Ο πρώην ποδοσφαιριστής της Άρσεναλ, της Μπαρτσελόνα, της Τσέλσι, της Μονακό και της Εθνικής Γαλλίας, Εμανουέλ Πετί, προέβη σε μία μάλλον ασυνήθιστη τοποθέτηση. Δήλωσε ότι θα κατέβει υποψήφιος για πρόεδρος στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Γαλλίας, αλλά όχι στις φετινές εκλογές. Σε αυτές του 2016, δίνοντας στον εαυτό του τέσσερα χρόνια να προετοιμαστεί. Και οι αλλαγές που ετοιμάζει, μπορεί να αποδειχθούν ριζοσπαστικές.
Φυσικά, μέχρι τότε δεν θα μείνει ανενεργός. Με την καριέρα του να τελειώνει από έναν τραυματισμό, ο Πετί δεν έχει απωθημένα από το ποδόσφαιρο. Έπαιξε για πολλά χρόνια σε πολύ υψηλό επίπεδο, κατέκτησε τίτλους και το Παγκόσμιο Κύπελλο και το Euro με τους τρικολόρ. Είναι κατασταλαγμένος και θέλει να αλλάξει τα πράγματα, δίνοντας στο ποδόσφαιρο την κοινωνική διάσταση που του αρμόζει.
Πέραν των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων και του χρόνου που αφιερώνει στην οικογένειά του, στηρίζει ενεργά διάφορες πρωτοβουλίες, όπως το Ίδρυμα κατά της Παχυσαρκίας, την οργάνωση Handicap International που έχει ως σκοπό την παροχή ιατρικής βοήθειας σε ασθενείς κοινωνικές ομάδες σε 60 χώρες και αναλαμβάνει να μαζέψει χρήματα και να βρει χορηγούς για το Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων. «Η Ομοσπονδία δεν είναι μόνο μια βιτρίνα για την Εθνική. Προσπαθεί να παλέψει με την οικονομική κρίση, αλλά έχει επίσης μια κοινωνική αποστολή. Το άθλημα πρέπει να βρει τη θέση του στον πυρήνα της κοινωνίας. Δεν υπάρχει αρκετός αθλητισμό στην εκπαίδευση», δήλωσε στο France Football.
Για να κατανοήσουμε την λογική του, ανατρέχουμε σε μία συνέντευξη που είχε δώσει στο Footy Μatters τον Απρίλιο. Σε ερώτηση για το τι έχει αλλάξει στο ποδόσφαιρο τα τελευταία δέκα χρόνια, είχε δηλώσει: «Είναι πολύ απλό. Έχει αλλάξει όπως η κοινωνία. Το πιο σημαντικό στις μέρες μας είναι τα λεφτά, λεφτά, λεφτά, δώσε μου λεφτά, δείξει μου τα λεφτά. Είναι σαν να γινόμαστε όλοι βρικόλακες. Για μένα, το πρόβλημα που έχουμε στην κοινωνία είναι ότι τα ανθρώπινα όντα πλέον γίνονται ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα. Ξέρεις, δεν είμαστε πρώτοι, είμαστε τελευταίοι, καταλαβαίνεις τι εννοώ; Όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς να σκέφτονται τον άνθρωπο και το ποδόσφαιρο είναι περίπου το ίδιο. Τα χρήματα είναι ο κανόνας. Το ποδόσφαιρο άλλαξε με αυτόν τον τρόπο, δυστυχώς, επειδή το αφήσαμε να αλλάξει. Είναι ένα συλλογικό άθλημα, αλλά τώρα οι παίκτες σκέφτονται πρώτα τους εαυτούς τους, πριν την ομάδα ή το σύλλογο».
Όταν ο Αμπράμοβιτς πήγε στην Τσέλσι, προβληματίστηκε εντόνως. Όχι για την άφιξη του Ρώσου μεγιστάνα αυτή καθεαυτή, αλλά για το «από που προέρχεται η περιουσία του. Με έκανε να νιώσω άβολα, είναι κάτι που δεν αντέχω. Είναι από αυτούς τους ανθρώπους που έβαλε το χέρι του σε κάτι που ανήκει στον λαό. Σε μία χώρα όπου ο κόσμος έκανε ουρές για να πάρει ψωμί, αυτό είναι κάτι που με προβληματίζει», έγραφε στην αυτοβιογραφία του, ενώ τον παρομοίαζε με νονό της νύχτας!
Τι σκοπεύει λοιπόν να κάνει για το γαλλικό ποδόσφαιρο; Αρχικά να κλείσει το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στο επαγγελματικό και το ερασιτεχνικό επίπεδο και να επικεντρωθεί στη συνολικότερη παιδεία όσων ασχολούνται με το άθλημα, επαναπροσδιορίζοντας τον κοινωνικό του ρόλο. Θεωρεί ότι το ποδόσφαιρο ανήκει σε όλους και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Για το λόγο αυτό και προς το παρόν, έχει επικεντρώσει τις δραστηριότητές του στην στήριξη του Ερίκ Τομάς, προέδρου της Ένωσης Ερασιτεχνικού Ποδοσφαίρου, ο οποίος «κατέβηκε» πέρυσι το καλοκαίρι στις εκλογές της Ομοσπονδίας, αλλά πήρε μόλις το 0.5% των ψήφων. Οι δυο τους έστειλαν 15.000 επιστολές στα ερασιτεχνικά σωματεία, που αποτελούν το 63% της εκλογικής βάσης, σημειώνοντας ότι τα τελευταία πέντε χρόνια περίπου 3000 ερασιτεχνικές ομάδες έχουν σβηστεί από το χάρτη.
Ο Πετί παράλληλα δεν… πείθεται ιδιαίτερα από το Financial Fair Play της UEFA. «Έτσι όπως δουλεύει το σύστημα, τα κλαμπ που παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, είναι και τα πιο χρεωμένα. Είναι σαν το φίδι να δαγκώνει την ίδια του την ουρά. Το Fianancial Fair Play προσπαθεί να σταματήσει με γύψο την αιμορραγία. Αν η UEFA προσπαθήσει να τιμωρήσει τα μεγάλα κλαμπ, θα βρουν τρόπο να το αποφύγουν, ή μπορούν να απειλήσουν ότι θα δημιουργήσουν τη δική τους Λίγκα. Σε ερασιτεχνικό επίπεδο, εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές έχουν χάσει την πίστη τους και οι σύλλογοι πεθαίνουν».
Να θυμίσουμε ότι οι επιχειρηματικές δραστηριότητες του Πετί είναι απόλυτα πετυχημένες. Αν καταφέρει να πείσει ότι οι φρέσκες, ίσως και ριζοσπαστικές ιδέες του μπορούν να συνδυαστούν με μία πολιτική που θα φέρει κέρδη και θα βοηθήσει τις ομάδες να επιβιώσουν, είναι πολύ πιθανόν να πάρει με το μέρος του το σημαντικό ποσοστό της εκλογικής βάσης που ανήκει στα ερασιτεχνικά σωματεία, αλλά και κάποιες ομάδες της μεγάλες κατηγορίες. Και αν πάρει το χρίσμα, μπορεί να δούμε ένα διαφορετικό μοντέλο. Όπως τονίζει και ο ίδιος, «Μου αρέσουν οι επαναστάτες, οι άνθρωποι που έχουν… καρύδια. Είναι αυτοί που κάνουν πράγματα!».
Αναδημοσίευση από το Othersidefootball.com
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.