Ρεπορτάζ: Κώστας Καντούνης
Φωτογραφίες: Μαρία Χουρδάρη (Maria Chourdari)
Είχε προηγηθεί η καθιερωμένη τελετή στη Δεξαμενή και όλοι πλέον ανέμεναν τον καθαγιασμό στο κολυμβητήριο του Εθνικού Γυμναστικού Συλλόγου.
Οι πιστοί ξεκίνησαν ευλαβικά από την εκκλησία της Αγίας Φωτεινής Ιλισσού. Ανάμεσα στις οικογένειες με τα (υπερ-)στολισμένα παιδάκια, ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος αλλά και ακόμα πιο τρανοί εκπρόσωποι του κόσμου της… διανόησης, όπως ο Θάνος Πλεύρης.
Νέοι, μεσήλικες και, κυρίως, ηλικιωμένοι άρχισαν να δυσφορούν για την άδεια πισίνα. «Που θα βουτήξουν; Πέρυσι είχε νερό κανονικά» ήταν το θέμα που έπαιζε στα πηγαδάκια των πιστών. Σε λίγα δευτερόλεπτα άρχισαν να ακούγονται τα… ταρατατζούμ, καθώς την πομπή από την Αγία Φωτεινή συνόδευαν δυο μπάντες: Μια ολιγομελής -και… κουρασμένη- της αστυνομίας και μια πιο «πλούσια» του δήμου Αθηναίων.
Στον χώρο του Κολυμβητηρίου μπήκαν πρώτοι οι ιερείς, με τα ευαγγέλια και ένα μαξιλαράκι στο οποίο κείτονταν αναπαυτικά ο τίμιος σταυρός. Ακολούθησαν οι «επίσημοι», που σαν εικόνα βγαλμένη από κομμένη σκηνή του Κουστουρίτσα, στριμώχτηκαν στη σημαιοστολισμένη εξέδρα των πέντε τετραγωνικών.
Από εκεί αγνάντευαν τα… πλήθη, που με τη σειρά τους απαθανάτιζαν εκείνους και τον τίμιο σταυρό που περίμενε τη βουτιά, από το μαξιλάρι του. «Αυτή από το Μπαγκλαντές τι την έφεραν στην εξέδρα;» ήταν το σχόλιο που ακούστηκε από μια «ευσεβή» κυρία δίπλα μας, για μια καλοντυμένη, μελαμψή γυναίκα που έστεκε -επίσης στριμωγμένη- στο βάθρο. Λίγο πριν, ο ιερέας απηύθυνε προσευχές για υπέρ «προσφύγων, ανέργων και αστέγων». «Πάνε όλα να τα διαλύσουν. Στα νέα βιβλία θρησκευτικών μαθαίνουν την κόρη μου ότι ο Χριστός είναι ένα φιλαράκι μας, που περπατάει και μιλάει. Είδες και για τη Σμύρνη τι λένε, ότι ο κόσμος στριμώχτηκε» απάντησε, στον ίδιο νηφάλιο τόνο, η διπλανή της, κρατώντας σφιχτά το χέρι της δικής της κόρης, κάπου 5 – 6 ετών.
Ξάφνου ο σταυρός «σηκώθηκε» από το μαξιλαράκι και οι φωτογραφικές μηχανές πήραν «φωτιά». Προς απογοήτευσιν, ωστόσο, των παρευρισκομένων πράγματι ουδείς βούτηξε στην πισίνα, καθώς το νερό είχε βάθος μόλις λίγων πόντων. Οι επίσημοι βούτηξαν και σήκωσαν, διαδοχικά, τον σταυρό τρεις φορές και η πισίνα καθαγιάστηκε με πάσα επιτυχία.
«Τρέξε, τρέξε να φιλήσεις το χέρι του παπά» είπε τότε η μαμά που νωρίτερα εξεγέρθηκε για τα βιβλία των θρησκευτικών. Το κοριτσάκι, ντυμένο στ’ άσπρα, το έπραξε και γύρισε περήφανο στην αγκαλιά των γονιών του.
Λίγα… ταρατατζούμ ακόμη από τις μπάντες, λίγες κουβεντούλες («ωραία τους τα πες για το μακεδονικό») και «σέλφι» πιστών (και ψηφοφόρων) με τα ινδάλματά τους και η τελετή έλαβε τέλος.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.