Η Ελλάδα δεν πέρασε στους 8 του Μουντιάλ και χάσαμε την ευκαιρία να «απολαύσουμε» τα ντούκια (συνώνυμο: φουσκωτός, τύπος που «είναι στον όγκο», γομάρι) με τις περικεφαλαίες στις εξέδρες και στην Ομόνοια. Ντούκια που για την εν λόγω εμφάνιση τρώνε  για μεσημέρι μπρόκολο – κοτόπουλο , πίνουν σκόνες πρωτεϊνης σε μιλκσέικ με θρησκευτική προσήλωση και ομελέτες με ασπράδια αυγών. Είναι οι ίδιοι που στα γυμναστήρια σηκώνουν τα βάρη μπροστά στον καθρέφτη για να αυτοθαυμάζονται  φορώντας αμάνικα ενώ  ο ένας τσεκάρει τα μπράτσα του άλλου. Περιμένουν πως και πως τέτοιες διοργανώσεις που έχουν και έναν κάποιο εθνικό χαρακτήρα για να βγάλουν το καημό τους βρε αδερφέ, που δεν γεννήθηκαν στην αρχαία Σπάρτη… Όχι την κανονική, αλλά την αρχαία Σπάρτη των 300 του Hollywood. Δεν είναι όλοι Χρυσαυγίτες, κάποιοι είναι απλά ανόητοι που έχουν χάψει το «όταν εμείς χτίζαμε την Ακρόπολη οι άλλοι κοιμόντουσαν στα δέντρα» και το αναπαράγουν, είναι απλό, τους ανεβάζει, γουστάρουν μωρέ… This is Sparta κι έτσι…

Θα επανέλθω στους 300 όμως, αν εξαιρέσουμε τον Gerald Butler που είναι ένας ομολογουμένως πολύ ωραίος άντρας, η ανιστόρητη υπερπαραγωγή μας παρουσίαζε τους Σπαρτιάτες όχι ως Σπαρτιάτες αλλά ως αμερικάνους πεζοναύτες ενώ παράλληλα οι Πέρσες,  πρόγονοι των σημερινών Ιρανών εμφανίζονταν ως  βάρβαροι. Η ταινία παρουσιάζει στο-  ανιστόρητο επαναλαμβάνω – φιλοθεάμον κοινό ένα θεοποιημένο  παραναζιστικό μιλιταρισμό εκφραστές του οποίου είναι κάτι τύποι γομάρια. Πάλι καλά που την ώρα της μάχης δεν φωνάζουν «χου» όπως οι αμερικάνοι πεζοναύτες και δεν τραγουδάνε το «Έλα μάνα να με δεις τώρα που’μαι λοκατζής».

Για να μην σας κουράζω, απεχθάνομαι την αισθητική της περικεφαλαίας, μου έκανε εντύπωση που στις εξέδρες των άλλων ομάδων δεν βλέπαμε τέτοια καραγκιοζιλίκια. Στους δικούς μας πατριώτες φιλάθλους δεν αρκεί η φανέλα της Εθνικής ομάδας, θέλουν και σημαία και περικεφαλαία και τατουάζ τον Αχιλλέα. Γιατί όπως άλλωστε έγραφε και το πούλμαν της εθνικής «Heroes play like Greeks» ή σε ελεύθερη μετάφραση «Οι ήρωες παίζουν όπως οι Έλληνες».  Γελάει ο κόσμος…

Αλλά παλληκάρια, υπ’ όψιν όσο καιρό κυκλοφορούσατε με περικεφαλαίες στην Ομόνοια και τη Βραζιλία, η κυβέρνηση κλείδωνε την πώληση των Θερμοπυλών μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Φιλάκια!

ΥΓ. Δεν περιμένω να σας δω σε καμία κινητοποίηση για το ξεπούλημα της «πατρίδας» σας. Εκεί θα είμαστε εμείς.

ΥΓ.2 Από δω θα τα λέμε συχνά πυκνά. Μου υποσχέθηκαν ότι θα γράφω ό,τι θέλω και ότι μετά θα διορθώνουν τα ορθογραφικά. Τους ευχαριστώ.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε τα τέλη της δεκαετίας του '80 (οτιδήποτε μετά το 85 προσδιορίζεται ως "τα τέλη") και αφού ξεκίνησε να λέει τις ειδήσεις στον καθρέφτη φορώντας τεράστια κοκκάλινα γυαλιά σαν τον Χατζηνικολάου έκανε διάφορα βήματα τα οποία θεωρούσε ότι κατατείνουν προς μια δημοσιογραφική καριέρα. Σπούδασε νομική στο City και επικοινωνία στο LSE και μετά πήγε μαθητευόμενη στην ΑΥΓΗ όπου διαπίστωσε ότι η δημοσιογραφία είναι κάτι τελείως διαφορετικό και από τις σπουδές της και από τον Χατζηνικολάου. Πιστεύει πως δεν υπάρχει αντικειμενική δημοσιογραφία όπως δεν υπάρχει και αντικειμενική ομορφιά.

Related Posts