Ρομποτάκια που τραγουδούν όπερα, οπτικές ίνες που σε θαμπώνουν και σε κάνουν να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους, σκοτεινά δωμάτια με οθόνες στους τοίχους και στο πάτωμα, ή αλλιώς το 11ο Athens Digital Arts Festival στην Διπλάρειο Σχολή στην πλατεία Θεάτρου.
Το 3pointmagazine.gr βρέθηκε στην πρεμιέρα του, ανανεωμένου, Athens Digital Arts Festival (21/5), συνομίλησε με τον διοργανωτή του Ηλία Χατζηχριστοδούλου και μεταφέρει εικόνες και σκέψεις από το φεστιβάλ που φέτος “αποφάσισε” να μπλέξει το δημόσιο χώρο με τις νέες τεχνολογίες και τη τέχνη.
Δύο όροφοι της Διπλαρείου Σχολής έχουν μεταμορφωθεί σε gallery τέχνης με τα “εκθέματα” που βρίσκονται πίσω από τις μαύρες κουρτίνες να μην μπορούν παρά να τραβήξουν την προσοχή σου μέχρι να καταλάβεις ακριβώς τι συμβαίνει με αυτά και έπειτα να σε ενθουσιάσουν, ακόμη και να σε αποπλανήσουν με τους δυνατούς ήχους και τα ζωηρά χρώματά τους.
Γι αυτό άλλωστε όταν ρωτήσαμε τον διοργανωστή του φεστιβάλ ποια από τα εκθέματα ή τις perfomances ξεχωρίζουν φέτος, ήταν αρκετά δύσκολο να πάρουμε μία απάντηση καθώς “φέτος οι επιμελητές έχουν δώσει την ευκαιρία στο κοινό να έρθει σε επαφή με εξαιρετικά, από άποψη αισθητικής και συμβολισμού, έργα. Ένα από τα έργα που ξεχωρίζουν είναι το Dark Star του Martin Bricejl, μια επιβλητική εγκατάσταση φωτός και ήχος που αποτελεί μνημείο για τη σύγχρονη πόλη, τους κατοίκους της και την αλληλεπίδρασή τους με το σύμπαν. Επίσης, δεν πρέπει να χάσετε τον Nicolas Bernier με την performance frequencies (synthetic variations), μια πλήρη οπτικοακουστική εμπειρία δημιουργώντας στο κοινό την αίσθηση πως μπορεί να «ακούσει» το φως ή να «δει» τον ήχο. Η performance πραγματοποιείται σε συνεργασία με το VICE.com. Τέλος, την Κυριακή πραγματοποιείται το εργαστήριο Leave a message με εισηγήτρια τη Yoana Buzova στο οποίο οι συμμετέχοντες θα κατασκευάσουν έναν τηλεφωνητή που θα τοποθετήσουν στο τέλος του εργαστηρίου σε δημόσιο χώρο. Η Yoana Buzova έχει ήδη τοποθετήσει συσκευές Leave a message σε αρκετές χώρες, οι οποίες αποτελούν ένα δίκτυο τηλεφωνητών που επιτρέπουν στο κοινό να καταγράψει και να ανταλλάξει τα δικά του προσωπικά ηχητικά μηνύματα σε δημόσιους χώρους ανά τον κόσμο”.
Οι εθελοντές του φεστιβάλ σε περιμένουν γεμάτοι χαμόγελο και έτοιμοι να σου λύσουν κάθε απορία, σε μία διοργάνωση που έχει στηθεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι.
Φυσικά, το φεστιβάλ δεν περιορίζεται μόνο στο ισόγειο (lounge area) στον 4ο και 5ο όροφο της Διπλάρειος Σχολής, αλλά επεκτείνεται με workshops, εργαστήρια performances και ατμοσφαιρικά μουσικά live στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Η θεματική του άλλωστε δεν θα του επέτρεπε να μείνει κλεισμένο σε τσιμεντένιους τοίχους.
Στην Διπλάρειο Σχολή το παλιό συναντά το καινούριο και το καινοτόμο. Έργα που αντανακλούν την εποχή της πληροφορίας, έργα που αναδεικνύουν τον τεράστιο βαθμό που οι νέες τεχνολογίες κρίνονται πλέον απαραίτητες για την καθημερινότητα μας βρίσκονται σε δωμάτια που θυμίζουν παλιό νεοκλασικό. Οι γκρι φθαρμένοι τοίχοι και το γκριζωπό πάτωμα που θυμίζει πλακάκια ενός πεζοδρομίου ξεχασμένου στο χρόνο έρχονται σε τρομερή αντίθεση με τα εκθέματα του σήμερα ή ακόμη και του “μέλλοντος”
”Η εμπειρία μας σε σχέση με το δημόσιο χώρο έχει αλλάξει με την εμφάνιση των νέων τεχνολογιών. Ο φυσικός χώρος αλληλεπιδρά με το δημόσιο, δημιουργώντας διαφορετικούς εν δυνάμει δημόσιους χώρους που σήμερα δε χαρακτηρίζονται μόνο από τον αστικό σχεδιασμό αλλά και από τις διευθύνσεις IP, URL και πρωτόκολλα επικοινωνίας. Εφόσον, λοιπόν, κατοικούμε την ίδια στιγμή σε πολλούς και διαφορετικούς δημόσιους χώρους, που αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλον, προκύπτουν πολλά ερωτήματα τα οποία επιδιώκουμε να παρουσιάσουμε μέσα από την έκθεση, τα εργαστήρια και τις performances στη φετινή διοργάνωση”, είναι τα λόγια του Η. Χατζηχριστοδούλου όταν τον ρωτάμε πώς οι νέες τεχνολογίες έχουν επηρεάσει τον τρόπο που βιώνουμε τον δημόσιο χώρο.
Μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ADAF είναι η πληθώρα καλλιτεχνών που συμμετέχουν σε αυτό. Παραπάνω από 50 καλλιτέχνες από Ελλάδα, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βραζιλία, Η.Π.Α. ενώνονται με κοινή αφετηρία την αγάπη στη τέχνη και στις νέες τεχνολογίες.
Αν “έρθετε αντιμέτωποι” με περίεργα εκθέματα και installations κατά την βραδινή σας βόλτα στην πλατεία Ειρήνης ή στην πλατεία Μοναστηρακίου, να ξέρετε ότι το ADAF είναι υπεύθυνο για αυτά.
Οι πύλες του φεστιβάλ θα παραμείνουν ανοιχτές μέχρι την Κυριακή (24/5) και αν θέλετε να περιπλανηθείτε σε έναν φουτουριστικό αλλά και συνάμα ρεαλιστικό κόσμο γεμάτο μεράκι και τέχνη μία επίσκεψη στην Διπλάρειο Σχολή αποκλείεται να σας απογοητεύσει.
Karl Heinz Jeron (DE)- Hermes Opera
Karl Heinz Jeron (DE)- Hermes Opera
Martin Bricejl Baraga (SI)- Dark Star V.4
Yannis Kranidiotis (GR) – Light Catcher
Nota Bene Visual Istanbul (TR)- in Order to Control
Nota Bene Visual Istanbul (TR)- in Order to Control
Kyriaki Goni (GR) – Deletion process, Only you can see my history study I
Kyriaki Goni (GR) – Deletion process, Only you can see my history study I
Demetris Shammas (CY) – ”Things inside other things”
Mediengruppe Bitnik (CH)- Delivery to Mr Assange
Φωτογραφίες: Μαρία Χίου, Χριστιάνα Βουκελάτου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.