Ο Ορθός Λόγος, η προσήλωση στη λογική είναι μια επίμονη απαίτηση της αρχαίας ελληνικής σκέψης. Από αυτή θα παραλάβει ο γαλλικός Διαφωτισμός και ο Μαρξισμός την πίστη στην αξία και την σημασία του Ορθού Λόγου.
Με τον φασισμό ο Ορθός Λόγος θα γελοιοποιηθεί πλήρως. Ο φασισμός θα στηριχτεί στο άλογο και το παράλογο, στην αγελαία συμπεριφορά της μάζας, στα κοινά στο ανθρώπινο είδος ένστικτα, στα κοινά για όλους βασικά και χονδροειδή συναισθήματα, στην περιφρόνηση της ατομικότητας και της προσωπικότητας, στη λατρεία πρετ-α-πορτέ ιδεών, στον πάντα ζωντανό σαμανισμό όπου ο σαμάνος – ηγέτης αντλεί το χάρισμά του από πνεύματα και αόρατες δυνάμεις που μόνο αυτός μπορεί να δαμάσει.
Ο φασισμός είναι κοινωνική μεταφυσική.
Εκτός από λίγους πάρα πολύ μεγάλους, οι κεφαλαιούχοι στην πλειοψηφία τους προτιμούν την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Η σταθερή πελατεία του φασισμού θα είναι πάντα οι λούμπεν, οι αγράμματοι, οι μικρονοϊκοί, οι ηλίθιοι, οι ιδεοληπτικοί και κυρίως οι φοβισμένοι.
Β.Ρ.
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός κινηματογράφου. Γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1934 στα Σέρβια Κοζάνης και σπούδασε το 1959 κινηματογράφο στη σχολή Σταυράκου στην Αθήνα και μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε σαν βοηθός του Νίκου Κούνδουρου και του Ροβήρου Μανθούλη. Το 1963 αποφασίζει να εγκαταλείψει την προοπτική του επαγγελματία σκηνοθέτη για να γίνει επαγγελματίας κριτικός κινηματογράφου. Αρχικά εργάστηκε σ΄ αυτό το πόστο σε έντυπα της Αριστεράς στην οποία ιδεολογικά ανήκε, αρχικά την «Επιθεώρηση Τέχνης” και αργότερα στην “Δημοκρατική Αλλαγή”. Στη συνέχεια εξέδωσε το περιοδικό “Ελληνικός Κινηματογράφος” το οποίο έκλεισε η Χούντα για να το επανεκδώσει στη συνέχεια με τον τίτλο “Σύγχρονος Κινηματογράφος”.
Με τη μεταπολίτευση εργάστηκε σε διάφορες εφημερίδες όπως Το Βήμα (1974 – 1983), Έθνος (1983 – 1998) και Ελευθεροτυπία (1998 ως το θάνατό του το 2000), μη περιοριζόμενος στην κριτική κινηματογράφου, αλλά γράφοντας σχόλια και επιφυλλίδες που άπτονταν ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων.
Επίσης παρέδιδε σεμινάρια και δίδαξε κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου, στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, στο Ινστιτούτο Γκαίτε και αλλού. Επίσης εργάστηκε και σε ραδιοφωνικό σταθμό σε εκπομπές διαλόγου. Στη διάρκεια της δικτατορίας βασανίστηκε και εκτοπίστηκε στις φυλακές της Αίγινας. Υπήρξε συνειδητοποιημένος μαρξιστής-κομμουνιστής και μέσα από κάποια βιβλία του ανέλυσε τη μαρξιστική και κομμουνιστική θεωρία με τρόπο απλό αλλά όχι απλουστευτικό.
Απεβίωσε το 2000 σε ηλικία 66 ετών από καρκίνο στην Αθήνα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.