Είναι μεσημέρι και μέσα στο ασφυκτικά από τη ζέστη και τον κόσμο τρένο μπαίνει ένας άνθρωπος απροσδιορίστου ηλικίας… κουρασμένος και ταλαιπωρημένος… επαίτης ολοφάνερα.

Ένας από τους δεκάδες συμπολίτες μας που καθημερινά επιβιβάζονται στο τρένο χωρίς προορισμό απλά ζητώντας κάνα ψιλό ή πουλώντας κάνα στυλό μπας και βγάλουν την μέρα.

Έτσι κι αυτός, ζήτησε συγγνώμη, ζήτησε κάνα ψιλό και έπειτα πέρασε από τα καθίσματα που καθόταν ο κόσμος. Όπως τις περισσότερες φορές κάποιοι επιβάτες του τρένου προσποιήθηκαν ότι δεν μπήκε ποτέ στρέφοντας το βλέμμα αλλού, κάποιοι άλλοι πάλι αρκέστηκαν σε μορφασμούς είτε κατανόησης είτε απέχθειας είτε λύπης. Μερικοί τραβήχτηκαν… για να μην τους ακουμπήσει.

Μόνο ένας επιβάτης άρχισε να ψάχνει τις τσέπες του… έβγαλε με προσοχή τα λιγοστά ψιλά που είχε πάνω του και του έδωσε. Ήταν ένας νεαρός μετανάστης, ένας άνθρωπος που κάποια αχαρακτήριστα υποκείμενα θα αποκαλούσαν λαθραίο, ξένο, κλέφτη και σκουπίδι, ένας άνθρωπος που μπορεί να μην έχει πάει στα καλύτερα σχολεία, να μην έχει πτυχίο ούτε να είναι από «καλή οικογένεια» ή από «πολιτισμένη χώρα» αλλά που, ενώ ίσως και ο ίδιος είχε εξίσου μεγάλη ανάγκη, βγάζει τα λίγα «περισσευούμενα» ψιλά του και τα δίνει… για να φάει κι ο άλλος. Κι όμως αυτός ο μετανάστης που κάποιοι αν μπορούσαν εύκολα θα τον έκριναν ως μη άνθρωπο είχε περισσότερη ανθρωπιά από όλους τους Έλληνες επιβάτες μαζί.

Είναι τελικά αυτό που λένε, όποιος έχει ζήσει εύκολα ξεχνά και εύκολα και εμείς όχι μόνο δεν θυμόμαστε πως είναι να πεινάς αλλά δεν το ζήσαμε και ποτέ. Και όπως η πλουσιότερη γυναίκα στην Αυστραλία είχε το θράσος να βγει να πει πως οι φτωχοί φταίνε για την φτώχεια τους, έτσι και εμείς έχουμε το θράσος να μην μπούμε στον κόπο να σκεφτούμε πως δεν είναι και τόσο δύσκολο πια να πεινάς.

Ξεχάσαμε λοιπόν και μαζί χάσαμε και αυτό που μας διαχωρίζει από την φυσική μας καταγωγή, το πώς να είμαστε άνθρωποι.

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]