O Nίκος Νικολόπουλος είναι από τους βουλευτές που ψήφισαν το Μνημόνιο 2. Είναι επίσης από τους ανθρώπους, που διαπίστωσαν προεκλογικά ότι αυτή η πολιτική δεν οδηγεί πουθενά, τουλάχιστον στα αυτιά του κόσμου. Πλέον είναι και αυτός που θυσιάστηκε στο όνομα της αξιοπιστίας. Ίσως μία απέλπιδα προσπάθεια να σώσει εαυτόν. Ίσως πάλι, μία απρόσμενη επιφοίτηση ηθικής.

 

Το point όμως είναι αλλού. Στο ότι τόσο ο ίδιος, όσο και στο Μαξίμου γνωρίζουν άριστα πως ένας λάθος δεν διορθώνεται με λάθος, πόσο μάλλον όταν είναι ακριβώς το ίδιο! Ακόμα και αν τα όσα έλεγαν βασίζονταν στην όψη μια γεμάτης κάλπης, δεν παύει να αποτελεί ένα δείγμα του ότι γνωρίζουν επισήμως το σωστό, αλλά πράττουν παρασκηνιακά το λάθος. Από την πρώτη κιόλας μέρα, οι υποσχέσεις μπήκαν στο συρτάρι, ο Σαμαράς έδωσε εντολή υποταγής, παίζει λίγο ακόμα με τον όρο της αναδιαπραγμάτευσης και συνεχίζει την κοροϊδία, επιχειρώντας να εξασφαλίσει τον μέγιστο δυνατό χρόνο για να κάψει κάθε υπόλειμμα “ζωντανής” γης.

 

Την ίδια ώρα ο ένας μετά τον άλλο καίγονται οι όποιοι άσοι απέμειναν κρυμμένοι κάτω από το μανίκι της χώρας. Το υγιές κομμάτι της Αγροτικής Τράπεζας, δόθηκε σε έναν ιδιώτη. Έτσι ακριβώς δόθηκε, όχι μόνο δεν πουλήθηκε, αλλά του δίνονται και λεφτά για να τα διαχειριστεί όπως γουστάρει.

 

Mία άλλη πιο παλιά ενδεικτική περίπτωση απρόσμενης αλλαγής δεδομένων είναι αυτή του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Προ τριών χρόνων είχε μία έντονη αντίθετη στάση στη δημιουργία στρατόπεδων συγκέντρωσης για μετανάστες και λίγους μήνες πριν μιλούσε για την αναγκαιότητας ύπαρξης τους, ούτως ώστε να δοθεί μία λύση στο μεταναστευτικό…

 

Μη νομίζετε πάντως πως στο εξωτερικό τα πράγματα είναι καλύτερα. Οι Βρετανοί γιόρταζαν στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων για τη σπουδαία παράδοση του στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και την ίδια ώρα κατακρεουργούν το τωρινό προσωπικό. Συνολικά 60.000 είναι οι εργαζόμενοι που κινδυνεύουν με απόλυση σε περίπτωση που δεν συμβιβαστούν με το νέο καταπιεστικό καθεστώς εργασίας.

 

Δεν είναι εθνικό σπορ λοιπόν η εξαπάτηση. Ούτε υπάρχουν διακρίσεις. Σε αυτό το επίπεδο παίζουμε με ίσους όρους. Δεν κάνει καμιά υπεράνθρωπη προσπάθεια ο Σαμαράς. Απλώς κολυμπά στην ίδια λίμνη με τα υπόλοιπα -μεγάλα- ψάρια. Δεν υπάρχουν ηρωισμοί, αλλά ιστορίες γεμάτες προκλήσεις, που ακόμα ανεχόμαστε. Ακόμα βρισκόμαστε στο στάδιο της κακομοιριάς. Κάποια στιγμή όμως, πρέπει να σκαρφαλώσουμε στο επόμενο σκαλοπάτι, έστω και σαν γέροντες με σακατεμένα γόνατα.

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts