Σήμερα 1 Φεβρουαρίου 2018 θα πραγματοποιηθεί η επίσημη πρεμιέρα της ταινίας “Η Αόρατη Κλωστή” στην Εθνική Λυρική Σκηνή στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, παρουσία του ηθοποιού. Αποφάσισε όλα τα έσοδα της παγκόσμιας πρεμιέρας να διατεθούν στην Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών-Πόρτα Ανοιχτή.

 

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του

O Ντάνιελ Μάικλ Μπλέηκ Ντέι Λιούις  γεννήθηκε στις 29 Απριλίου του 1957. Η καταγωγή του βρετανική και ιρλανδική. Δυο χρόνια μετά τη γέννησή του, η οικογένεια του μετακόμισε στο Κρουμς Χιλ , όπου ο Ντάνιελ μεγάλωσε μαζί με τη μεγαλύτερη αδελφή του, Ταμασίν Ντέι Λιούις. Ο πατέρας του μετά από προβλήματα υγείας, πέθανε όταν ο Ντάνιελ ήταν μόλις δεκαπέντε ετών.

Το 1968, λόγω της απείθαρχης συμπεριφοράς του, τον έστειλαν εσώκλειστο στη σχολή Σεβενόουκς, στο Κεντ. Αν και δεν του άρεσε το σχολείο, εκεί ήρθε σε επαφή με τα δυο βασικά του ενδιαφέροντα την ξυλουργική και την ηθοποιία. Φαίνεται πως η ηθοποιία τον κέρδισε όμως πολύ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Ο πρώτος μισθός των δύο δολαρίων

Το 1971, σε ηλικία δεκατεσάρων ετών εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ταινία “Καταραμένη Κυριακή” (Sunday Bloody Sunday), στην οποία έπαιζε έναν βάνδαλο,  σε ρόλο κομπάρσου. Χαρακτήρισε αυτή την εμπειρία ως “παράδεισο”, αφού πληρωνόταν (με δύο λίρες) για να σπάει ακριβά αυτοκίνητα.

Οι σπουδές

Δύο χρόνια αργότερα στο Σεβεόουκς, πήρε μεταγραφή για το σχολείο Μπεντεηλς στο Πήτερσφηλντ. Όταν αποφοίτησε, το 1975, έπρεπε να επιλέξει κάποια επαγγελματική κατεύθυνση. Αποφάσισε να γίνει μαραγκός αν και είχε διακριθεί στο Εθνικό Θέατρο Νέων (National Youth Theatre). Επειδή δεν είχε όμως εμπειρία δεν έγινε δεκτός. Αποφάσισε να κάνει αίτηση στην θεατρική σχολή Bristol Old Vic, όπου έγινε δεκτός και φοίτησε τρία χρόνια.

Η Καριέρα του

Έμφανίστηκε σε πολλά θεατρικά έργα και ταινίες. Η καριέρα του λαμπρή, κέρδισε τρία Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου, τέσσερα βραβεία BAFTA, και δύο χρυσές σφαίρες. Υπήρξε από την αρχή της καριέρας του αρκετά επιλεκτικός με την κινηματογραφική βιομηχανία. Μάλιστα την τελευταία δεκαετία έχει πρωταγωνιστήσει μόνο σε τέσσερις ταινίες.

1982-1986

Το 1982 έπαιξε έναν μικρό ρόλο στην ταινία “Γκάντι” (Gandhi). Το 1984, είχε έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία “Η Ανταρσία του Μπάουντι” (The Bounty), μετά από την οποία μπήκε στη Royal Shakespeare Company, παίζοντας το Ρωμαίο στην ταινία “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”.

Στη συνέχεια έπαιξε στο θέατρο τον “Κόμη”, και στο σινεμά στο “Ωραίο μου πλυντήριο” (My Beautiful Laundrette). Κέρδισε την προσοχή του κοινού όταν η ταινία κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το “Δωμάτιο με Θέα” (Room with a View, 1986), καθώς έπαιζε δυο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες.

 Έμαθε τσέχικα σε μικρό χρονικό διάστημα για μια ταινία

Το 1987, ο Ντέι Λιούις ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φίλιπ Κάουφμαν “Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι” (The Unbearable Lightness of Being) (βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα), με συμπρωταγωνίστριες τη Λένα Ολίν και τη Ζυλιέτ Μπινός. Καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας αρνήθηκε να “βγει” από τον ρόλο που υποδυόταν.

