«Όλα τα πράγματα έχουν αρχή και τέλος. Μόνο που… να, εγώ πάντα ξεχνούσα το τέλος και πάντα βρισκόμουν κάπου ανάμεσα. Ένα βήμα πιο κάτω από την αρχή και ολόκληρα χιλιόμετρα μακριά από το τέλος.
Όλα είναι κύκλος. Αρχίζει από το ένα σημείο και ολοκληρώνεται στο άλλο. Μόνο που… να, εμένα μ’ αρέσουν οι ελλείψεις, να τελειώνει το μελάνι πριν κλείσει ο κύκλος.
Γιατί πρέπει να χαίρεσαι με ένα “τέλος”; Η “αρχή” είναι τόσο ζωογόνα, χαρούμενη και σφριγηλή ενώ το “τέλος” είναι κουρασμένο και μαυριδερό.»
Έκλεισε τα μάτια, πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε.
«Ρωτάς όλο για το μέλλον. Τα μακροπρόθεσμα σχέδιά μου. “Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 χρόνια; Πού είσαι τώρα και πού θες να είσαι τότε;”
Ξέρεις, ποτέ δεν φαντάστηκα το μέλλον, ποτέ δεν σκέφτηκα ως το τέλος της εβδομάδας, ούτε καν ως το τέλος μιας μέρας. Γιατί βιάζεστε όλοι τόσο πολύ να δείτε το αποτέλεσμα της κάθε σας κίνησης;
“Εν κατακλείδι”, “τελικά”, “τέλος πάντων”.
Ακόμα και ο λόγος σας φέρει το “τέλος” σαν ταφόπλακα. Μια λέξη που ορίζει και σφραγίζει όλη την υπόλοιπη ύπαρξη. “Τελικά…”, “το αποτέλεσμα…”.
Κι όμως, από αλλού αρχίσατε και αλλού καταλήξατε.»
»Ξεχνάς την αρχή και τρέχεις γρήγορα προς τον τερματισμό για να προλάβεις να είσαι ο πρώτος που θα κόψει το νήμα και ο πρώτος που θα μπει στη σειρά για την επόμενη κούρσα.
Εκτιμάς τους ανθρώπους εκ του αποτελέσματος, μόνο τότε βλέπεις ποιος σου κάνει και ποιος όχι, ποιος εναρμονίζεται με τη δική σου κούρσα. Φτιάχνεις τις σχέσεις σου για να δεις το τέλος τους. Μείνε μαζί μου… για λίγο… στην αρχή…»
«Συγγνώμη, μήπως είναι εύκολο να με πληρώσετε;», η σερβιτόρα έστεκε πάνω από τα κεφάλια τους με ένα χαμόγελο αμηχανίας. Εκείνη την κοίταξε σαν υπνωτισμένη και άνοιξε το πορτοφόλι. Αφού της έδωσε το αντίτιμο έστρεψε γρήγορα το βλέμμα της στο πρόσωπό του για να δει· να διακρίνει τις αντιδράσεις των λόγων της.
Τώρα την κοιτούσε με αποφασιστικότητα. Σηκώθηκε από τον καναπέ, πρότεινε το χέρι του για χειραψία και της είπε: «Λυπάμαι, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, έχει έρθει το τέλος.»
Η πόρτα άνοιξε μπροστά του και το κουδουνάκι της κάλυψε τα βήματά του καθώς απομακρυνόταν.
Έτσι εκείνη τη μέρα, χώρισαν μια για πάντα το Τέλος και η Αρχή.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.