Έναν μήνα και κάτι μετά την κυκλοφορία του 3ου της δίσκου, η μελαχρινή και μελαγχολική Lana del Rey κάνει την επάνοδο της με τον frontman των Black Keys, Dan Auerbach στην παραγωγή και μέσα από την Ultrapeaceful φωνή της στο “Ultraviolenceμας κάνει να διχαστούμε άλλη μια φορά για το αν μας αρέσει ή όχι.

Σε πρώτη φάση, κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι του έκανε εντύπωση το “Video games”, το “Born to die”, το “West Coast”, ακόμη και το “Summertime Sadness”. Κι αυτό όχι μόνο γιατί έγιναν αμέσως hit αλλά γιατί σκιαγραφούσαν τη γυναίκα που όλες μας είχαμε ανάγκη να ταυτιστούμε έστω και λίγο, που όλοι τους είχαν ανάγκη να ακούσουν.

Τη γυναίκα που δεν κατάφερε να γίνει αυτό που ήθελε αλλά επιβιώνει, τη γυναίκα που παραδέχεται πως είναι θλιμμένη αντί να χαμογελάει επιφανειακά, τη γυναίκα που δεν αγαπήθηκε και δε φοβάται να κλάψει γι’ αυτό. Δεν ξέρουμε αν η Prozac τη χρηματοδοτεί για να μειώσει την ανάγκη των γυναικών να τα έχουν όλα τέλεια, αλλά αυτή το καταφέρνει επιτυχώς. Αν την εντάξουμε στην pop, θα δούμε ότι δε χρησιμοποιεί το σώμα της με τρόπο που να επισκιάζει τη μουσική της, όπως γίνεται ως επί το πλείστον. Εξάλλου αν μας δείχνει μερικές φορές τα κάλλη της, το κάνει με τρόπο αρκετά retro, ικανό να μας παραπέμψει περισσότερο σε pin up models του ’60, παρά σε τσοντόμορφα video clips του ’90.

Αν την εντάξουμε στην indie και baroque pop, πολλοί θα την πούνε άφωνη (αν κρίνουν και από το περυσινό Rockwave) και άλλοι θα κλείσουν τα μάτια και θα ταξιδέψουν με την ίσως μέτρια, αλλά αρκετά ιδανική για αυτό που θέλει να περάσει φωνή της.

Το αστείο με τη Lana del Rey, είναι πως έχει ερμηνευθεί και σαν κοινωνικό φαινόμενο. Μερικοί φίλοι έλεγαν πως είναι απλά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που παίρνει κοκαΐνη για να κρύψει τη θλίψη της. Αν κρίνεις από τις πλαστικές στο πρόσωπό της και το γεγονός ότι φοράει ό,τι είναι στη μόδα, μπορείς εύκολα να συμφωνήσεις με αυτή τη θεωρία, όμως θα ήταν πολύ μονομερές αν δε σκεφτόσουν πως φαινόταν η Nancy Sinatra το ’60 ή η Billie Holiday to ’40. Και ακόμα πιο μονομερές αν δεν καταλάβαινες πόση ανάγκη είχαμε την επαναφορά αυτού του ρομαντισμού το 2014 όσοι φοβόμαστε να παραδεχθούμε ότι ερωτευόμαστε γιατί δεν είναι στη μόδα.

Θα μου πεις βέβαια, πως οι περισσότερες έφηβες κυκλοφορούν με κοντά σορτσάκια και βγάζουν selfies με απλανές βλέμμα και βαθύ μπορντό κραγιόν αφού την πρωτοείδαν. Αλλά, είναι παγκοσμίως γνωστό πως κάθε καλλιτέχνης προσαρμόζεται σε κάποιες επιταγές της δισκογραφικής του, οι οποίες έχουν άμεση συνάρτηση με την κοινωνία και τα θέλω της, και αυτό ξεκινάει από τους Pantera και φτάνει μέχρι την Katy Perry. To πόσο επηρεάζει η μουσική το κοινό της, είναι μία άλλη ενδιαφέρουσα συζήτηση, την οποία όλοι οι προτεινόμενοι κοινωνιολόγοι μπορούν να λύσουν κάποια στιγμή.

Lana-Del-Rey

Αφού κι εσύ χορεύεις μόνη σου στο σπίτι με τα τραγούδια της, αφού φαντάζεσαι βόλτες με το αυτοκίνητο και ηρεμείς, αφού άναψες ένα τσιγάρο όταν έβαλες στο youtube το “Blue Jeans”, αφού ξαναερωτεύτηκες πλατωνικά στα 22 σου με μουσική υπόκρουση το “Ride”. Αφού όταν φεύγουν οι reggae lovers φίλοι σου, γουστάρεις να τη βάζεις για λίγο. Αφού, αν δεν ήταν πασίγνωστη και την έλεγαν Hindi Zahra ή Dillon θα την πόσταρες πιο συχνά. Αφού η μουσική δεν πάει με ταμπέλες… γιατί δεν παραδέχεσαι ότι ακούς Lana del Rey;

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]