνα Φούντογλου είναι ηθοποιός. Είναι απόφοιτη του Πανεπιστημίου Αθηνών τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και αριστούχα απόφοιτη της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη με την υποτροφία της σχολής. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με το Εθνικό Θέατρο, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, διάφορα Δηπεθέ, και το ελεύθερο θέατρο. Ενδεικτικές παραστάσεις είναι: Μήδεια Σκην. Κάτια Γέρου, Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν Σκην. Νικαίτη Κοντούρη, Το Ξύπνημα της Άνοιξης Σκην. Αντώνης Μόργκαν, Χορεύοντας στη Λούνασα Σκην. Νικαίτη Κοντούρη, Το Τρίτο Κύμα Σκην. Νίκος Αρβανίτης. Το 2022 βραβεύτηκε για την ερμηνεία της στη μικρού μήκους ταινία Wolves ενώ το 2019 είχε βραβευτεί από την Unesco Πειραιώς και Νήσων για τη συνεισφορά της στην τέχνη και τον πολιτισμό. Διηύθυνε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πειραιά ως συνιδρύτρια και ηθοποιός της κινηματογραφικής ομάδας Nail.hitnrun. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «δημιουργικό μηδέν» μέρος της οποίας μεταφράστηκε στα γαλλικά από εκδοτικό οίκο και διατηρεί τη στήλη «απεριορίστων διαδρομών» ως ένα πείραμα επάνω στον γραπτό λόγο και την έκφραση όπως συνήθιζε να κάνει και ως μαθήτρια του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη.

Related Posts