Μετά τη μεγάλη χρεωκοπία του 1897 επί Χαριλάου Τρικούπη, οι Ελληνες άρχισαν να μεταναστεύουν μαζικά για πρώτη φορά σε ΗΠΑ, Καναδά και Αυστραλία. Λίγο μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο το σκηνικό επαναλήφθηκε ξανά σε μεγάλη ένταση με την ανεπτυσσόμενη Ευρώπη να εντάσσεται στους πιθανούς προορισμούς.
Αν λοιπόν, ισχύει το απόφθεγμα του Καρλ Μαρξ, σύμφωνα με το οποίο η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και τη δεύτερη ως φάρσα, είμαστε ενώπιον μιας τεράστιας φάρσας!
Γιατί δεν μπορεί να εξηγηθεί και να αποδοθεί διαφορετικά το κύμα φυγής από τη χώρα την τελευταία τετραετία όσων έχουν μεγαλώσει εδώ και έχουν πάρει πτυχίο, αν όχι και μεταπτυχιακό ή διδακτορικό και ταξιδεύουν στο εξωτερικό για να δουλέψουν και να προσφέρουν τις γνώσεις εκεί για τις οποίες πλήρωσε το ελληνικό κράτος μέσα από το εκπαιδευτικό του σύστημα.
Αυτή είναι η πραγματική χρεωκοπία και όχι η οποιαδήποτε λογιστική. Η τελευταία επίσημη ανακοίνωση για τους δείκτες της ανεργίας στην Ελλάδα ανέφερε ποσοστό 26% για τον γενικό πληθυσμό και 60% για τους νέους. Ποιους νέους όμως; Κυρίως αυτούς που έχουν τελειώσει το πανεπιστήμιο με ένα-δυο-τρεις τίτλους σπουδών και μετά βγαίνοντας στην αγορά εργασίας, βιώνουν στο πετσί τους τι σημαίνει να σε πετάει σε μια γωνιά η ίδια σου η πατρίδα επιβάλλοντας σου ουσιαστικά να ζήσεις είτε με ξεροκόμματο είτε με όσα λίγα θα περισσέψουν από τους γονείς σου.
Η πλειονότητα όσων έφευγαν για το εξωτερικό στις αρχές και τα μέσα του προηγούμενου αιώνα ήταν ανειδίκευτοι εργάτες. Πλέον όμως, από τη χώρα φεύγουν επιστήμονες.
«Θα με πιάσει κατάθλιψη μένοντας όλη την ημέρα σπίτι μου» μου έλεγε πριν λίγο καιρό ένας φίλος. Ελλείψει δουλειάς, ένας ξεκίνησε καθημερινό τρέξιμο και γυμναστική, άλλος το έριξε στο διάβασμα και κάποιοι πιο τολμηροί άρχισαν να αναζητούν σαν τους πρωτόγονους νομαδικούς πληθυσμούς που έχει τροφή και νερό για να ζήσουν τα επόμενα χρόνια, μέχρι να περάσει «η μπόρα εδώ».
Δυστυχώς στο προσεχές διάστημα μόνο «εξαγωγές» πληθυσμού θα έχει η Ελλάδα και όχι εισαγωγές. Γιατί ακόμα και αν περάσει η μπόρα, δεν υπάρχει τίποτε να… φυτρώσει για να κάνει όσους έχουν πάρει τη μεγάλη απόφαση να επιστρέψουν. Στην καμένη γη που λέγεται «Ελλάδα», για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ. Και θα χρειαστεί ακόμα περισσότερη, επειδή η αιμορραγία σε ανθρώπινο δυναμικό είναι ήδη τεράστια.
Μπορεί η Ελλάδα να «είναι το καλύτερο οικόπεδο του πλανήτη» όπως έλεγε ο Καζαντζίδης, ένας από τους λαϊκούς τραγουδιστές που τραγούδησε περισσότερο από τον καθένα ίσως το κύμα μετανάστευσης που κορυφώθηκε μετεμφυλιακά μέχρι και τη δεκαετία του 1970, αλλά κανείς νέος δεν αξίζει να ζει τη σύγχρονη μιζέρια της.
Οποιος μπορεί να φύγει, ας το κάνει διότι τα νιάτα του καθενός δεν χαραμίζονται έτσι απλώς περιμένοντας ένα θαύμα σαν τους μοιραίους και άβουλους του Βάρναλη.
Ειρήσθω εν παρόδω, αποκτά πλέον ακόμα μεγαλύτερο νόημα η σημασία της φράσης «ο παππούς πρόσφυγας, ο πατέρας μετανάστης και εσύ ρατσιστής;». Δυστυχώς πολλοί φίλοι αυτών των «ρατσιστών», είναι οι σύγχρονοι Ελληνες μετανάστες, αλλά αυτό είναι μια άλλη πικρή ιστορία…
ΥΓ. Το παρόν κείμενο είναι αφιερωμένο σε κάποιον που ψάχνει να βρει αν είναι καλή η μοναστηριακή μπύρα Βελγίου, σε κάποιους που ματαίως αναζητούν σουβλατζίδικα στη Σουηδία και σε κάποιον που νόμιζε ότι πήρε για κάποιον ιδιαίτερο λόγο το όνομα της η πόλη του Εσεξ. Το λέει η καρδιά όποιου ανοίγει πανιά στη φουρτούνα, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα βυθιστεί.
Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.