Έσπασε δύο πλευρά εξαιτίας της στάσης του σώματός του στο αναπηρικό  αμαξίδιο, υποδυόμενος έναν καλλιτέχνη με κινητικά προβλήματα.

Το 1989 κερδίζει το πρώτο του Όσκαρ, όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου, πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Τζιμ Σέρινταν, “Το αριστερό μου πόδι” (My left Foot) Για να υποδυθεί τον καλλιτέχνη με τα κινητικά προβλήματα, ρόλος που του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ, επισκεπτόταν πολύ συχνά και για μεγάλο χρονικό διάστημα την κλινική του Sandymount στο Δουβλίνο, όπου συναναστρεφόταν με ΑΜΕΑ, και έκανε παρέα ακόμη και με ανθρώπους που είχαν προβλήματα με την ομιλία τους. Ακόμη κι όταν η κάμερα δεν έγραφε, αρνιόταν να σηκωθεί από την αναπηρική καρέκλα, και ανάγκαζε τους τεχνικούς να τον μεταφέρουν πάνω από τα καλώδια και τα σκηνικά για να μην βγει από τον ρόλο.

Το φάντασμα του πατέρα του στο σανίδι

Ένα χρόνο μετά από την ταινία που του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ, o Ντάνιελ Ντέι Λιούις επέστρεψε στη σκηνή για να συνεργαστεί με τον Ρίτσαρντ Έιρ, παίζοντας τον Άμλετ στο National Theatre. Κατέρρευσε όμως στη μέση μιας σκηνής, στην οποία υποτίθεται πως το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ πρωτοεμφανίζεται στον γιο του. Ξέσπασε σε ανεξέλεγκτα κλάματα και αρνήθηκε να επιστρέψει στη σκηνή. Αυτός ήταν και ο τελευταίος του ρόλος στη θεατρική σκηνή. Πάντως διαδόθηκε η φήμη ότι ο Ντέι Λιούις είχε δει το φάντασμα του πατέρα του, αν και επίσημα το περιστατικό αποδόθηκε σε υπερκόπωση. Ο ίδιος βέβαια επιβεβαίωσε τη φήμη αυτή σε κάποια βρετανική τηλεοπτική εκπομπή.

 Μπαίνοντας στο «πετσί» του ρόλου

Το 1992, τρία χρόνια μετά το πρώτο του Όσκαρ, βγήκε στις αίθουσες “Ο τελευταίος των Μοϊκανών” (The Last of the Mohicans). Bρίσκει την ιδανική αφορμή να ξαναβουτήξει σε άλλον έναν κόσμο, άγνωστο ως τότε στον ίδιο. Κάπως έτσι βρέθηκε να ζει μέσα στο δάσος όπου υποτίθεται πως κινείται ο ήρωάς του, ακολούθησε αυστηρό πρόγραμμα για να προετοιμάσει κατάλληλα το σώμα του, έμαθε να γδέρνει ζώα και περνούσε τις μέρες του κατασκηνώνοντας, ψαρεύοντας και κυνηγώντας. Στα γυρίσματα, δεν αποχωρίστηκε ποτέ την καραμπίνα του, για να μην βγει από το «πετσί» του ρόλου.

To 1993, για την ταινία “Εις το Όνομα του Πατρός” (In the Name of the Father) λόγω του ρόλου έχασε πολλά κιλά και διατήρησε τη Βορειοϊρλανδική του προφορά. Στη διάρκεια των γυρισμάτων πέρασε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα κελί. Επίσης επέβαλε στο προσωπικό της ταινίας να του πετάει κρύο νερό και να τον βρίζει.

Η γνωριμία με την Ρεμπέκα Μίλλερ

Το 1996, πρωταγωνιστεί στην ταινία “Οι μάγισσες του Σάλεμ” (The Crucible). Η ταινία είναι βασισμένη σε θεατρικό του Άρθουρ Μίλλερ. Ενώ δούλευε στην κινηματογραφική διασκευή του έργου The Crucible, επισκέφθηκε το σπίτι του θεατρικού συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ όπου γνώρισε την κόρη του, Ρεμπέκα Μίλλερ. Μαζί απέκτησαν δυο γιους, τον Ronan Cal Day-Lewis και τον Cashel Blake Day-Lewis. Έχει όμως και έναν ακόμα γιο από μια σχέση που είχε παλαιότερα με την Ιζαμπέλ Ατζανί.

