Ήταν περασμένες 11 το βράδυ της 11ης Ιουνίου όταν έπεσε το μαύρο στην τηλεοπτική συχνότητα της ΕΡΤ. Με μια αιφνίδια ανακοίνωση του ίδιου απογεύματος, ο εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης ανακοινώνει το κλείσιμο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, βυθίζοντας στην απόγνωση τους δυόμισι χιλιάδες εργαζομένους της.

Πολλοί θα πουν ότι η ΕΡΤ δεν ήταν παρά ένα φερέφωνο της εκάστοτε κυβέρνησης και ένα όργιο σπατάλης και ρουσφετιών για κάθε πράσινο ή μπλε πολιτικό. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι μπορεί να ήταν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός έπρεπε να είναι ο ρόλος της και ούτε φταίνε όλοι οι εργαζόμενοι γι’ αυτό.  Η αλήθεια είναι ότι  δεν υπήρχε ποτέ καμία βούληση για να αναδιαρθρωθεί η ΕΡΤ γιατί εκείνοι που επικαλούνται την ύπαρξη των πελατειακών σχέσεων ως πρόσχημα  για το λουκέτο της είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια βολεύουν κάποιους δικούς τους στην ΕΡΤ και κινούν τα νήματα.

 

ert-11-09

Παρά τις όποιες κατηγορίες και τα βέλη που δέχθηκαν από την κυβέρνηση, οι εργαζόμενοί της αντιστάθηκαν και συνέχισαν την ειδησεογραφική ροή και τη λειτουργία της ΕΡΤ έτσι όπως θα έπρεπε να είναι η δημόσια ραδιοτηλεόραση. Κι αυτό γιατί δεν είχαν κανέναν να τους λέει τι να κάνει. Είχαν τις χιλιάδες κόσμου που συνέρρεαν στο ραδιομέγαρο για να υποστηρίξουν τον αγώνα τους και τους ενέπνεαν να συνεχίσουν μια πραγματικά ανεξάρτητη και ελεύθερη ενημέρωση στα χέρια των δημοσιογράφων και των εργαζομένων, έτσι όπως θα έπρεπε να είναι.

Σήμερα η ΕΡΤ έχει κλείσει αλλά ακόμα εκπέμπει μέσω διαδικτύου από το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής. Στην τηλεοπτική μας συχνότητα όμως εκπέμπει η  Δημόσια Τηλεόραση, σε ένα μουντό στούντιο με μερικούς από τους «αγωνιζόμενους» πρώην εργαζόμενους της ΕΡΤ να παρουσιάζουν και να σχολιάζουν τα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα.

ert- cover

Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι, δεν λέω,  που κάποιος αποφασίζει από εκεί που υπερασπίζεται την ελεύθερη φωνή της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και την επαναλειτουργία της ΕΡΤ να φτάνει να κάνει αίτηση στον νέο οργανισμό που σχεδιάζει η κυβέρνηση. Αλλά ίσως να υπάρχουν ακόμα περισσότεροι για να σταθείς στο πλευρό των συναδέλφων σου και να αγωνιστείς γι’ αυτό που μαζί χάσατε.

Αν και πλέον το άδειο προαύλιο της ΕΡΤ δεν θυμίζει σε τίποτα τα βράδια του Ιούνη, κάποιοι άνθρωποι δεν σταμάτησαν να βρίσκονται εκεί και να αγωνίζονται γι’ αυτά που χάσανε εν μία νυκτί. Τρεις μήνες μετά, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ βρίσκονται ακόμα στο κτίριο της Αγίας Παρασκευής  και αναμετριούνται με τη  λογική της  «μνήμης του χρυσόψαρου» που κυριαρχεί στην ελληνική κοινωνία. Έτσι, διοργανώνουν μια μεγάλη συναυλία στο κέντρο του αγώνα τους, στη Μεσογείων.

Γι’ αυτό σήμερα το βράδυ, το προαύλιο του ραδιομεγάρου πρέπει να γεμίσει. Γι’ αυτούς που κάθε μέρα βρίσκονταν εκεί και δεν ξέχασαν. Για τον Αχιλλέα που δεν θα είναι εκεί να καταγράψει με την κάμερά του αυτή τη μεγάλη συναυλία, αλλά θα τη δει μέσα από τα μάτια όσων θα βρισκόμαστε εκεί…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε όμως σε δύο πόλεις, σε πολύ μικρή ηλικία στη Λαμία-και τα καλοκαίρια στο χωριό-και ύστερα μόνιμος κάτοικος Αθήνας. Όταν τέλειωσε το σχολείο και δήλωνε τη σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, έβλεπε όπως τα περισσότερα παιδιά πιο ρομαντικά την ιδέα της δημοσιογραφίας. Αργότερα, δουλεύοντας, συνειδητοποίησε ότι η δουλειά είναι πάντα δουλειά και για ένα τόνο διαφέρει από τη δουλεία. Πέρασε από διάφορα διαδικτυακά μέσα μέχρι να καταλήξει να την κερδίσει η διεθνής επικαιρότητα και το ραδιόφωνο. Στην ομάδα του 3point όμως και την αυτοδιαχείριση βρήκε αυτό που έλειπε από την δημοσιογραφική της καθημερινότητα, το πάθος για κάτι συλλογικό, γράφοντας ελεύθερα χωρίς αφεντικά πάνω από το κεφάλι της για όσα αλλού δεν θα μπορούσε να εκφράσει.

Related Posts