“Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο, με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο”. Στίχος “αθάνατου” ελληνικού άσματος που θα μπορούσε κάλλιστα και χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής, να περιγράψει την κατάσταση μια ολόκληρης χώρας. Της Ελλάδας βέβαια.

Μπορεί ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Οικονομικών, τα στελέχη της τρικομματικής κυβέρνησης, τα γνωστά τηλεοπτικά παπαγαλάκια και ο κάθε νεοφιλελεύθερος λάτρης της σχολής του Σικάγο, να το ονομάζουν ανάπτυξη, ωστόσο αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, παρά ξεπούλημα μιας ολόκληρης χώρας. Δρόμοι, λιμάνια, τράπεζες, εταιρείες, δημόσιοι οργανισμοί και ΔΕΚΟ, όλα στο σφυρί.

Η διαδικασία αποκρατικοποίησης και η ευθύνη για την υλοποίησή τους ανήκει στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (με την επανεκκίνησή του από την κυβέρνηση), το οποίο με αυξημένες πια αρμοδιότητες, έχει κατηγοριοποιήσει τα περιουσιακά του στοιχεία ως εξής:

– Ακίνητα του δημόσιου τομέα, τα οποία διαχειρίζονται δημόσιες κτηματικές εταιρείες, η ΕΤΑΔ, ΔΕΚΟ ή διάφορα υπουργεία.
–  Υποδομές διαθέσιμες για χρήση, στις οποίες εντάσσονται μαρίνες, λιμάνια, αεροδρόμια και εταιρείες ύδρευσης.
– Ενέργεια, στην οποία εντάσσονται περιουσιακά στοιχεία των κλάδων διανομής-αποθήκευσης αερίου, διύλισης πετρελαίου και παραγωγής ηλεκτρισμού και
–  λοιπά περιουσιακά στοιχεία, στα οποία περιλαμβάνονται μετοχές εταιρειών τυχερών παιχνιδιών, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, τράπεζες, καθώς και άδειες εκμετάλλευσης των κρατικών λαχείων και χρήσης ραδιοσυχνοτήτων.

Με λίγα λόγια… ό,τι κινείται.

Πρώτος στόχος οι τράπεζες

Η αρχή έγινε εν μέσω καλοκαιριού με την ΑΤΕ. Με συνοπτικές διαδικασίες και εν κρυπτώ (με άγνωστη δήθεν εμπιστευτική προσφορά), η κυβέρνηση μεταβίβασε (αφού ουσιαστικά δεν πούλησε, αλλά χάρισε) με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, το “υγιές” κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας, στην χρεοκοπημένη ιδιωτική Πειραιώς, του Μιχάλη Σάλλα, κρατώντας παράλληλα το “κακό” και ζημιογόνο κομμάτι της, στο δημόσιο (!) επιβαρύνοντάς το. Οι θυγατρικές της ΑΤΕ (ΕΒΖ, ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΚΑΠ, έχουν περιέλθει υπό την εποπτεία του ΤΑΙΔΕΠ για να πωληθούν.

Η συνέχεια ήρθε με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Κατ’ αρχάς ήρθε η μεθόδευση για τη διάσπασή του (όπως και με την ΑΤΕ) σε “καλό” και “κακό” κομμάτι, ενώ εκθέσεις διεθνών οίκων (Alvarez & Marsal και Blackrock) οι οποίες ανέφεραν ότι το ΤΤ υπό προϋποθέσεις ήταν βιώσιμο και σίγουρα σε πολύ καλύτερη μοίρα από άλλα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας και έτσι η κυβέρνηση προχώρησε ακάθεκτη στο έργο της, ψάχνοντας για αγοραστές του Ταμιευτηρίου.

