Υποτίθεται πως η εκλογική διαδικασία, συμπεριλαμβάνει τρία σκέλη. Αυτό της επιλογής κάποιου κόμματος, αυτό του εκπροσώπου/ων που επιθυμεί να “σταυρώσει” ο πολίτης από την παράταξη της προτίμησης του και φυσικά αυτό του να μην ψηφίσει κάποιον από τους μνηστήρες της εξουσίας.

Στην προκειμένη περίπτωση, θα ασχοληθούμε με τη δεύτερη εκδοχή. Για διάφορους λόγους, ο καθένας από εμάς στο πρόσωπο ενός πολιτικού, βλέπει τον άνθρωπο που προσεγγίζει περισσότερο τα θέλω του. Ευελπιστεί πως η δική του φωνή, θα ακουστεί και κάπου παραπέρα, χωρίς να πέσει στο κενό. Δύο μικρές κάθετες γραμμές, ποτίζουν ένα σπόρο αισιοδοξίας.

Είναι γεγονός δε, ότι το συναίσθημα του να αποχωρείς από την κάλπη, έχοντας επιτελέσει ένα από τα εναπομείναντα δημοκρατικά καθήκοντα, είναι μία διαδικασία, που προσωρινά σε γεμίζει και καλύπτει τα ενοχικά σύνδρομα εξαιτίας της πρότερης απραξίας ή αδυναμίας να αποτρέψεις με άλλον τρόπο την καταστροφή. Tι συμβαίνει όμως, όταν λίγες ώρες αργότερα, η χαρά σου αποδεικνύεται αφελής;

Αφελής διότι πίστεψες για ακόμα μία φορά ότι το δις εξαμαρτείν πάει πολύ… Και όμως, όσο αυθαίρετο ήταν το μαγείρεμα και ο σχηματισμός μίας κυβέρνησης με πρόσωπα, για την επιλογή των οποίων δεν έφερες λόγο προ ενός χρόνου, αν και σε αφορούσαν άμεσα, άλλο τόσο αναπάντεχο είναι τώρα που υποτίθεται πως  κατέθεσες την άποψη σου και τη βλέπεις  να υποσκελίζεται.

Νέο μαγείρεμα, νέοι πολιτικοί από το πουθενά, με τη στάμπα του τεχνοκράτη πρώην Αριστερού κοσμούν τα Υπουργεία, με τη Νέα Δημοκρατία να είναι η μοναδική που επιλέγει να παίξει με… βασικούς.

Πώς μπορείς λοιπόν, να μην προβληματίζεσαι στην καλύτερη, να μην πανικοβάλλεσαι στη χειρότερη, όταν και οι ίδιοι δεν δείχνουν να πιστεύουν στην ίδια τους την τακτική; Όταν μοιάζουν να βλέπουν στον ορίζοντα νέο ναυάγιο και να προφυλάσσονται από τώρα; Πώς μπορείς να μην ποντάρεις, ότι θα προκληθεί μία νέα πολιτική και κοινωνική αστάθεια; Όχι ότι τώρα βρισκόμαστε υπό ένα καθεστώς ισορροπίας, αλλά τουλάχιστον, τυπικά είμαστε αρτιμελής…

Το χειρότερο και περισσότερο ανησυχητικό στοιχείο αυτής της κατάστασης όμως, είναι το γεγονός και η απλή διαπίστωση πως βρίσκουν και τα κάνουν…

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts