«Εμείς όλοι που υποφέρουμε αποτελούμε ένα τεράστιο πλήθος που κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει. Είμαστε σαν ωκεανός που μπορεί τα πάντα να σκεπάσει. Η θέληση μας λείπει, όταν θα αποκτήσουμε την θέληση μια στιγμή θα είναι αρκετή για να αποδοθεί δικαιοσύνη…»
Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωνε το 1880, το κείμενό του «Προς τους νέους» ο αναρχικός θεωρητικός Πιοτρ Κροπότκιν. Το κείμενο είχε κυκλοφορήσει σε συνέχειες στην εφημερίδα «Le Révolté» που έδρευε τότε στη Γενεύη και της οποία ήταν ιδρυτής. Οι όροι όπως αναρχισμός, αναρχικοί, έχουν αντικατασταθεί με τις λέξεις σοσιαλισμός και σοσιαλιστές, καθώς εκείνη την εποχή το αναρχικό κίνημα στη δυτική Ευρώπη αυτοπροσδιοριζόταν ως «σοσιαλιστικό».
Στην Ελλάδα το κείμενο δημοσιεύτηκε το 1886 και μεταφράστηκε για πρώτη φορά από τον Πλάτωνα Δρακούλη, δημοσιογράφο και επίσης «σοσιαλιστή». Η παρούσα μετάφραση προέρχεται από την έκδοση των «Μαρή – Κοροντζή» το 1944.
Στόχος του κείμενου όπως ανέφερε ο Κροπότκιν ήταν να αποδείξει στους νέους των ανώτερων τάξεων «ότι μπροστά στο δίλημμα που θα τους προβάλλει η ζωή, θα είναι αναγκασμένοι, αν έχουν θάρρος κι ειλικρίνεια να ταχθούν με το μέρος των σοσιαλιστών και ν’ αναλάβουν μαζί τους τον αγώνα της κοινωνικής επανάστασης».
Αναγνώριζε φυσικά τις μεγάλες δυσκολίες, που και στις μέρες παραμένουν, σχεδόν αναλλοίωτες σε πολλά σημεία. «Σοφίσματα, προλήψεις και αντιλογίες», είναι το τρίπτυχο όσων έχει κάποιος να αντιμετωπίσει εξαιτίας «της επίδρασης των αστών», ανέφερε. Όμως με τους νέους μπορούσε να είναι «συντομότερος».
Επικαλέστηκε καθημερινά παραδείγματα, όπως η κλοπή που διέπραξε άνεργος πατέρας, ώστε να αφυπνίσει την ανθρώπινη συνείδηση που από τότε διψούσε για αίμα. “Ένας άνθρωπος ενώ τριγύριζε μια μέρα στο Παρίσι κοντά σ’ ένα κρεοπωλείο αρπάζει ξαφνικά ένα μπιφτέκι και φεύγει. Τον πιάνουν, τον εξετάζουν και μαθαίνουν ότι είναι εργάτης χωρίς δουλειά, ότι αυτός και η οικογένειά του έχουν τέσσερις μέρες να φάνε. Παρακαλούν το χασάπη ν’ αφήσει αυτό τον άνθρωπο, μα εκείνος όμως θέλει τον θρίαμβο της δικαιοσύνης. Τον καταγγέλλει και ο δυστυχισμένος καταδικάζεται σ’ έξι μήνες φυλακή».
Συνεπώς, συμπέραινε, απευθυνόμενος στους νέους «ή θα υποχωρείς διαρκώς απέναντι στη συνείδησή σου και στο τέλος θα πεις: ‘Ας χαθεί όλη η ανθρωπότητα, φτάνει μονάχα εγώ να μπορώ να ‘χω όλες τις απολαύσεις μου και να τις χαίρομαι εφόσον ο κόσμος θα ‘ναι τόσο βλάκας ώστε να μ’ αφήνει απείραχτο’ ή θα πας με το μέρος των σοσιαλιστών και μαζί τους θα εργαστείς για την ολοκληρωτική καταστροφή του σημερινού κοινωνικού συστήματος».
*Ο Πιοτρ Κροπότκιν γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1842 στην Μόσχα. Πέθανε στο Ντμίτροβ, περιοχή κοντά στη Μόσχα στις 8 Φεβρουαρίου του 1921. Η κηδεία του –με την άδεια του Λένιν – αποτέλεσε την τελευταία μαζική συγκέντρωση αναρχικών στη Ρωσία έως το 1987.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.