Αντόνιο Κασάνο. Η μεγαλύτερη αυτοκαταστροφική φυσιογνωμία του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Από το «χρυσό» συμβόλαιο στα 19 του με τη Ρόμα, στα σενάρια για Πάρμα και Τζένοα μόλις στα 30 του χρόνια. Ποιος φταίει όμως για αυτό;
«Είναι καθαρά δικό μου λάθος που δεν έκανα την καριέρα την οποία θα μπορούσα να έχω κάνει. Έχω καταφέρει μόνο τα μισά από όσα θα μπορούσα. Ποτέ μου δεν έδωσα τα πάντα στην προπόνηση. Πίστευα ότι μόνο το ταλέντο αρκούσε για να κάνω μεγάλα πράγματα. Έχω παίξει σε πολλές μεγάλες ομάδες, αλλά έχω καταφέρει πολύ λίγα πράγματα στην καριέρα μου», είχε δηλώσει πριν από λίγο καιρό ο ίδιος ο Κασάνο.
Σε άλλες δηλώσεις έχει τονίσει: «Το πρώτο πράγμα που έχω μάθει στα παιδιά μου είναι να μην παίξουν ποτέ ποδόσφαιρο. Να μην ασχοληθούν ποτέ με τον χώρο. Υπάρχουν πολλοί ψεύτικοι άνθρωποι στα γήπεδα και δεν θα ήθελα τα παιδιά μου να περάσουν αυτά που έχω περάσει εγώ τόσα χρόνια».
Από τη μία αποδέχεται ανοιχτά την ευθύνη που του αναλογεί, αλλά από την άλλη επιρρίπτει ευθύνες στους διοικούντες του ποδοσφαίρου. Η αλήθεια, όπως σχεδόν πάντα, βρίσκεται κάπου στη μέση.
Όταν ένας παίκτης έχει παίξει σε Ρόμα, Ρεάλ Μαδρίτης, Μίλαν και Ιντερ μεταξύ άλλων, δεν μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικό το γεγονός ότι έχει μόλις 35 εμφανίσεις με την εθνική Ιταλίας στα 30 του χρόνια. Τί λες και εσύ, Αντόνιο;
Μπάρι – Ένα αστέρι λάμπει
Γεννημένος στο Μπάρι, η τοπική ομάδα ήταν μια καλή επιλογή για κάθε πιτσιρικά. Έγινε επαγγελματίας από πολύ μικρός και το ντεμπούτο του στην Serie A το πραγματοποίησε στις 11/12/99 σε ηλικία 17 ετών και πέντε μηνών. Το πρώτο του γκολ δεν άργησε, καθώς την αμέσως επόμενη αγωνιστική (18/12/99) πέτυχε το 2-1 για την Μπάρι δύο λεπτά πριν από τη λήξη, δίνοντάς της τη νίκη απέναντι στην Ιντερ!
Στην Μπάρι, έμεινε μόλις 2 χρόνια, στα οποία πρόλαβε να κάνει 48 συμμετοχές, σημειώνοντας παράλληλα 6 γκολ και μοιράζοντας 2 ασίστ. Δεν είναι και αυτό που λένε «έβγαλε» μάτια, αλλά η Ρόμα ήταν η πρώτη που πίστεψε στο ταλέντο του.
Ρόμα – Το μεγάλο βήμα
Στη Ρώμη, έμεινε για σχεδόν πέντε χρόνια, αλλά ούτε εκεί μπορεί να πει κανείς ότι δικαιολόγησε απόλυτα τα 30 εκατομμύρια ευρώ που έβγαλαν από ταμία τους οι Ρωμαίοι για να αποκτήσουν ένα 19χρονο παιδί.
Μπορεί τα στατιστικά του να ήταν αρκετά καλά, καθώς σκόραρε κατά μέσο όρο ένα γκολ τα τρία ματς (149 συμμετοχές/48 γκολ), αλλά δεν ήταν τόσο καλός στο δημιουργικό κομμάτι, για το οποίο και αποκτήθηκε, δίνοντας στους συμπαίκτες του μόλις τρεις ασίστ.
Σαν να μην έφτανε αυτό, είχε τσακωθεί σχεδόν με όλους τους προπονητές που είχε, συμπεριλαμβανομένου και του Φάμπιο Καπέλο! Τον Γενάρη του 2006 λοιπόν, κούνησε μαντίλι για Μαδρίτη μεριά για μόλις 5 εκατομμύρια ευρώ (!) με καμία από τις δύο πλευρές να μην «κλαίει».
Ρεάλ Μαδρίτης – Η πτώση
Εντάξει στη Ρόμα μπορεί να θεωρηθεί «μάπα το καρπούζι» επειδή το έχεις πληρώσει 30 εκατομμύρια ευρώ. Αλλά κάτι σου γύρισε στο αγωνιστικό κομμάτι. Στη Μαδρίτη, ακόμα και τα 5 εκατομμύρια έμοιαζαν πολλά για έναν υπέρβαρο Ιταλό, ο οποίος σε 1,5 χρόνο έκανε μόλις 24 εμφανίσεις με μόνο 2 γκολ και 3 ασίστ.
