Κόκκινες γραμμές, ή αλλιώς μετριοπαθείς διεκδικήσεις

Τελευταία ακούμε στην πολιτική όλο και συχνότερα για κόκκινες γραμμές. Στην μνημονιακή εποχή θυμάμαι να επιμένει στον όρο η ΔΗΜΑΡ, τη περίοδο που συμμετείχε στην κυβέρνηση. Η ΔΗΜΑΡ εξαφανίστηκε ύστερα από τον π...

Όταν τα ΜΜΕ «έριξαν» την κυβέρνηση Τσάβες

Στην Ελλάδα του 2015 η ενημέρωση μέσα από την τηλεόραση και τα δελτία ειδήσεων είναι ασφαλέστερος τρόπος για κάποιον να παραπληροφορηθεί. Να ακούσει ρεπορτάζ, αναμεμειγμένο με εικόνες, πλάνα και απόψεις των ακρ...

Ο Τσάβες ήταν το μέσο

Ο Ούγκο Τσάβες πέθανε. Κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει. Ούτε οι φίλοι, σύντροφοι και υποστηρικτές του, αλλά ούτε κι οι εχθροί του. Μοιάζει με κακόγουστο ανέκδοτο, που σε λίγο θα διαψευστεί. Μόνο που αυτή η στιγμή δεν έρχεται. Και δεν θα ‘ρθει ποτέ. Η πραγματικότητα όσο σκληρή κι αν είναι πρέπει να την κοιτάζεις στα μάτια και να προχωράς.

Όχι άλλον ηγέτη ρε γαμώτο!

Ανέκαθεν οι λαοί είχαν την τάση να αναζητούν έναν ηγέτη, είτε δεξιό είτε αριστερό. Όπως είχαν την τάση να συνδέουν κινήματα, κόμματα, ιδέες με συγκεκριμένα πρόσωπα. Ναι, ηγετικές μορφές υπήρχαν και υπάρχουν αδιαμφισβήτητα. Κοίταξε, όμως, κανείς πίσω από τον ώμο αυτών των ηγετικών μορφών, ποιοι ήταν πίσω του;