Όλα δείχνουν να ξεκίνησαν από ένα πάρκο. Μία αυθόρμητη πρωτοβουλία ακτιβιστών, που θέλησαν να υπερασπιστούν έναν πνεύμονα πρασίνου στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος προορίζεται για εμπορικό κέντρο. Η συνέχεια ήρθε με τη βίαιη καταστολή της διαμαρτυρίας και της ακόμα πιο βίαιης αντίδρασης του κράτους απέναντι σε εκατομμύρια διαδηλωτές. Πλέον η μορφή διαμαρτυρίας αλλάζει. Όπως και οι λόγοι.
Κι αν για όσους -εκτός Τουρκίας- παρακολουθούν τις εξελίξεις στη γείτονα χώρα, το μητροπολιτικό πάρκο Gezi αποτέλεσε απλά την αφορμή για το ξέσπασμα, οι λόγοι του ξεσπάσματος σίγουρα διχάζουν. Στα ελληνικά δεδομένα υπάρχουν οι φωνές που μιλούν για λαϊκή εξέγερση ενάντια στις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού, για αντίσταση των Τούρκων στις πολιτικές λιτότητας που επικρατούν στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου και για καταστάσεις ανάλογες με αυτές του “δικού μας” Συντάγματος, αλλά και αυτή του Δεκέμβρη του 2008.
Κι αν σε πολλούς η ιδέα ότι οι Τούρκοι παλεύουν για την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, φαντάζει πολύ πιθανή ή ελκυστική, τότε ή αγνοούν την ιδιαιτερότητα της πολιτικής μορφολογίας της χώρας ή συνεχίζουν να κρίνουν με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Το κύμα διαδηλώσεων και έντονης δυσαρέσκειας στρέφεται ξεκάθαρα κατά του πολιτικού Ισλάμ, το οποίο ηγεμονεύει στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, με τον Ερντογάν να αποτελεί έναν από τους πιο ισχυρούς υπερασπιστές του. Ο ολοένα και αυξανόμενος αυταρχισμός και οι πολιτικές και ηθικές εξοντώσεις κεμαλιστών στρατιωτικών, αξιωματούχων, συγγραφέων, δικηγόρων, δημοσιογράφων, αλλά και οποιουδήποτε απλού πολίτη εναντιώνεται στο καθεστώς, εξοργίζουν μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερους ανθρώπους, που βλέπουν το κράτος να “μπαίνει” στα σπίτια τους.
Πιο πρόσφατο παράδειγμα η απαγόρευση της κατανάλωσης αλκοόλ από τις 22.00 ως τις 6.00 και η απαγόρευση των διαφημίσεων αλκοολούχων ποτών. Μάλιστα στο πλαίσιο αυτό οι εθνικές αερογραμμές Turkish Airlines κατήργησαν το αλκοόλ στις εσωτερικές πτήσεις (ενώ πριν από έναν περίπου μήνα είχε δημιουργηθεί θέμα μετά την απαγόρευση της χρήσης κραγιόν στις αεροσυνοδούς, καθώς κάτι τέτοιο θεωρείται προκλητικό).Ο ίδιος ο Ερντογάν, ένας συντηρητικός μουσουλμάνος που δεν πίνει και δεν καπνίζει, ανακήρυξε το αϊράν (ξινόγαλα), εθνικό ποτό των Τούρκων, ενώ δεν έλειψε να χαρακτηρίσει όσους καταναλώσουν αλκοόλ, “μέθυσους και junkies”.
Πέρα όμως από τον περιορισμό αυτό, παλαιότερες αποφάσεις της κυβέρνησης έχουν ισλαμοποιήσει σημαντικά τη χώρα, απομακρύνοντάς την από την έννοια της εκδυτικοποίησης και της εκκοσμίκευσης, που προωθούνταν όσο βρίσκονταν στην εξουσία ο Κεμάλ Ατατούρκ και οι υπερασπιστές του. Η απαγόρευση των εκτρώσεων, που έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν χάσει τη ζωή τους εκατοντάδες γυναίκες, αλλά και μωρά, μέχρι σήμερα, η απαγόρευση της πώλησης αντισυλληπτικών χαπιών, αλλά και του χαπιού της επόμενης ημέρας παρά μόνο με συνταγή γιατρού, έχει οδηγήσει στο “φακέλωμα” -μέσω ενός ηλεκτρονικού μητρώου- όσων κάνουν χρήση τους. Πρόσφατα σε χώρο του μετρό της Άγκυρας έγινε σύσταση σε ζευγάρι που φιλιόταν, καθώς η δημόσια εκδήλωση αγάπης αντιβαίνει τους ηθικούς κανόνες συμπεριφοράς που θα πρέπει να έχουν οι Τούρκοι.
Αναφερόμενος στο επίμαχο σχέδιο ανάπλασης του πάρκου Gezi, ο Ερντογάν δήλωσε πως αυτό θα συνεχιστεί, θα γκρεμιστεί δηλαδή και ο ιστορικός στρατώνας του Κεμάλ, αλλά για να χτιστεί νέος, στα σχέδια του αυθεντικού. Ακόμα γνωστοποίησε ότι θα γκρεμιστεί και το υπάρχον Μέγαρο Μουσικής Ατατούρκ για να πάρει τη θέση του ένα νέο, πιο μοντέρνο.
Μία μόλις μέρα πριν το ξέσπασμα των ταραχών, έγινε γνωστό ότι η τουρκική κυβέρνηση σκοπεύει να δώσει το όνομα του Σουλτάνου Σελίμ, στην τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, ξεσηκώνοντας αφενός τους Αλεβίτες, καθώς ο Σελίμ ήταν υπεύθυνος για τη σφαγή 40.000 Αλεβιτών και αφετέρου τους πάσης φύσεως κεμαλιστές, οι οποίοι βλέπουν την ιδέα του κοσμικού κράτους, να απομακρύνεται μέρα με τη μέρα, ενώ ένας νέος Οθωμανισμός προελαύνει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας των πολιτών.
Για αυτούς λοιπόν που θέλουν την Τουρκία, μία χώρα ελεύθερη και δημοκρατική, φιλελεύθερη και προοδευτική, όπου θα αναγνωρίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, το πάρκο Gezi ήταν απλά η αφορμή για το ξέσπασμα. Η εναντίωση κόντρα στην ανέγερση εμπορικού καταστήματος έναντι ενός πάρκου, είναι σίγουρα εναντίωση κόντρα σε πολιτικές νεοφιλελευθερισμού, ωστόσο τα βαθύτερα αίτια και οι λόγοι που οι Τούρκοι κατεβαίνουν μαζικά στους δρόμους, δεν έχουν να κάνουν με την εφαρμογή πολιτικών λιτότητας στη χώρα, όπως συμβαίνει στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου.
Αντιθέτως ο εξισλαμισμός της χώρας και η μετακύλιση προς τις ανατολικές ισλαμιστικές κυριαρχίες, αντί των ευρωπαϊκών δυτικών δημοκρατιών, ωθεί τους Τούρκους σε μαζικές αντιδράσεις και δείχνει ότι το “οικονομικό θαύμα” που συντελείται στη χώρα τα τελευταία χρόνια, εφαρμόστηκε πάνω σε σαθρά θεμέλια: στη βίαιη καταστολή και την κατάπνιξη οποιασδήποτε φωνής αντίστασης.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.