Πριν φύγει πρόλαβε να τσακωθεί με τον «αγαπημένο» του από την Ρόμα, Φάμπιο Καπέλο, τονίζοντας ότι θα επέστρεφε στη Ρόμα, έχοντας ξεχάσει ότι μόλις έφυγε από εκεί έχοντας έρθει σε ανοιχτή ρήξη με το σύμβολο του συλλόγου, τον Φραντσέσκο Τότι…
Σαμπντόρια – The Rise and Fall
Στην πρώτη του χρονιά, έδειξε ότι αν σοβαρευτεί μπορεί να καταφέρει πολλά σημαντικά πράγματα. Στο τέλος της πρώτης σεζόν η Σαμπντόρια ήταν σε θέση που την οδηγούσε στο Κύπελλο UEFA, χρωστώντας το σε μεγάλο βαθμό στον Κασάνο. Αυτό έκανε την ομάδα της Λομβαρδίας να τον αποκτήσει ως ελεύθερο, μετά το τέλος του δανεισμού του.
Τη δεύτερη σεζόν, δημιούργησε ένα πάρα πολύ καλό δίδυμο με την Τζιαμπάολο Πατσίνι καθώς οι δυο τους έμοιαζαν να συνεργάζονται με κλειστά μάτια. Ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε.
Στα μέσα της τρίτης σεζόν, άρχισε και πάλι η κατηφόρα. Στο δεύτερο μισό της σεζόν, η «Ντόρια» δεν τα πήγαινε πολύ καλά και όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτός που την πληρώνει πρώτος είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Ο Λουίτζι Ντελ Νέρι αποφάσισε να τον αφήσει εκτός ομάδας, με επίσημη δικαιολογία, λόγους τακτικής. Παρόλα αυτά σε 33 αγώνες είχε πετύχει ήδη 11 γκολ και 10 ασίστ! Όπως ήταν λογικό ο Κασάνο δεν το «χώνεψε» ποτέ και η αρχή του τέλους και για αυτή του την περιπέτεια ήταν κοντά.
Στην τελευταία του σεζόν (μισή, μέχρι τον Γενάρη) έκανε μόλις 10 συμμετοχές αλλά σε αυτές πρόλαβε να… κουνήσει τα δίχτυα 5 φορές και να δώσει έτοιμα γκολ στους συμπαίκτες του άλλες τέσσερις. Ο λόγος που έφυγε; Ποιος άλλος από έναν τσακωμό. Αυτή τη φορά με τον πρόεδρο της Σαμπντόρια, Ρικάρντο Γκαρόνε!
Μίλαν – Επιτέλους πρωταθλητής Ιταλίας
Όλα τα παραπάνω καμώματα του «Fantantonio» δεν εμπόδισαν την Μίλαν από το να του δώσει άλλη μια ευκαιρία να αναστήσει την καριέρα του. Οι διοικούντες των «ροσονέρι» επικεντρώθηκαν στις αγωνιστικές επιδόσεις του, ελπίζοντας ότι δεν θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος.
Δικαιώθηκαν ως έναν βαθμό, καθώς στα δύο χρόνια που έμεινε στο Μιλανέλλο, κατέκτησε ένα πρωτάθλημα. Τη δεύτερη σεζόν, μετά από ένα ματς με τη Ρόμα, ο Κασάνο νιώθει αδιαθεσία και μεταφέρεται εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου μετά από εξετάσεις διαπιστώνεται ότι θα χρειαστεί επέμβαση στην καρδιά! Η Μίλαν και ειδικά το ιατρικό της επιτελείο, έκανε τα πάντα για να πάνε όλα καλά, όπως και έγινε. Από το «φοβόμαστε μήπως δεν ξαναπαίξει ποτέ ποδόσφαιρο», φτάσαμε στο να επανέρχεται την ίδια σεζόν και να πετυχαίνει και γκολ.
Ίντερ – Ποτέ ξανά ο ίδιος
Το ευχαριστώ του, στους ανθρώπους της Μίλαν για την υποστήριξη στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του, ήταν το καλοκαίρι να ζητήσει μεταγραφή επειδή έφυγαν από την ομάδα οι Τιάγκο Σίλβα και Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς. Μέχρι εδώ, όλα καλά θα πει κανείς. Το γεγονός ότι πήγε στην μισητή Ιντερ, σε συνδυασμό με τα απαξιωτικά λόγια με τα οποία μίλησε δημόσια για την πρώην ομάδα του, είναι τουλάχιστον αχαριστία. Η χρονιά που πέρασε μας έδειξε ότι δεν θα είναι ποτέ ξανά ο παίκτης που κάποτε θαυμάσαμε όλοι μας. Οι συχνοί τραυματισμοί δεν τον άφησαν να δώσει συνέχεια στο πολύ καλό ξεκίνημά του στην άλλη «πλευρά» του Μιλάνου.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα, που συζητιέται για το αν θα καταλήξει σε μία από τις Πάρμα και Τζένοα! Ένας παίκτης που όμοιός του, δύσκολα θα βρεθεί τα επόμενα χρόνια στα ιταλικά (και όχι μόνο γήπεδα). Ειδικά με ότι έχει να κάνει με την ποδοσφαιρική οξυδέρκεια και την τεχνική κατάρτιση. Άλλα αυτός είναι ο Αντόνιο Κασάνο. Μια αυτοκαταστροφική ποδοσφαιρική ιδιοφυία…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.