«Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ρατσιστής, η ιστορία μου σαν προπονητής το αποδεικνύει. Όμως όταν παρακολουθώ αγώνες του ιταλικού πρωταθλήματος, δεν μπορώ να ανεχτώ το ότι παίζουν τόσοι πολλοί μαύροι παίκτες. Οι Ιταλοί δεν είναι πια περήφανοι. Δεν γίνεται να επιτρέπεται να αγωνίζονται στους συλλόγους μας 15 ξένοι ποδοσφαιριστές».
Τάδε έφη Αρίγκο Σάκι και η κουβέντα- ταμπού (όπως πάντα είναι) γύρω από το «θρύλο» του ιταλικού ποδοσφαίρου και πρώην προπονητής της Μίλαν και της Εθνικής Ιταλίας, καθώς και για την κατάσταση στο calcio μόλις ξεκίνησε. Δεν είναι δα και μικρό πράγμα να μιλάει ο Σάκι κατ’ αυτόν τον τρόπο, ενώ τα σχόλια αυτά ήρθαν να συμπληρώσουν τις δηλώσεις του προέδρου της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Κάρλος Ταβέτσιο, που τον περασμένο Νοέμβριο τιμωρήθηκε με εξάμηνο αποκλεισμό από την UEFA και τη FIFA γιατί αναφέρθηκε στους μαύρους ποδοσφαιριστές στην Ιταλία πως τους… αρέσει να τρώνε μπανάνες και πως έχουν πάρει τις… δουλειές (sic) των Ιταλών ποδοσφαιριστών, με αφορμή τον Πολ Πογκμπά, παίκτη της Γιουβέντους.
Για δυο πράγματα λοιπόν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος. Το ένα δε από τα δυο είναι καλό να γίνει κτήμα όλων:
– Ο Σάκι είναι ρατσιστής, όπως ρατσιστής είναι οποιοσδήποτε ξεκινά μια τοποθέτηση λέγοντας “εγώ δεν είμαι ρατσιστής, ΑΛΛΑ…”
– στο ιταλικό ποδόσφαιρο ο ακροδεξιός χουλιγκανισμός κάθε άλλο παρά μειοψηφικά εκφράζεται.
Είχαμε κάνει στο παρελθόν αναφορά στη Λιβόρνο και την Αταλάντα, δυο ομάδες με έντονα αντιφασιστικά χαρακτηριστικά που αφορούν τις καταβολές τους αλλά και τις κερκίδες τους. Η Ιταλία όμως βρίθει και αντιπαραδειγμάτων. Η γνωστή και μη εξαιρετέα Λάτσιο, η έτερη πρωτευουσιάνα Ρόμα και η Ελλάς Βερόνα σηκώνουν τη μαύρη σημαία της ακροδεξιάς βοθρίλας και κουβέντες σαν αυτές του Σάκι ή του Ταβέκιο απλώς επιτονίζουν το πρόβλημα.
Λόγω της ιδιότητάς του ως πρώην παίκτης και προπονητής της Μίλαν, ο Αρίγκο Σάκι θα όφειλε να είναι πιο προσεκτικός. Σε αγώνα όπου συμμετείχαν ποδοσφαιριστές έως 10 ετών, μεταξύ Μίλαν και Παρί Σεν Ζερμέν, μια μερίδα θεατών επιτέθηκε ρατσιστικά εναντίον των μαύρων παιδιών – παιχτών της Μίλαν! Πρόσφατα στο παρελθόν τρεις παίκτες των «ροσονέρι», ο Κέβιν Κονστάντ, ο Μάριο Μπαλοτέλι και ο Κέβιν – Πρινς Μπόατενγκ είδαν να πέφτουν δίπλα τους μπανάνες, την ώρα που από τις εξέδρες της Προ Πάτρια αναπαράγονταν ήχοι πιθήκων. Ο τελευταίος μάλιστα είχε εγκαταλείψει τον αγωνιστικό χώρο, βαθιά προσβεβλημένος.
Εδώ, η αντίδραση του Μπαλοτέλι σε ρατσιστική επίθεση που υπέστη στο Σαν Πάολο, το γήπεδο της Νάπολι
Εδώ, η αντίδραση του Κονστάντ σε αγώνα με τη Σασουόλο
Η τοποθέτηση του Σάκι, αλλά και οι προηγούμενες δηλώσεις του Ταβέτσιο, κάθε άλλο παρά μεμονωμένες δείχνουν πως είναι στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ιταλική κουλτούρα, όπως αυτή είναι διαμορφωμένη σήμερα, με τις εκατόμβες νεκρών στη Λαμπεντούζα, την ακροδεξιά Λέγκα Νορντ που παρελαύνει στο πολιτικό σκηνικό, αλλά και την εκτόνωση των φασιστών στις ποδοσφαιρικές κερκίδες.
Αν ισχύει το κλισέ, πως το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι, τότε είναι ιδιαίτερα επείγον να ψάξει κανείς πως αναπαράγεται αυτό το κεφάλι. Οτιδήποτε αναπαράγεται από τον πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας αποτελεί τον κυρίαρχο λόγο, την «κυρίαρχη ιδεολογία», απενοχοποιώντας φυσικά τον Σάκι και τον κάθε Σάκι να εκφράζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, γνωρίζοντας πως δεν θα πέσει δα και στο γκρεμό της εκτίμησης μεγάλου – τουλάχιστον – μέρους των οπαδών και των φιλάθλων στη γειτονική χώρα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.