Η τρίτη και τελευταία μέρα του Ireon Music Festival, αποδείχθηκε εν τέλει και  η πιο μαγευτική. Στα δικά μου μάτια τουλάχιστον δεν θα μπορούσε να υπάρξει ιδανικότερο κλείσιμο πέρα από το Γιάννη Αγγελλάκα αλλά και το μεταμεσονύχτιο reggae party, που ακολούθησε από τους “Κακό Συναπάντημα”. Η αυλαία έπεσε λοιπόν στο νησί της Ήρας και η επιστροφή
στην πραγματικότητα της Αθήνας είναι επιβεβλημένη αφού ξεθάψουμε πρώτα κάποιες χθεσινές αναμνήσεις.

Το Ηραίο φαινόταν έτοιμο αλλά και ανυπόμονο να υποδεχθεί επί σκηνής ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στη εγχώρια ροκ μουσική, αν και χαρακτηρισμοί τέτοιου είδους ωχριούν μπροστά στη μαγεία που εκπέμπει η χαρακτηριστική φωνή του Γιάννη Αγγελάκα. Η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι και λίγες ώρες αργότερα ο χώρος ήταν γεμάτος από νέους μέχρι και πολύ μεγαλύτερους, οι οποίοι φαίνεται να αναπολούσαν την τότε εποχή, που οι Τρύπες είχαν γίνει σύνθημα στα στόματα των εφήβων.

Οι 3 καρέκλες είχαν τοποθετηθεί στη σκηνή και το μπαγλαμαδάκι του Ντίνου Σαδίκη, έδινε ρυθμό και έντυνε μουσικά σχεδόν κάθε κομμάτι. Σαν άλλος ροκ σταρ, ήταν αδύνατο να μην προσέξεις την προσήλωση και το πάθος του πιστού πλέον συνεργάτη του Γιάννη Αγγελάκα.

Η χημεία τους ολοφάνερη, όπως άλλωστε και η διάθεση τους να μας απογειώσουν και να μας παρασύρουν . Ανέβηκαν μάλιστα στη σκηνή δύο φορές, αφού μετά την πρώτη καληνύχτα ο κόσμος δεν έλεγε να το κουνήσει από το  χώρο.

Η πιο όμορφη και τελευταία αυτή τη φορά καληνύχτα μας βρήκε μεθυσμένους από τις νότες και κουρασμένος από το χορό,
σιγοτραγουδώντας “όλα είναι δρόμος”. Η βραδιά όμως δεν είχε τελειώσει.

 

Το “Κακό Συναπάντημα” διέθετε μεγάλο απόθεμα ενέργειας, το οποίο εξάντλησε όταν ο ήλιος είχε πάρει τη θέση του φεγγαριού στον ουρανό. Η reggae άλλωστε έχει πολλούς ακροατές και σε καμία στιγμή αυτό δεν κρύφτηκε στη χθεσινή συναυλία.

Το κοινό λικνιζόταν στους ρυθμούς τους, και είχε γίνει σχεδόν ένα μεταξύ του. Παρέες αγκαλιασμένες αλλά και άγνωστοι μεταξύ τους βρήκαν ένα παραπάνω λόγο να σπάσουν τα καθώς πρέπει όρια, που χωρίζουν δύο αγνώστους. Η μουσική άλλωστε ενώνει, όπως λίγα ακόμη πράγματα. Πέρασαν το δικό τους μήνυμα, έδωσαν ρυθμό σε ολόκληρο το Ηραίο αλλά δυστυχώς η
μικρή ενόχληση στο στομάχι για το τέλος του τριημέρου δεν έλεγε να μας αποχωριστεί στιγμή.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]