Ένας άντρας γύρω στα 30 μισολιπόθυμος μπροστά στα σκαλιά ενός φαρμακείου. «Υπερβολική δόση» ψιθύριζαν οι περαστικοί, μα κάνεις δεν σταματούσε να τον βοηθήσει. Κάποιες ώρες πριν, το Υπουργείο Παιδείας είχε επιλέξει θέμα σχετικό με τον ανθρωπισμό για το μάθημα της έκθεσης. Πόσο ειρωνική επιλογή θέματος ήταν αυτή.

Περπατώντας στα στενά του Ψυρρή με την παρέα μου, ενώ τρέχαμε να προλάβουμε μια θεατρική παράσταση, μείναμε έκπληκτοι μπροστά σε ένα σοκαριστικό θέαμα. Ένας άντρας γύρω στα 30 μισολιπόθυμος μπροστά στα σκαλιά ενός φαρμακείου.

«Υπερβολική δόση» ψιθύριζαν οι περαστικοί, μα κάνεις δεν σταματούσε για να προσφέρει βοήθεια στον νεαρό. Σταματήσαμε. H ιδιοκτήτρια του φαρμακείου βγήκε έξω. «Καλέσατε ασθενοφόρο;» την ρωτήσαμε… «Ναι αμέ, έχει κανένα μισάωρο βεβαία». Αποφασίσαμε να περιμένουμε. «Ίσως χρειαστεί κάτι», δηλώσαμε. «Έχει πέσει σε λήθαργο», αποκρίθηκε η κυρία.

Πραγματικά, ο νεαρός ξυπνούσε και ξανακοιμόταν μέσα σε κλάσματα δευτερόλεπτου. Περιμέναμε. Πέρασε μισή ώρα. Κάνεις δεν σταματούσε, όλοι προσπερνούσαν αδιάφοροι και παθητικοί. Πάνω που είχα αρχίσει να απογοητεύομαι με την απανθρωπιά των συμπολιτών μου, ένας ηλικιωμένος κύριος σταμάτησε. Επιτέλους σκέφτηκα, κάποιος με αισθήματα αλληλεγγύης.

Βιάστηκα να βγάλω συμπεράσματα. Ο κύριος έβγαλε από την τσέπη του ένα κινητό και φωτογράφισε τον νεαρό. Έπειτα έφυγε. Περπάτησα προς το μέρος του και τον ρώτησα πώς πιστεύει ότι αυτή του η πράξη θα βοηθήσει το παιδί, αν σκέφτηκε πως με αυτό που κάνει παραβιάζει την προσωπικότητα ενός άλλου ατόμου. «Πρέπει να τα δημοσιεύουμε κάτι τέτοια νεαρή μου, για να βλέπουν οι νέοι σαν κι εσένα σε τι κόσμο ζουν και να συμμορφώνονται. Στις δικές μου μέρες υπήρχαν αξίες, υπήρχε ηθική και αξιοπρέπεια. Δεν αντικρίζαμε τέτοια αίσχη, και μιας και ανέφερες την οικογένειά του… Που είναι τώρα αυτή να τον μαζέψει;», μου είπε εκνευρισμένα. Του απάντησα ότι είναι προσωπική υπόθεση του καθενός μας το πώς θα διαχειρίζεται την αξιοπρέπειά του, πως οι αξίες και η ηθική είναι έννοιες υποκειμενικές και πως κάνεις δεν ξέρει τι εμπειρίες οδήγησαν αυτόν τον άνθρωπο σε αυτό το σημείο. «Μα είναι ντροπή. Πρέπει να τα καταδεικνύουμε αυτά τα περιστατικά». Του είπα πως ντροπή είναι η έλλειψη ανθρωπιάς, το γεγονός πως σκέφτηκε να διαπομπεύσει έναν άνθρωπο αντί να τον βοηθήσει. Έφυγε γρήγορα. Τον λυπήθηκα.

Καμπόση ώρα και μετά από 10 κλήσεις στο 166, πουθενά το ασθενοφόρο. Περνά ένα περιπολικό. Αποφασίζουμε να το σταματήσουμε, προκειμένου να σηκώσουμε τον νεαρό. Ο αστυνόμος ρωτά επιθετικά τί συμβαίνει. Του εξηγούμε. Περπατά προς το μέρος του και τον σκουντά με βία. Το παιδί ξυπνά και ξανακοιμάται σχεδόν αυτόματα. «Μα είναι ζωντανός», φωνάζει. «Τόση ώρα μου λέτε ότι κάτι δεν πάει καλά και… τι έχω ρε πούστη; Μαγικά χεριά έχω; Και τον ανέστησα;» Το περιπολικό έφυγε και εμείς δεν προλάβαμε καν να απαντήσουμε στον αγενή αστυνόμο. Μετά από ένα δεκάλεπτο εμφανίστηκε επιτέλους το ασθενοφόρο. Ο άντρας ξύπνησε μα προς έκπληξή μας οι τραυματιοφορείς δεν τον πλησίασαν. Τον βοηθήσαμε να σηκωθεί. Μας ευχαρίστησε. Δεν ξέρω τι απέγινε.

Κάποιες ώρες πριν, το Υπουργείο Παιδείας είχε επιλέξει θέμα σχετικό με τον ανθρωπισμό για το μάθημα της έκθεσης. Το υπόλοιπο βράδυ αναρωτιόμουν πόσο ειρωνική επιλογή θέματος ήταν αυτή. Θυμήθηκα έτσι ένα κομμάτι των Killers με τίτλο “Αre we humans or are we dancers”. Αναρωτήθηκα, τελικά είμαστε άνθρωποι ή μήπως είμαστε χορευτές; Χορευτές σε ένα απάνθρωπο τραγούδι μιας ακόμα πιο απάνθρωπης κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που μας έχει απογυμνώσει από κάθε αίσθημα ανθρωπισμού και μας έχει εθίσει στο ψέμα, την αδιαφορία, την καταπίεση και την παθητικότητα. Και αν ναι, τότε ποιος χτυπάει το ντέφι στον χορό μας και πως θα τον κάνουμε να σταματήσει;

Χριστίνα Μαργιώτη

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]