Ταξίδι στην Φλωρεντία

Ακολούθησε η ταινία του Τζιμ Σέρινταν “The Boxer”. Ύστερα από την ολοκλήρωσή της ο Ντέι Λιούις κατά κάποιο τρόπο αποσύρθηκε από την υποκριτική και επέστρεψε στην παλιά του αγάπη, την ξυλουργική. Αποφασίζει να μετακομίσει στη Φλωρεντία, όπου γοητεύεται από την τέχνη των τσαγκάρηδων, παρακολουθώντας μαθήματα.

Bill the Butcher

To 2002 εμφανίζεται στην ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε “Συμμορίες της Νέας Υόρκης” (Gangs of New York) και ύστερα από αυτή την ταινία η σύζυγός του, και σκηνοθέτιδα Ρεμπέκα Μίλλερ , του έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία “Η μπαλάντα του Τζακ και της Ρόουζ” (The Ballad of Jack and Rose).

Το 2007, εμφανίστηκε στην ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον “Θα χυθεί αίμα” (There Will Be Blood) καια καταφέρνει να κερδίσει βραβείο BAFTA, Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.

Το τρίτο ‘Οσκαρ

Το 2012, ο ηθοποιός υποδύθηκε τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αβράαμ Λίνκολν, στην ταινία Λίνκολν (Lincoln) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου εμφανίστηκε στο πλευρό του Τόμι Λι Τζόουνς και της Σάλι Φιλντ σε μια ερμηνεία που του χάρισε για άλλη μια φορά το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Με την τρίτη του νίκη στα Όσκαρ έγινε ο μοναδικός άνδρας ηθοποιός με τρία Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Κέρδισε όμως και την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα, Βραβείο BAFTA και Βραβείο SAG.

Τι σχέση έχει ο ηθοποιός με την Ελλάδα;

Κατά την διάρκεια των θεατρικών σπουδών του στην Βρετανία, ο Day Lewis γνώρισε την οικογένεια των Οικονόμου, μέλη της οποίας σπούδαζαν στην ίδια σχολή μαζί του. Από τότε, έχει κρατήσει πολύ φιλικές σχέσεις με τον Κώστα και την Δάφνη Οικονόμου και τα παιδιά τους, τον σκηνοθέτη Γιώργο και την καλλιτεχνική φωτογράφο Μαριάννα Οικονόμου.

Η μητέρα του Γιώργου Οικονόμου, Δάφνη Οικονόμου, είναι η πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών. “Θυμάμαι ότι πάντα ήταν ευαισθητοποιημένος σε θέματα που αφορούν παιδιά με ειδικές ανάγκες. Όταν όμως γύρισε “Το Αριστερό μου Πόδι” χρειάστηκε να ζήσει καιρό με αυτά τα παιδιά σε ένα κέντρο στην Ιρλανδία. Τότε η οπτική του άλλαξε ριζικά και μου πρότεινε να με βοηθήσει για την ανέγερση του Κέντρου Αποκατάστασης” , είχε δηλώσει η ίδια σε παλαιότερη συνέντευξή της στο “Βήμα”.

Σήμερα το πρωί, η Ντίμη Θεοδωράκη παρευρέθηκε στην συνέντευξη Τύπου στην Αθήνα, για την νέα του ταινία με τίτλο «Αόρατη Κλωστή» (Phantom Thread), με την οποία μάλλον, όπως ο ίδιος είχε πει, θα τελειώσει και την κινηματογραφική του καριέρα.

Φωτογραφία: Ντίμη Θεοδωράκη

Βίντεο από τη συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο King George:

Η επίσημη πρεμιέρα της νέας ταινίας στην οποία πρωταγωνιστεί, θα πραγματοποιηθεί στην Εθνική Λυρική Σκηνή στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, παρουσία του ηθοποιού στις 19.30. Η πρεμιέρα είναι sold out και ο ηθοποιός αποφάσισε όλα τα έσοδα της παγκόσμιας πρεμιέρας να διατεθούν στην Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών-Πόρτα Ανοιχτή.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]