Η “οικονομική κρίση” δεν έχει επηρεάσει μόνο το κοινό των καλοκαιρινών φεστιβάλ, αλλά και τους διοργανωτές τους. Από τους Iced Earth στη Μποφίλιου και από το Θανάση Παπακωνσταντίνου στο Ρέμο, κάποιος φταίει για την… αλλαγή ταυτότητας των φεστιβάλ της χώρας.
Μάιος. Ιούνιος. Ιούλιος. Αύγουστος. Τέσσερις μήνες γεμάτοι μουσική και τέχνες, σε κάθε γωνιά της χώρας και σχεδόν κάθε μέρα. Συναυλίες και φεστιβάλ παντού, που φιλοξενούν από τους νεαρότερους έως τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες της χώρας, αλλά και ονόματα του εξωτερικού. Που να πρωτοπάς; Πουθενά. Ή σχεδόν πουθενά. Δεν έχεις λεφτά.Τουλάχιστον πλέον έχουν αρχίσει να το κατανοούν οι διοργανωτές και καλούν ονόματα που θα σε προκαλέσουν να μη μετανιώσεις που δεν ξόδεψες τα 20, 30, 40 ευρώ σου.
Φέτος το καλοκαίρι, και μέχρι στιγμής, θα λάβουν, ή έλαβαν, χώρα κάτι περισσότερο από μια δεκάδα φεστιβάλ σε όλη την επικράτεια. Από τη Ρόδο και το Σταυρό Χαλκιδικής που διοργανώνουν για πρώτη φορά ένα φεστιβάλ, τουλάχιστον μεγάλου βεληνεκούς, μέχρι το Rockwave και το River Party, που μετρούν δυο και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αντίστοιχα. Όλα έχουν ένα κοινό: Την… εισιτηριοθηρία.
Ο ντόρος που προκλήθηκε από τη συμμετοχή της Νατάσσας Μποφίλιου στο φετινό Rockwave δικαιολογείται, αν σκεφτεί κανείς το πλήθος που θα… εισβάλλει στο χώρο του Terravibe για να παρακολουθήσει την παράστασή της. Με τον ίδιο τρόπο δικαιολογείται και η επικείμενη εμφάνιση των Koza Mostra, ως headliners της ημέρας, των Stavento και των Melisses στο River Party, το οποίο τα τελευταία χρόνια δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στην «ποπ» σκηνή της χώρας.
Οι «εμπορικοί» καλλιτέχνες δεν καλούνται πλέον στα φεστιβάλ ούτε για να «θυσιαστεί το φεστιβάλ στο βωμό του κέρδους», ούτε για κάποιον άλλο λόγο. Ο λόγος είναι ένας, και είναι η διατήρηση των κερδών σε επίπεδα συντήρησης. Όσο λιγότερα χρήματα μπορεί να διαθέσει ο θεατής-ακροατής, σε τόσο μεγαλύτερη μερίδα κόσμου θα απευθύνονται τα φεστιβάλ.
Υπάρχουν στον αντίποδα παραδείγματα όπως του Καρπενησίου, καθώς όλα δείχνουν πως το En Oresi Festival που με τόση επιτυχία φιλοξένησε πέρυσι τα μεγαλύτερα ονόματα της έντεχνης σκηνής, φέτος δεν θα πραγματοποιηθεί. Απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε, ήταν μια επένδυση που δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Πράγμα λογικό, αν αναλογιστεί κανείς πως πλέον σκεφτόμαστε να πάμε στις συναυλίες της πόλης μας, πόσο μάλλον να ταξιδέψουμε για να δούμε τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες. Παρ’ όλα αυτά, καινούριες διοργανώσεις δεν παύουν να ξεπετάγονται, ενώ κάποιες συνεχίζουν στην πορεία που χαράσσουν από την αρχή τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το φεστιβάλ της Βαρβάρας στη Χαλκιδική, όπου μπορεί να λείπουν τα ονόματα του Σωκράτη Μάλαμα, του Θανάση Παπακωνσταντίνου και άλλων καλλιτεχνών συνδεδεμένων άρρηκτα με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, μπορεί όμως κανείς να δει τη συμμετοχή ανερχόμενων σπουδαίων καλλιτεχνών όπως οι Imam Baildi και ο Λεωνίδας Μπαλάφας, αλλά και… all time classic καλλιτεχνών όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Περίπου μισή ώρα από τη Βαρβάρα, πραγματοποιείται φέτος για πρώτη φορά το Volvi Camp Festival, στο ίδιο ύφος. Ένα άλλο φεστιβάλ που διανύει τα πρώτα του βήματα είναι τοRhodes Summer Festival, το οποίο θα διαρκέσει όλο το καλοκαίρι, δίχως να λείπουν και εκεί όμως οι «παράταιροι» καλλιτέχνες, όπως ο Αντώνης Ρέμος και η Άννα Βίσση. Σημασία έχει όμως η διάθεση των εκάστοτε διοργανωτών για τη δημιουργία νέων μουσικών προτάσεων, ίσως και θεσμών, ακόμη κι αν δημιουργούνται εν μέσω της λεγόμενης κρίσης.
