Με μία τάση άκρατου πουριτανισμού ο Κολομβιανός πολιτικός και ιεροκήρυκας Μάρκο Φιντέλ Ραμίρεζ έκρινε το video clip του τραγουδιού “Can’t remember to forget you”, που συμπρωταγωνιστούν η Rihanna με την Shakira. Συγκεκριμένα ανέφερε: «Στέλνει ένα προκλητικό μήνυμα προς τους αδύναμους ανθρώπους που μπορεί να ρυπανθούν και να ακολουθήσουν αυτές τις πρακτικές (του λεσβιασμού)».
Ένα βασικό ερώτημα μου γεννήθηκε άμεσα. Υπάρχουν και άλλες συνειδήσεις πέρα από της γιαγιάς μου, που κατηγοριοποιούν τις ημίγυμνες εμφανίσεις των καλλιτεχνών, σε αυτές του «έξω από ‘δω»;
Και όμως, οι μεσαιωνικού τύπου αντιλήψεις που κρίνουν ως ενάρετο, ηθικό και καλό (πάντα με τα δικά τους μέτρα και σταθμά) τον άνθρωπο που δεν καπνίζει, δε φοράει κοντά ρούχα, δεν πίνει και ερωτοτροπεί με το αντίθετο φύλο, είναι πανταχού παρούσες.
Φυσικά ο καθένας μπορεί να υποστηρίζει ό, τι τον ικανοποιεί. Το πρόβλημα όμως εμφανίζεται, όταν απόψεις αυτού του τύπου, ικανοποιούν τα ιδανικά μίας οπισθοδρομικής λογικής. Μιας λογικής που βασίζεται στο «φαίνεσθαι» και χάνει την ουσία, που ενοχοποιεί το διαφορετικό και ξεχνά τις πραγματικές αιτίες «ρύπανσης» οι οποίες ανάγονται πίσω από τα στενά κορμάκια και πάνω από τα σέξυ χορευτικά. Μιας λογικής που δε διστάζει να λογοκρίνει την όποια μορφή τέχνης δεν είναι μέσα στα επιτρεπτά κοινωνικά όρια, που δε διστάζει να προχωρήσει και σε άλλου είδους γενικεύσεις που αφορούν την κοινωνική κατηγοριοποίηση και τις διακρίσεις. Περιθωριοποιήσεις του τύπου : «Αυτός είναι μαύρος. Δεν θα συνδιαλαγείς μαζί του γιατί θα ρυπανθείς. Αυτός είναι Μουσουλμάνος. Θα ρυπανθείς. Εκείνη είναι πουτάνα. Θα ρυπανθείς».
Και ενώ τέτοιες φασιστοειδείς απόψεις θα έπρεπε να έχουν καεί στην ίδια τους την ιερά εξέταση αιώνες πριν, όσο προοδεύει η κοινωνία είναι το ίδιο ατόφιες. Και αυτό για να μας θυμίσουν ότι ο πόλεμος ενάντια σε ό,τι περιορίζει το μυαλό και την κρίση μας είναι καθημερινός, διαχρονικός και βαθιά διαπροσωπικός. Και είναι θλιβερό, όταν συνειδητοποιούμε πως τέτοια ομοφοβικά πιστεύω δε μένουν μόνο στο μυαλό της γιαγιάς μου ή του ιεροκήρυκα, αλλά και σε νέα παιδιά, όπως οι συμφοιτήτριές μου στο λεωφορείο που έλεγαν : « Στη “Ζωή της Αντέλ” έχει εικόνες πραγματικού λεσβιακού σεξ. Αηδία. Δε θέλω να τη δω ποτέ».
Μάιρα Ζαρέντη
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.