Kάθε εποχή στιγματίζεται από τις μυρωδιές, τα χρώματα, αλλά και τα τραγούδια της. Η μία με την άλλη μοιάζουν να είναι ολότελα διαφορετικές, αλλά και τόσο όμοιες. Δεν είναι τυχαίο ότι γενιές και γενιές συνδέονται από κοινά συναισθηματικά μέτωπα και ίδιες ανησυχίες. Ζητήματα, όπως ο έρωτας πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν. Γι’ αυτόν και για άλλα διαχρονικά ζητήματα γράφτηκαν μελωδίες που συνδέουν γενιές και γενιές. Προσαρμοσμένες πάντα στα μέτρα και τα γούστα της εκάστοτε περιόδου. Ένα σημαντικό ενδεικτικό στοιχείο της παραπάνω διαπίστωσης είναι η επιλογή νέων καλλιτεχνών να διασκευάσουν κομμάτια παλαιότερων χρόνων και μάλιστα να τα ντύσουν με μία γλυκιά φρεσκάδα.

Πρόταση Νο1
Ο Μανώλης Φάμελλος έχει προχωρήσει σε υπέροχες συνθέσεις, για τις οποίες οι συστάσεις είναι περιττές. Δεν αρκέστηκε όμως, μόνο σε αυτές. Στα ουκ ολίγα αξιόλογα επιτεύγματα του, συγκαταλέγεται αυτό του να δει μέσα σε ένα ευρέως γνωστό τραγούδι όπως το “Ας ερχόσουν για λίγο”, ένα συνδετικό κρίκο με το τώρα και με τον δικό του τρόπο έκφρασης. Η διασκευή του δεν αποτελεί επανεκτέλεση, αλλά μία ελκυστική πινελιά αναζωογόνησης μία μεγάλης επιτυχίας. Άρωμα από τα παλιά, μέσω μία εμπλουτισμένης γεύσης…

Πρόταση Νο2

Δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τις σημερινές μας προτάσεις. Άλλωστε οι διασκευές αποτελούν το αντικείμενο τους και ο λόγος που κατόρθωσαν να έχουν sold out ακόμα και σε σημαντικές μουσικές σκηνές της Ευρώπης. Οι Burger Project μαέστροι στο να ανακαινίζουν αριστοτεχνικά θρύλους του παρελθόντος, μας έκαναν να αισθανθούμε έστω και για μία στιγμή ότι το take my breath away είναι ελληνικής προέλευσης…

Πρόταση Νο3

Η συγκεκριμένη εκτέλεση δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε σε κάποιο δίσκο, ούτε είναι δουλεμένη στο στούντιο. Πρόκειται για την καταγραφή μίας αυθόρμητης ερμηνείας του Λεωνίδα Μπαλάφα για χάρη ενός ραδιοφωνικού σταθμού (Freedom), που του έδωσε το χώρο και τη δυνατότητα να προβάλλει κάτι εκτός των  βιαίως επιβαλλόμενων κανόνων της υποκουλτούρας. Δυστυχώς η θεωρία που θα λέει κάθε τι ωραίο να τερματίζεται επιβεβαιώθηκε. Η κληρονομία που άφησε όμως, είναι πολύτιμη και το Πόσο Λύπαμαι από το στόμα του Λεωνίδα, μοιάζει με παραδεισένιο άσμα.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]