Με έναυσμα αυτήν την κρίση ο θεατής ζητά το ελάχιστο εισιτήριο, χωρίς να αναλογιστεί τις επιπτώσεις στο πρόγραμμα. Κάπως έτσι επανερχόμαστε στο θέμα του Rockwave. Μόλις πέρυσι είδαμε στο φεστιβάλ αυτό τους Ska-P, τους Iced Earth, τον Alborosie και άλλους μεγάλους καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Μάλιστα, από πέρυσι είχαν ξεκινήσει και οι ψίθυροι, με τη συμμετοχή του Σωκράτη Μάλαμα, του Θανάση Παπακωνσταντίνου και του Λεωνίδα Μπαλάφα. Όλοι αυτοί είχαν χωρέσει σε τέσσερις ημέρες. Φέτος, το Rockwave θα είναι διήμερο και θα χωρέσει σε αυτές τις ημέρες καλλιτέχνες όπως τους Active Member, τους Beggar’s Blues Diary, το Γιάννη Χαρούλη, τη Νατάσσα Μποφίλιου, τον Eric Burdon κ.ά.
Όλα τα παραπάνω οδηγούν, στις περισσότερες των περιπτώσεων, σε κάποια μικρή ή σημαντική μείωση των εισιτηρίων, τα οποία είναι και το ζητούμενο. Χωρίς εισιτήρια δεν υπάρχει ουσιαστικό κέρδος και χωρίς ουσιαστικό κέρδος δεν υπάρχουν φεστιβάλ. Δίχως διάθεση «προστασίας» των εταιρειών παραγωγής, ας σκεφτούμε πως θα δούμε αυτό που πληρώνουμε και τίποτα παραπάνω.
Δεν είναι κινήσεις που γίνονται για το υπερβολικό κέρδος, αλλά για να εξασφαλιστεί και κάποια επόμενη διοργάνωση, τουλάχιστον πάνω από το τραπέζι, γιατί κανείς δεν ξέρει πραγματικά τα κέρδη εταιρειών και καλλιτεχνών. Είναι λύσεις και κινήσεις εξίσου συμβιβαστικές με του θεατή που θα πάει σε ένα και όχι σε όλα τα φεστιβάλ, κι αυτό ίσως στην πόλη του ή κοντά σε αυτήν. Αλλά πλέον έχουμε πλεόνασμα, οπότε μην ανησυχείτε, έρχεται ο καιρός που θα δούμε τους Iron Maiden στο Vagiohori Festival vol 1.
Υ.Γ. Αν παρ’ όλα τα παραπάνω επιμένετε να πάτε ή να μην πάτε, σε κάποιο/-α φεστιβάλ, να περάσετε καλά και να πιείτε πολύ ή όσο σας επιτρέπει η τσέπη σας.
Υ.Γ. 2 Ας μην ξεχνάμε και τους νέους καλλιτέχνες που μπορεί να μην συμμετέχουν σε κάποιο φεστιβάλ, αξίζουν όμως την προσοχή μας και θα τους βρούμε από μπαρ μέχρι χύμα σε παραλίες με μπύρες. Επίσης ας μην ξεχνάμε και το Schoolwave, παρόλο που τα περισσότερα συγκροτήματα που συμμετέχουν αργότερα χάνονται.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.