Ο «μαγικός κόσμος» του NBA μπορεί να ενθουσιάσει τους πάντες, ακόμη κι αν δεις έναν αγώνα «για πλάκα». Η φετινή Εθνική Ελλάδος τυγχάνει των υπηρεσιών παικτών που είτε παίζουν, είτε έχουν περάσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού (θα μπορούσε να έχει και άλλους, αλλά αυτό θέλει ένα κείμενο από μόνο του). Αλλά δεν είναι η μοναδική, καθώς όλες σχεδόν οι εθνικές, ακόμη και της Δομινικανής Δημοκρατίας, έχουν τουλάχιστον έναν παίκτη που αγωνίζεται στο κορυφαίο πρωτάθλημα παγκοσμίως. Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί:
Α’ όμιλος:
Ισπανία: Η διοργανώτρια Ισπανία αποτελεί εδώ και χρόνια τον εφιάλτη της εθνικής μας, αλλά και σχεδόν κάθε άλλου αντιπάλου. Στο φετινό Μουντομπάσκετ όμως θα κλείσει ένας μεγάλος κύκλος, με πολλούς παίκτες των “φούριας ρόχας” να οδεύουν προς τη δύση της καριέρας τους. Ένας από αυτούς είναι ο Πάου Γκασόλ, ο οποίος παρά τα 34 χρόνια του βρήκε πριν μερικές εβδομάδες συμβόλαιο στους Σικάγο Μπουλς, αφού είχε μείνει ελεύθερος από τους Lakers. Ο αδερφός του, Μαρκ, αγωνίζεται επίσης στο NBA και τους Γκρίζλις του Μέμφις, εκεί όπου είχε κάνει τα πρώτα του βήματα και ο μεγάλος Γκασόλ.
Την τριάδα των ψηλών συμπληρώνει ο Σερζ Ιμπάκα, ο οποίος βγάζει το ψωμί του στην Οκλαχόμα, στο πλάι του Κέβιν Ντουράντ. Ο 25χρονος Βίκτορ Κλαβέρ το 2009 επιλέχθηκε στο νο.22 του ντραφτ από το Πόρτλαντ, όπου αγωνίζεται μέχρι και σήμερα. Περίπου στην ίδια ηλικία είναι ο Ρίκυ Ρούμπιο, τον οποίο βρίσκουμε στο νο.5 του ντραφτ και τους Τίμπεργουλβς. Η ισπανική παροικία του NBA ολοκληρώνεται με τον Χοσέ Καλντερόν, ο οποίος ακόμη και στα 32 του δίνει δυναμικό παρόν στους Νικς της Νέας Υόρκης.
Βραζιλία: Με το δίδυμο των ψηλών Τιάγο Σπλίττερ – Άντερσον Βαρεχάο να ξεχωρίζει, και η εθνική Βραζιλίας έχει τη δική της παροικία στο NBA. Ο γεροδεμένος και παθιασμένος σέντερ που γνωρίσαμε (κυρίως) από τη Λιέτουβος Ρίτας αποτελεί μέλος των παγκόσμιων πρωταθλητών (όπως ονομάζεται ο πρωταθλητής του NBA), Σαν Αντόνιο Σπερς, ενώ ο Βαρεχάο από φέτος το καλοκαίρι βρίσκει και πάλι δίπλα του τον Λεμπρόν, στους Καβαλίερς. Ο Νένε είναι ο τρίτος ψηλός της παρέας, ο οποίος αγωνίζεται στους «Μάγους» της Ουάσινγκτον, ενώ, αν και δεν είναι στα καλύτερα του τα τελευταία χρόνια, συνεχίζει να αγωνίζεται στους Φοίνιξ Σανς ο Λεάντρο Μπαρμπόσα.
