Οι μεγάλοι παίχτες φαίνονται στα δύσκολα, λένε. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει κατηγορηθεί πολλές φορές ότι δεν αποδίδει όταν η επιτυχία από την αποτυχία απέχουν ελάχιστα. Κάνοντας υπομονή, κατάφερε να απαντήσει στους επικριτές του με τον πιο εμφατικό τρόπο…

 

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Το 2003 έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του και από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας, πήγε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εκεί όταν ο Σερ Αλεξ Φέργκιουσον τον ρώτησε ποιον αριθμό θέλει να πάρει, εκείνος ζήτησε το 28 (που φορούσε στην Σπόρτινγκ).

 

Ο Σκωτσέζος τεχνικός όμως, πίστευε τόσο στις δυνατότητες του Ρονάλντο που του επέβαλε να πάρει το συμβολικό για την Γιουνάιτεντ νούμερο «7». Τη συγκεκριμένη φανέλα είχαν τιμήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι Τζόρτζ Μπεστ, Ερίκ Καντονά και Ντέιβιντ Μπέκαμ.

 

Για άλλους θα ήταν ένα βάρος ασήκωτο. Όχι όμως και για τον Πορτογάλο που κατά την παραμονή του στο… νησί, κατάφερε να σηκώσει ότι κούπα υπάρχει. Ακόμα και το Χρυσό Παπούτσι πρόλαβε να πάρει (2007-2008) όντας ο πρώτος σκόρερ στα πρωταθλήματα της Ευρώπης.

 

Μέσα σε όλα αυτά, τον Μάιο του 2008 στο Λουζνικί της Μόσχας, στον τελικό του Champions League απέναντι στην Τσέλσι, πέτυχε το μοναδικό γκολ της ομάδας του πριν ο Λάμπαρντ ισοφαρίσει σε 1-1 και στείλει το ματς στην παράταση και μετά στα πέναλτι.

 

Εκεί, ο Ρονάλντο ήταν ο μοναδικός παίκτης της ομάδας του που αστόχησε, χωρίς όμως αυτό να στοιχίσει στην Γιουνάιτεντ. Αυτοί που τον κατακρίνουν έχουν να θυμούνται μόνο αυτό από εκείνη τη βραδιά. Ότι δηλαδή για ακόμα μια φορά, στα δύσκολα κρύφτηκε (άσχετα αν είχε πετύχει το γκολ στην κανονική διάρκεια).

 

Εθνική Πορτογαλίας

Το 2004 κατάφερε να οδηγήσει την εθνική Πορτογαλίας στον τελικό του Euro που διεξαγόταν στην πατρίδα του. Δυστυχώς για εκείνον και ευτυχώς για εμάς, έπεσε πάνω στην παρέα του Ότο Ρεχάγκελ και του Θοδωρή Ζαγοράκη.

 

Αντί να πιστώνεται σε ένα παιδί 20 χρονών, μία συμμετοχή σε τελικό Euro, με μία εθνική ομάδα που δεν συγκαταλεγόταν στα φαβορί πριν από την αρχή της διοργάνωσης, έμεινε στην ιστορία (από τα Μ.Μ. Ε. σαν ένα κακομαθημένο παιδί που έβαλε τα κλάματα επειδή έχασε. Κανείς όμως από αυτούς δεν θυμάται ότι ο αγαπημένος του Τύπου και της UEFA, Λιονέλ Μέσι, δεν έχει δει τελικό με την εθνική Αργεντινής, ούτε με τηλεσκόπιο.

 

Ρεάλ Μαδρίτης

Το 2009, αφού είχε κατακτήσει τα πάντα με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είπε να δοκιμάσει την τύχη του αλλού και συγκεκριμένα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Στην παρουσίαση του το Σαντιάγκο Μπερναμπέου κόντεψε να «πέσει» από τον κόσμο.

 

Την πρώτη του σεζόν έκανε μια αξιοπρεπέστατη αρχή, μην έχοντας ακόμα προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες ζωής και τρόπου παιχνιδιού. Την επόμενη σεζόν όμως έδειξε την πραγματική του αξία.

 

Με την αποχώρηση του Ραούλ, πήρε τη φανέλα με το Νούμερο 7 (τραγική ειρωνεία;) για να συνεχίσει να γράφει με χρυσά γράμματα την ιστορία που έγραψε ο ισπανός με αυτήν (πρώτος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας).

 

Την σεζόν 2010-2011 έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της La Liga, που έφτασε τα 40 γκολ. Πήρε για ακόμα μία φορά το «Χρυσό Παπούτσι» και ταυτόχρονα έγινε ο πρώτος που το έχει καταφέρει με 2 διαφορετικές ομάδες.

 

Παρόλα αυτά, λόγω της κυριαρχίας της Μπαρτσελόνα σε συλλογικό επίπεδο, εντός και εκτός συνόρων, αυτά του τα κατορθώματα έμεναν στην αφάνεια και ο Λιονέ Μέσι συνέχιζε να είναι το αγαπημένο παιδί των δημοσιογράφων, παίρνοντας 3 συνεχόμενες φορές την «Χρυσή Μπάλα».

 

Η δικαίωση

Είμαι σίγουρος πως αν ζητούσε κανείς από τον Ρονάλντο να του περιγράψει το ιδανικό σενάριο, για να κλείσει τα στόματα των επικριτών του θα ήταν αυτό που έγινε στις 21/04/12 στο Καμπ Νου.

 

Η Ρεάλ ήταν πρώτη με διαφορά (+4) τεσσάρων βαθμών από την δεύτερη Μπαρτσελόνα. Με νίκη οι «μπλαουγκράνα» ξαναέμπαιναν για τα καλά στην διεκδίκηση του τίτλου, παίζοντας και εντός έδρας.

 

Η «βασίλισσα» προηγείται στο 17’ με γκολ του Κεντίρα και κλείνεται για να προστατέψει το τέρμα της. Μετά από… πολιορκία διαρκείας της εστίας του Κασίγιας, ο Σάντσες καταφέρνει να ισοφαρίσει σε 1-1 στο 70’.

 

Το Καμπ Νου… πήρε φωτιά, με τους οπαδούς της Μπαρτσελόνα να πιστεύουν στην ανατροπή, καθώς απέμεναν ακόμη 20 λεπτά αγώνα συν τις καθυστερήσεις. Οι πανηγυρισμοί τους όμως δεν κράτησαν παρά μόνο 3 λεπτά.

 

Τότε, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, είπε να βάλει τέλος στις όποιες ελπίδες της Μπαρτσελόνα για το φετινό πρωτάθλημα και ταυτόχρονα να κλείσει τα στόματα των επικριτών του. Ο Πορτογάλος με άψογο πλασέ, έκανε το 2-1, έδωσε τη νίκη τίτλου στην ομάδα του μέσα στην έδρα της Μπαρτσελόνα και πέρασε τον Λιονέλ Μέσι στον πίνακα των σκόρερ, φτάνοντας τα 42 (έναντι 41)…

 

Η πραγματικότητα πολλές φορές ξεπερνάει ακόμα και τα παραμύθια στα σενάρια που μπορεί να φτιάξει και όταν είσαι ο πρωταγωνιστής αυτού του παραμυθιού, ο πανηγυρισμός δεν θα μπορούσε να μην είναι ο ανάλογος…

 

 

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]