Απεριορίστων διαδρομών

Στήλη με ποίηση της Λίνας Φούντογλου, κοινωνικές ανησυχίες και εσωτερικές διαδρομές.

Πόλη μέγγενη από ατσάλι

Με κούρασαν οι ψυχικές ασθένειές τους Με κούρασαν τα ξερά αντίο τους  που με γεμίζουν αγωνία για το αν θα πέσουν σήμερα στις γραμμές του ηλεκτρικού Με κούρασαν τα λερωμένα πόδια τους Με κούρασαν τα βρωμόνε...

Κολασηεργώ

Εν τέλει δεν είμαστε έργο θεατρικό επιτυχία σε αίθουσες μεταθανάτια βραβεία Είμαστε εφαρμογή λογισμικού κάποιου ισχυρού άφυλου υποκειμένου Είμαστε μόνο κάποιου η εμμονή και η πραγματικότητα είναι η φαντα...

Σπουδάζω Νάνο Βαλαωρίτη

Από τον Απρίλιο, έχω την τιμή να είμαι μαθήτρια του Νάνου Βαλαωρίτη. Κάνουμε αναγνώσεις, μου μιλάει για διάφορες τεχνικές του γραπτού λόγου, καλλιτεχνικά ρεύματα. Κρατάω σημειώσεις σαν δαιμονισμένη στο τρίτο μο...

Καρτερώ

Οι πόρτες των δωματίων άρχισαν να χτυπάνε Το φως έσβηνε σε κάθε κλείσιμο των ματιών Είμαι σίγουρη, ήμουν κάτι γρύλιζε πίσω μου Αδημονούσε νά 'ρθει η κατάλληλη στιγμή Τρίζαν τα έπιπλα και το κεφάλι πίεζε Ή...

Οι πύρινοι

Θα ‘ρθει μια μέρα που η γη θα ενωθεί με τον ήλιο θα λιώσει θα γίνει μία μόνο απ’ τις φλόγες του. κι εμείς τότε μόνο πυρετό θα έχουμε ανεβάσει. τη συνηθίσαμε τη φωτιά τόσα χρόνια ζώντας με α...

Προλέγω

Κάποιοι αρνήθηκαν μέχρις εσχάτων πως υπάρχουμε ως μικροοργανισμοί απλώς επάνω σε ένα εύσχημο εκ των πολλών του σύμπαντος αρχίδι Που στροβιλίζεται εις μίαν αέναην καύλα και στροβιλίζεται έως...

Γειώνω

Κάθε μέρα Συναναστρέφομαι μελλοθάνατους Εξουσιάζομαι από μελλοθάνατους Γοητεύω μελλοθάνατους Αγαπάω μελλοθάνατους Που θα θαφτούν στο ίδιο χώμα Ενός μελλοθάνατου σώματος Που ονόμασαν 'γη' ...

Γνωρίζω

Εδώ Απ’ τα δεξιά Και κάθετα στο στρώμα Έχει μία λακούβα ο δρόμος Μία λακούβα να με ήχο Που κάθε νύχτα γίνεται σπηλιά Και ξέρω πως πεθαίνει κόσμος Στην αρχή ακούω ένα βρνν Και τ’ αυτοκίνητο γκαζώνει Πιθ...

Πιστεύω

Πιστεύω Αν ήταν το κεφάλι χαμηλά -όχι το βλέμμα μα το κρανίο όλο- Αν ήτανε βαλμένο κάπου στα πόδια στα πέλματα κοντά -ίσα μη σέρνεται Πιστεύω Θα ήμαστε καλύτεροι Αυτή η απόσταση απ’ το χώμα αυτή η δειλή...

Θεραπεύω

Η χρόνια ανυπόφορη ασθένειά μας Η έλλειψη πέους Οι καλλιτέχνες νοσούν Όχι τόσο οι σκηνοθέτες Στο μέγιστο οι ηθοποιοί Οι κατήγοροι νοσούν Η πλειοψηφία του κόσμου νοσεί Στην Υστερία μας πάτησε ο καπιταλισμό...