Ενάντια στη λήθη

Εγώ απομονώθηκα. Κλείστηκα σπίτι μου. Για όσο. Χωρίς κανείς να ξέρει να μου πει πότε θα τελειώσει όλο αυτό έστω και στο περίπου. Χωρίς να ξέρω τι από όσα διαβάζω, ακούω, βλέπω καθημερινά θα ήταν ασφαλές να πιστ...

Λίθοι της λήθης

Του Nικόλα Μακαρώνα Χορτάριασαν μέσα μας οι πέτρες του χειμώνα.... ποτέ τους δεν κατάφεραν να κινηθούν όπως έπρεπε, ποτέ τους δεν στρογγύλεψαν τις γωνίες τους... ακριβώς γιατί ποτέ δεν κύλησαν στις αμμουδιές...

«Πονάει η μνήμη μου και σκούζει σαν θηρίο»*

Υμηττού! Μεγάλος δρόμος. Ούτε την αρχή βλέπω, ούτε το τέλος. Μια ευτραφής κυρία γελά δυνατά. Η κυρία. Ο κύριος. Ο δρόμος. Ο μεγάλος δρόμος. Υμηττού! Τσιγάρο στη μέση του δρόμου. Σακίδιο στην πλάτη. Ένα αυτοκίνη...

Ρώσικη Ρουλέτα

Γκρίζες προσδοκίες ΙΙΙ. Ρώσικη Ρουλέτα   Θέλω απλά να σ’ ακουμπήσω. μια στιγμή να ξέρω ότι είσαι εδώ Κι αν φύγεις μετά, θα σιωπήσω. Κι αν πονέσω ξανά, θα είναι απτό. Το άδικο να το βυθ...