Προχωρώντας μαθαίνεις είχε πει κάποτε κάποιος σοφός, δεν είχε και άδικο. Αν φανταστούμε μια μεγάλη πορεία πάντα αρχίζει από κάπου, αλλά δεν ξέρεις πού και πώς θα καταλήξει. Μια μικρή ή μεγάλη επανάσταση είναι το άγνωστο, το ζητούμενο όμως ειναι η μετάβαση η αλλιώς η εξέλιξη μιας μάζας σε κάτι νέο. Πόσο εύκολο είναι άραγε να αλλάξουν τόσο γρήγορα οι κοινωνίες και αν τελικά το καταφέρουν τι γίνεται μετά;

Ο Μαξίμ Γκόρκι είχε πει κάποτε “Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό θαύμα στη Γη”. Κι ένα σπουδαίο έργο του Γκόρκι “Οι παραθεριστές” παρουσιάζεται φέτος στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Μας μεταφέρει από το παρελθόν της “προεπαναστατικής Ρωσίας” στο σήμερα. Κάπως έτσι λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία και την αφορμή να μιλήσουμε με τον ηθοποιό Ιωσήφ Ιωσηφίδη για την παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστεί και να έχουμε μια κουβέντα άκρως εποικοδομητική.

Ποιοι είναι Οι Παραθεριστές σύμφωνα με εσένα;

Οι Παραθεριστές είναι μία παρέα ανθρώπων που κάνουν τις διακοπές τους σε μια εποχή που γύρω τους συμβαίνουν σπουδαία πράγματα, τα οποία θα αλλάξουν την εικόνα του κόσμου. Ο καθένας αντιμετωπίζει τη ζωή του και τους γύρω του μέσα από τη δική του κοσμοθεωρία. Οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Συγκρούσεις προσωπικές, συγκρούσεις πολιτικές που οδηγούν σε αλλαγές στις σχέσεις και στις ζωές των ηρώων στο τέλος του έργου.

Ο Μαξίμ Γκόρκι αναρωτιόταν “Πώς πρέπει να είναι οι άνθρωποι για να μην τους βαριέσαι;» Υπάρχει απάντηση;

Μεγάλη κουβέντα ανοίγεις. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να αντιστρέψουμε την ερώτηση. Πώς θα έπρεπε να είμαστε εμείς για να μη βαριόμαστε; Δεν έχω απάντηση. Ο καθένας έχει τα δικά του στάνταρ. Σίγουρα δεν βαριέσαι έναν άνθρωπο όταν σου προκαλεί με κάποιον τρόπο το ενδιαφέρον. Άρα το τι σημαίνει για τον καθέναν ενδιαφέρον παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτή την αξιολόγηση. Προσωπικά δε βαριέμαι ανθρώπους που έχουν χιούμορ. Είναι ένα βασικό κριτήριο.

Το Θέατρο είναι μια αφηρημένη έννοια η μια απλή καθημερινή δουλειά;

Το θέατρο είναι μια υπέρτατη πνευματική ενασχόληση. Είναι δημιουργία και παιχνίδι. Τώρα κάποιοι το κάνουμε και μέσο βιοπορισμού. Που για μένα σημαίνει δουλεύω ακόμα πιο σχολαστικά και υπεύθυνα πάνω σε αυτό. Πιστεύω ότι πάντα πρέπει να ασχολείσαι με αυτό, με την προσήλωση που έχει ένα παιδί στο παιχνίδι του. Πολύ, πολύ σοβαρά δηλαδή.

Πες μας δύο λόγια για την παράσταση.

Είναι μια όμορφη δουλειά με ανθρώπους που δεν τους γνώριζα πριν. Είναι ωραίο να συναντάς καινούριους ανθρώπους και κυρίους νέα παιδιά με τόσο ταλέντο. Θεωρώ ότι η παράσταση έχει πάρα πολύ ταλέντο. Επίσης είναι ωραίο να συναντάς καινούριους σε σένα σκηνοθέτες και να βλέπεις έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της πρόβας. Κοινό χαρακτηριστικό και της Μαρίας και των παιδιών είναι ότι όλοι αγαπάμε τη δουλειά μας και όλοι δουλέψαμε πάρα πολύ για να βγει το αποτέλεσμα.

Η Μαρία Μαγκανάρη μεταφέρει το παρελθόν “προεπαναστατική Ρωσία ” στο σήμερα, δύο γενιές του χτες και του τώρα τι κοινά μπορεί να έχουν τελικά;

Κάθε εποχή για μένα έχει πάνω-κάτω τους ίδιους ανθρώπινους, κοινωνικούς και πολιτικούς προβληματισμούς. Μπορεί να έχουμε προχωρήσει σε κάποια πράγματα, αλλά τα βασικά θέματα των κοινωνιών παραμένουν τα ίδια. Όση πρόοδος κι αν έγινε σε επιμέρους τομείς τα προβλήματα, για μένα, παραμένουν άλυτα, όπως πχ ισότητα, ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη. Επίσης τους ανθρώπους τους αγγίζουν σε όλες τις εποχές τα φλέγοντα θέματα του έρωτα, της δουλειάς, της καλύτερης ζωής, των παιδιών κ.α .Ένας μεγάλος συγγραφέας όπως είναι ο Γκόρκι έχει πιάσει και  έχει αναδείξει πολλά από αυτά στο έργο μας, βλέποντας μάλιστα τα πράγματα από πολλές σκοπιές παρόλο που θεωρείται στρατευμένος συγγραφέας. Νομίζω ότι η παράστασή μας φωτίζει όλες αυτές τις πτυχές και αφορά πολύ τον σύγχρονο θεατή.

Info Point

Απευθύνεται σε:
Μαθητές από Β΄ Γυμνασίου μέχρι και Γ΄ Λυκείου

Ημερομηνίες:
Κάθε Πέμπτη και Παρασκευή έως και τις 13 Απριλίου 2018

Ώρες:
11:00-13:15

Κόστος συμμετοχής:
5 € ανά μαθητή

Κρατήσεις – Πληροφορίες:
Tηλ: 213 017 8002
Email: education@sgt.gr

Teaser

Μετάφραση: Μαρία Μαγκανάρη, Σύρμω Κεκέ
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Μαρία Μαγκανάρη
Σκηνικά: Σοφία Σιμάκη
Κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος
Φωτισμοί: Μαρία Γοζαδίνου
Πρωτότυπη Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός
Βοηθός σκηνοθέτη: Βασιλική Σκευοφύλαξ
Ερμηνεύουν οι: Κλήμης Εμπέογλου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Γιώργος Κατσής, Βίκυ Κατσίκα, Μαρία Παρασύρη, Ανδριάνα Χαλκίδη

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]