Δεν είναι λίγες οι φορές, που έχω συλλάβει τον εαυτό μου εξαιρετικά απρόσεκτο απέναντι σε μία σύνθεση. Τι και αν την έχω ακούσει, εκούσια, ξανά και ξανά. Στις περισσότερες των περιπτώσεων παρασύρομαι από την εκάστοτε μελωδία, να αρκούμαι στο να ψελλίζω ασυναίσθητα στίχους, τους οποίους στην πραγματικότητα αγνοώ.
Η ετεροχρονισμένη γνωριμία μας με ένα τραγούδι μπορεί να αποδειχτεί μοιραία. Ο τρόπος έκφρασης ενός συναισθήματος και μίας σκέψης, αποτελεί ένα είδος τέχνης, που αξίζει να προσέξει κανείς. Εντός των λέξεων μπορεί να βρει ένα δικό του απάγκιο. Να συναντήσει ένα δικό του συναίσθημα. Κάπως έτσι, οδηγείται στο συμπέρασμα κανείς πως ο κεραυνοβόλος έρωτας ταυτίζεται με την μακροχρόνια αγάπη. Δεν αρκείται στο να θολώνει τις μελλοντικά ορατές ατέλειες.
Σε δίστιχα, τετράστιχα, ολόκληρες στροφές, μπορούν να αποτυπωθούν με οξύμωρα σχήματα, αντιφάσεις, ακατανόητα στην πρώτη όψη νοήματα, αλλά και δυνατές ιστορίες.
Στην προκειμένη περίπτωση θα εξετάσουμε τρία αποσπάσματα στίχων, που φανερώνουν, βάσει του πως το βλέπει ο γράφων, την μετουσίωση της υπόταξης του εγώ, της αυταπάρνησης και της θυσίας στο βωμό της αστείρευτης αγάπης.
Πρόταση Νο1
Ως υπαίτιος της αφύπνισης, είναι αυτός που αξίζει την πρώτη μας μουσική πρόταση γι’ αυτή την εβδομάδα. Στη Ξένη Γη του Βαγγέλη Μαρκαντώνη σαν πατήσεις δύσκολα την εγκαταλείπεις. Ένας δίσκος εξαιρετικός και ο πρώτος του προσωπικός, μετά από μία μακρά πορεία με την Ανοιχτή Θάλασσα. Στο ομώνυμο κομμάτι και ενδεχομένως το πιο δυναμικό του άλμπουμ, βρίσκουμε να σχηματίζονται όσα περιγράφηκαν παραπάνω.
“Τόσο σ αγαπάω. Που δε θέλω να σε δω ξανά”.
Η επιλογή του να αφήσεις κάποιον ελεύθερο, δεν συνιστά εύκολη υπόθεση. Η ώριμη διαχείριση μία έντονης φορτισμένη συναισθηματικά κατάστασης αποτελεί μέγιστο επίτευγμα έστω και σε θεωρητικό επίπεδο. Ο ίδιος βέβαια ισχυρίζεται πως δεν είναι δέσμιος του νοήματος, όμως πίσω από κάθε τι βρίσκεται και ένα για, το οποίο εξηγεί και ερμηνεύεται ξεχωριστά για τον καθένα.
Πρόταση Νο2
Εν αντιθέσει με τον Μαρκαντώνη, ο Στέλιος Δάβαρης ανήκει στη νέα γενιά καλλιτεχνών. Τα πρώτα δείγματα μπορούν να χαρακτηριστούν κάτι παραπάνω από θετικά. Εκείνο το οποίο όμως σ’ εντυπωσιάζει αρχικά και σε κερδίζει μετ’ έπειτα είναι η “πένα” του. Αν και βρίσκεται στη γλυκιά δεκαετία των 20, οι στίχοι του ξεχειλίζουν ευρηματικότητας και ολοκληρωμένης σκέψης, που κανείς δυσκολεύεται να συναντήσει ακόμα και σε δημιουργούς, που έχουν να επιδείξουν μία μακρά σταδιοδρομία.
“θα ζήσω χωρίς εσένα ή θα πεθάνω”
Η δύναμη αυτού του στίχου μοιάζει απύθμενη. Ανάλογα σε ποια πλαίσια την τοποθετείς, μπορείς να την ερμηνεύσεις. Το εγώ, η φανερή επιθυμία υποσκελίζεται. Ίσως γιατί βρίσκεται καθ’ οδόν η γέννηση μίας καινούριας…
Πρόταση Νο3
Σε παλαιότερο άρθρο μας, τον συμπεριλάβαμε στην λίστα με τις προσωπικότητες του τώρα στην μουσική. Με κομμάτια όπως το “Τώρα αυτό πώς να στο πω”, δικαιώνει στο έπακρο την τοποθέτηση μας. Εκτός της συγκλονιστικής ερμηνείας, της γλυκιάς απαλής σύνθεσης, ο Πάνος Μουζουράκης σκορπίζει το εγώ, το πυρπολεί με τις αδυναμίες του και ορθώνει μπροστά την αγάπη για το έτερον της ήμισυ. Η πραγματική υπόσταση του συναισθήματος μέσα σε λίγες λέξεις, λίγους στίχους, το νόημα των οποίων πολλοί θέλουν να πουν, αλλά ο ίδιος ξέρει να απελευθερώσει…
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
να σου δείξω πως τα ‘χω χαμένα
για να σε σώσω, να σωθώ από μένα
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.