Tagged απώλεια

Σηκώθηκα από το κρεβάτι στις 6.00 π.μ. Μη με ρωτάς αν έκλεισα μάτι. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος λιγοστεύει ο ύπνος. Μέσα στο κεφάλι μου έχω κάθε μέρα πολλά μικρά ανθρωπάκια που φλυαρούν, κάνουν φασαρία, με ξεσηκών...

Τέτοια εποχή ήταν. Χρόνια πριν. Πολλά. Αδύναμη μνήμη. Σάββατο πάλι. "Θέλω να σε δω." Όχι απαίτηση. Ανάγκη. "Φεύγω για διήμερο". Εκείνο το "θέλω" κόμπος στο λαιμό. "Έχουμε χρόνο. Τη Δευτέρα. Υπόσχεση. Μόλις γυρί...

Σαν να συνωμότησε ο ουρανός με τη μοίρα κι έχει σήμερα συννεφιά...

“Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σου φόβος;”, σε ρωτούν και σε ξαναρωτούν και πάντα η απάντηση παραμένει ίδια: “O θάνατος ενός αγαπημένου μου προσώπου “.

Αν όμως βιώσεις την απώλεια του τρομάζεις, χάνεσαι σε έναν κυκεώνα συναισθημάτων, καταρρέεις και μετανιώνεις.