Γαλλία: Η απουσία του Τόνι Πάρκερ (Σαν Αντόνιο Σπερς) αποτελεί τεράστιο πλήγμα για τους τρικολόρ. Παρ’ όλα αυτά, η γαλλική ομάδα μετρά πλήθος φόργουορντ και σέντερ οι οποίοι αγωνίζονται στο NBA: Πρώτος και καλύτερος (;) ο συμπαίκτης του Πάρκερ, Μπορίς Ντιό, ο οποίος έχει φάει τα γήπεδα του NBA με το κουτάλι. Ακολουθούν οι Νικολά Μπατούμ (Πόρτλαντ Μπλέιζερς), Εβάν Φουρνιέ (Ντένβερ Νάγκετς), Ιάν Μαχινμί (Ιντιάνα Πέισερς) και Ρούντι Γκομπέρ (Γιούτα Τζαζ). Ο μικρότερος είναι 21 και ο μεγαλύτερος 27, αν μπορεί να υπολογιστεί η εμπειρία τους από την ηλικία.
Σερβία: Μόλις ένας (!) Σέρβος αγωνίζεται στο NBA. Αυτός είναι ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα, ο οποίος χρειάστηκε να φτάσει στα 25 του για να κάνει το… υπερατλαντικό άλμα και να γίνει συμπαίκτης του Γιάννη Αντετοκούμπο στο Μιλγουόκι. Η περυσινή σεζόν ήταν και η πρώτη του αμερικανική εμπειρία.
Β’ Όμιλος:
Αργεντινή: Ένα από τα φαβορί του ομίλου μας (μετά την εθνική μας, προφανώς), η Αργεντινή, βιώνει και αυτή το τέλος μιας εποχής, χωρίς το Μάνου Τζινόμπιλι (Σαν Αντόνιο) και μια σειρά 30-και κάτι-άρηδων. Ανάμεσα τους τα μεγάλα αστέρια της, Λουίς Σκόλα (34) και Πάμπλο Πριτζιόνι (37) οι οποίοι είναι και οι δυο NBAers της ομάδας (Πέισερς και Νικς αντίστοιχα) μετά την επιστροφή του Νοτσιόνι στην Ευρώπη για χάρη της Ρεάλ Μαδρίτης.
Κροατία: Η εθνική Κροατίας τυγχάνει των υπηρεσιών δυο μόλις NBAers σε αυτό το Μουντομπάσκετ, αν και οι βλέψεις της βάσει ταλέντου είναι αρκετά υψηλές. Αυτοί που ξεχωρίζουν όμως δεν είναι άλλοι από τον Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς, τον παίκτη που επέλεξαν το 2011 στο νο.31 του ντραφτ οι Μαϊάμι Χιτ αλλά πλέον αγωνίζεται στους Μπρούκλιν Νετς, και τον Ντάμιαν Ρούντεζ. Ο 28χρονος έμεινε undrafted, δεν τον επέλεξε δηλαδή καμία ομάδα στα ντραφτς, το 2008, πλέον όμως δικαιώνεται, καθώς έχει κερδίσει συμβόλαιο στους Ιντιάνα Πέισερς.
Φιλιππίνες: Κι όμως. Και οι Φιλιππίνες έχουν παίκτη που αγωνίζεται στο NBA. Μπορεί να είναι νατουραλιζέ Αμερικανικής καταγωγής, όμως η ουσία είναι πως θα φοράει τα χρώματα των Φιλιππίνων δίνοντας άλλο κύρος στην ασιατική ομάδα, καθώς είναι και ο μοναδικός που αγωνίζεται εκτός της χώρας. Ο σέντερ Αντράι Μπλατς αγωνίζεται στους Μπρούκλιν Νετς από το 2012, όταν και έφυγε από τους Ουίζαρντς λόγω συνεχών τσακωμών (κυρίως) με τη διοίκηση.