Ορυκτός πλούτος

Η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική επιχείρηση στην Ευρώπη που διαχειρίζεται δικά της νικελιούχα κοιτάσματα, εκτιμώμενης αξίας 20 δις ευρώ, δηλαδή ένα μεγάλο τμήμα του ορυκτού πλούτου της χώρας μας. Ακολουθώντας την πεπατημένη, η κυβέρνηση προσπάθησε και σε αυτή την περίπτωση να χωρίσει σε δύο μέρη την εταιρία. Στο “υγιές” (δηλαδή το κομμάτι που εκτιμάται ότι θα φέρει κέρδη στον αγοραστή) εντάσσεται το εργοστάσιο, το λιμάνι της Λάρυμνας και τα μεταλλεία του Νέου Κόκκινου. Αντίθετα στο “κακό» εντάσσονται τα μεταλλεία Εύβοιας και Καστοριάς, η κινητή περιουσία της ΛΑΡΚΟ και όλα τα χρέη της εταιρείας. Οι διαδικασίες για την πώλησή της έχουν ξεκινήσει, ενώ οι εργαζόμενοι του εργοστασίου έχουν υποστεί μεγάλες μειώσεις στους μισθούς τους.

ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Ήταν από τις πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης, καθώς ήδη από το καλοκαίρι, ο υπουργός Μεταφορών, Κωστής Χατζηδάκης, έδωσε το στίγμα, κάνοντας λόγο για “ορθολογική αναδιάρθρωση”. Κάτι τέτοιο σημαίνει νέο χτύπημα στους μισθούς, απολύσεις (ήδη οι περικοπές προσωπικού έφτασαν στο 55% και η μείωση των αποδοχών τους κατά 45%) και ελαχιστοποίηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων! Παράλληλα, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε αναβάθμιση της γραμμής Πάτρα-Αθήνα-Θεσ/νίκη, με κρατικό χρήμα, και στη σύνδεση του σιδηροδρομικού δικτύου με τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσ/νίκης.

Με λίγα λόγια, φθηνό εργατικό δυναμικό και εκσυγχρονισμένες υποδομές με χρήματα των φορολογουμένων, προς άγραν κερδών για τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Φυσικός πλούτος

Η Ελλάδα δεν φημίζεται για το πράσινο των μεγάλων της πόλεων. Και βεβαίως η πρωτεύουσά της είναι από τις τελευταίες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, που έχει αξιοποιήσει τους χώρους πρασίνου. Τη στιγμή λοιπόν που ο δήμαρχος Αθηνών κόβει δέντρα για να τα κάνει πάρκινγκ, κάτι μεγαλύτερο συμβαίνει στα προάστια της Αθήνας: η καταστροφή του πάρκου στο Ελληνικό. Αφού το επιχείρημα “ήταν υπερβολικά μεγάλος ο χώρος για πράσινο, δεν το έχει ανάγκη η Αθήνα ή το χρειάζονται άλλες γειτονιές περισσότερο” κατέρρευσε (άλλωστε το κέντρο της Αθήνας έχει κανά δυο Central Park), ήρθε το θέμα των χρημάτων.

Τον Σεπτέμβριο του 2010 -σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών- θα κερδίζαμε 5 δις ευρώ. Περί τα τέλη του 2011 το μέγεθος είχε πέσει στα 3 δις ευρώ. Το φθινόπωρο του 2012 αναφερόταν το ποσόν του 1,5 δισ. ευρώ. Οι επικεφαλής δε των αποκρατικοποιήσεων, επί μήνες περιφέρονται στα διεθνή φόρουμ περιγράφοντας με αξιοσημείωτο πάθος την ιδιαίτερα προβληματική κατάσταση της δημόσιας περιουσίας και δη του Ελληνικού, συμβάλλοντας στο κατρακύλισμα της τιμής.

Αφού λοιπόν η κυβέρνηση έβαλε πωλητήριο, μπήκαν και άλλες προϋποθέσεις για την πώληση: θα πρέπει να απομακρυνθούν οι φορείς και οι υπηρεσίες που βρίσκονται εκεί. Αρκετά εξ’ αυτών περιέχουν πανάκριβες και σημαντικές εγκαταστάσεις, όπως το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών ή η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Υπάρχουν επίσης τα ολυμπιακά κτίρια και εγκαταστάσεις, ηλικίας μόλις 8 ετών και κόστους 477εκ. ευρώ όπως και το δεύτερο μεγαλύτερο κέντρο λαϊκού και επαγγελματικού αθλητισμού της Αθήνας, αυτό του Αγίου Κοσμά. Η μεταφορά και η μεταστέγασή τους εκτιμάται ότι θα κοστίσει 614 εκ. ευρώ σε πραγματικό χρήμα.