Πουέρτο Ρίκο: Οι νοτιοαμερικάνοι αποτελούν μια αρκετά ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι πάντοτε από τις ομάδες που παλεύουν και διεκδικούν ό,τι μπορούν να πάρουν από κάθε διοργάνωση, χωρίς όμως να αποτελούν φόβητρο. Πλέον και η δική τους ομάδα αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της χώρας, πέραν των Κάρλος Αρόγιο και Χουάν Χοσέ Μπαρέα. Ο πρώτος αγωνίζεται στη Γαλατάσαραϊ, με αρκετά χρόνια NBA όμως στις πλάτες του, ενώ ο δεύτερος αγωνίζεται εδώ και μια τριετία στους Μινεσσότα Τίμπεργουλβς.
Σενεγάλη: Μια άλλη ιδιαίτερη περίπτωση είναι η ομάδα της Σενεγάλης. Όχι τόσο λόγω της παρουσίας της, αλλά λόγω των πολλών παικτών της που αγωνίζονται μεν στις ΗΠΑ, όχι όμως στο NBA. Συγκεκριμένα, οι Τιερνό Νιάνγκ και Μορίς Ντάλι Ν’Ντουρ αγωνίζονται στο NCAA, το κολεγιακό πρωτάθλημα, στις ομάδες των Ουισκόνσιν και Οχάιο αντίστοιχα, ενώ ο σέντερ της ομάδας, Χαμαντί Εντζάι, αγωνίζεται στους Ντέλαγουερ 87ερς της D-League (αναπτυξιακή λίγκα, εκεί που θα αγωνίζεται και ο Θανάσης Αντετοκούμπο την επόμενη χρονιά). Ο σταρ της ομάδας όμως είναι ο άλλος σέντερ της, Γκορκί Ντιένγκ, ο οποίος αγωνίζεται στους Μινεσσότα Τίμπεργουλβς.
Ελλάδα: Last but not least (τουλάχιστον του α’ μέρους) η εθνική Ελλάδος. Φυσικά το… φαινόμενο της εθνικής δεν είναι άλλος πέραν από τον Greek Freak, Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος βρέθηκε ξαφνικά από τα… αλώνια της Α2 στα σαλόνια του NBA και τους Μιλγουόκι Μπακς, όπου αποδείχθηκε ένας από τους πιο επιτυχημένους ρούκις της φετινής σεζόν. Ακολουθούν οι Νίκος Καλάθης και Κώστας Παπανικολάου, με τον καθένα να αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση. Ο πρώτος είναι έτοιμος να ξεκινήσει τη δεύτερη του χρονιά στο NBA, μετά και την περιπέτεια του με το θέμα του ντοπαρίσματος, ενώ ο δεύτερος θα αποτελέσει τον πιο ακριβοπληρωμένο ρούκι β’ γύρου που έχει περάσει από τα παρκέ του NBA μετά το συμβόλαιο που υπέγραψε με τους Χιούστον Ρόκετς (είχε επιλεχθεί στο νο.48 από τους Νικς το 2012). Στην περίπτωση που ενσωματωνόταν με την εθνική ο Κώστας Κουφός ή/και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο θα είχαμε 4 ή 5 παίκτες με παρουσία πέρα από τον Ατλαντικό.
Αυτοί ήταν οι NBAers που «κοσμούν» με την παρουσία τους τους δυο πρώτους ομίλους του φετινό Μουντομπάσκετ, το οποίο ξεκινάει αύριο. Σύντομα θα έχουμε και νέο κείμενο που θα αφορά τους παίκτες των δυο άλλων ομίλων που έχουν περάσει τα σύνορα του Ατλαντικού. Μην ρωτήσετε εάν θα έχουμε και τις ΗΠΑ, η (κάτι σαν) dream team χρειάζεται, ή απαιτεί, ένα αφιέρωμα… όλο δικό της.
Υ.Γ.: Οι ομάδες που δεν αναφέρθηκαν (Αίγυπτος, Ιράν) δεν έχουν κάποιον παίκτη που να αγωνίζεται στο NBA.
Συνεχίστε στο Β’ μέρος του αφιερώματος!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.