Ζητείται επιπλέον από το Ελληνικό Δημόσιο να κατασκευάσει επιπλέον των υπαρχόντων έργων υποδομής μεταφορών (επεκτάσεις τραμ και μετρό), την υπόγεια σήραγγα Αργυρούπολης για να υπάρχει ευθεία σύνδεση με το διεθνές αεροδρόμιο και να υπογειοποιήσει τη λεωφόρο Ποσειδώνος στο μήκος του πρώην αεροδρομίου. Το εκτιμώμενο κόστος των δύο νέων έργων είναι 1,2-1,5δισ. για τη σήραγγα και 300εκ. ευρώ για την υπογειοποίηση.

ΟΠΑΠ

Η πλέον κερδοφόρα επιχείρηση στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση προχωρά στο ξεπούλημα του ΟΠΑΠ, αφού πρώτα όμως φρόντισε να διατηρήσει ανέπαφο το μονοπωλιακό καθεστώς του Οργανισμού. Ενός οργανισμού που το 2008 είχε καθαρά κέρδη 728,8 εκατ. ευρώ, το 2009 593,8 εκατ. ευρώ, το 2010 579 εκατ. ευρώ, το 2011 542,9 εκατ. ευρώ και το πρώτο εξάμηνο του 2012 266,8 εκατ. ευρώ. Πέρυσι το φθινόπωρο μάλιστα (17 Σεπτεμβρίου) το ΤΑΙΠΕΔ μιλούσε για πώληση του 29% των μετοχών και με νέα ανακοίνωση έναν μήνα αργότερα, ανέβασε το ποσοστό στο 33% από το συνολικό 34% που κατέχει το Δημόσιο. Το πώς ελήφθησαν αυτές οι αποφάσεις, από ποιους και με ποιες διαδικασίες, είναι παντελώς άγνωστο.

Και σε αυτή την περίπτωση ευνοημένοι είναι βέβαια οι γνωστοί εφοπλιστές Κόκκαλης, Κοπελούζος, Κοντομηνάς, Ψυχάρης, Μελισσανίδης, με τον τελευταίο να είναι και ο επικρατέστερος.

28 αποκρατικοποιήσεις στο τραπέζι

Αυτή τη στιγμή το κύριο βάρος του ξεπουλήματος θα δοθεί στην ολοκλήρωση των έξι αποκρατικοποιήσεων, για τις οποίες ήδη εξελίσσονται οι διαγωνιστικές διαδικασίες (Κρατικά Λαχεία, Ελληνικό, ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ, IBC, Κασσιώπη, Αφάντου), στην εκκίνηση εννιά ακόμη αποκρατικοποιήσεων (lease back 28 Ακινήτων, ΕΥΑΘ, ΕΛΠΕ, ΕΓΝΑΤΙΑ, ΕΛΤΑ, ΟΠΑΠ, ΛΑΡΚΟ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ), οι οποίες βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο προετοιμασίας, καθώς και 13 ακόμη αποκρατικοποιήσεων, πχ. λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κ.λπ.

Και όταν η κυβέρνηση, τέλος, μιλάει για αποκρατικοποιήσεις, το εννοεί. Κυριολεκτικά. Σύμφωνα λοιπόν με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της 1ης Ιουλίου του 2012 (λίγες μόλις μέρες αφότου η τρικομματική κυβέρνηση “έπιασε δουλειά”), ό,τι περιουσιακό στοιχείο περιέλθει στην κυριότητα του ΤΑΙΔΕΠ δεν επιστρέφεται και δεν δίνει το παραμικρό δικαίωμα στο Δημόσιο, το οποίο όπως τονίζεται, απεκδύεται κάθε δικαιώματός του (!).

 

 

fwto1(4)

 fwto2(3)

 

Υ.Γ. Υπενθυμίζεται ότι τόσο στο ξεπούλημα της ΑΤΕ, όσο και στην απόκτηση δικαιωμάτων επί ιδιωτικών και δημοσίων νήσων και νησίδων (κοινώς πώληση των ελληνικών βραχονησίδων), η “αντισυστημική” Χρυσή Αυγή, ψήφισε υπέρ…

 

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]