Σε μια φιλική κουβέντα σχετική με τις ανθρώπινες σχέσεις η Σ. που κατά τα άλλα είναι από τις πιο ρομαντικές καρδιές της πόλης πέταξε την ατάκα <<παιδιά ιστορικά οι ανθρώπινες σχέσεις διαμορφώνονται από το εκάστοτε πολιτικό σύστημα. Πρέπει να το αποδεχθούμε.>> και μετά ζήτησε από την σερβιτόρα να της φέρει έναν διπλό καπουτσίνο μέτριο.

Η κουβέντα συνέχισε με θέματα που αφορούσαν την πολιτική επικαιρότητα και το αρχικό ζήτημα ξεχάστηκε. Είχε δίκιο η Σ. ; Αφήνουμε το πολιτικό σύστημα να επηρεάζει έστω και έμμεσα , σε κάποιο βαθμό τις διαπροσωπικές μας σχέσεις ; Πόσο ελεύθερα επιλέγουμε τους ανθρώπους με τους οποίους θα σχηματίσουμε οποιονδήποτε δεσμό; Το σημερινό πολιτικό σύστημα, αυτό του νέο-φιλελευθερισμού συνδέεται άμεσα με το οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός διέπεται απο τον νόμο τής αγοράς ο οποίος έχει να κάνει με το κόστος και το κέρδος, την προσφορά και την ζήτηση. Με λίγα λόγια ο κεφαλαιοκράτης εκμεταλλεύεται το εργατικό δυναμικό με μοναδικό σκοπό την παραγωγή κέρδους με όσο δυνατόν λιγότερο κόστος. Έτσι για παράδειγμα περιορίζει το κόστος των πρώτων υλών και το κόστος εργασίας προκειμένου να έχει μεγαλύτερο κέρδος ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος.

Περνώντας τώρα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι επιλέγουμε τους ανθρώπους με τους οποίους πρόκειται να συσχετιστούμε συναισθηματικά με βάση τον νόμο της αγοράς, δηλαδή , επιλέγουμε να σχηματίσουμε δεσμούς με άξονα το προσωπικό μας συμφέρον, το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος και το ελάχιστο κόστος. Δημιουργούμε τυπικές σχέσεις και όχι πραγματικούς δεσμούς, συσχετιζόμαστε χωρίς να δενόμαστε, χωρίς να δινόμαστε. Το νεοφιλελεύθερο κράτος φροντίζει να διασφαλίσει πρώτα απο όλα το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και την ασφάλεια, στοιχείο που εντοπίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις.

Τοποθετούμε την ασφάλεια τόσο ψηλά στην αξιακή μας πυραμίδα, ώστε συχνά φτάνουμε σε σημείο να την ταυτίζουμε με την ιδέα της ίδιας της ευτυχίας και το αίσθημα της ολοκλήρωσης. Η ιδιοκτησία από την άλλη παγιωνεται ως ανάγκη στο συγκεκριμένο συστημα καθώς αποτελεί το κύριο μέσο σε μια προσπάθεια επιβολής της ασφάλειας ως αξιακό πρόταγμα. Έχουμε το σπίτι μας, τα σύνορα μας, τον σύντροφό μας, την παρέα μας, εχουμε κατι δικό μας, κατι να μας ανήκει, ετσι νιώθουμε ασφαλείς λόγω της ιδιοκτησίας που ασκούμε στους άλλους, καθησυχάζουμε τους ευατούς μας, παθητικοποιούμαστε.

Είμαστε ελεύθεροι όταν νιώθουμε πραγματικά ασφαλείς; Ή μήπως ξεπουλάμε την ελευθερία μας για την ασφάλεια μας, μέσω της ιδιοκτησίας που επιβάλουμε ή δεχόμαστε, και έτσι δεν μας αξίζει τίποτα από τα δύο; Το πολιτικό μας σύστημα έχει καταφέρει να τυποποιήσει μοντέλα συμπεριφοράς για τις ανθρώπινες σχέσεις, ετσι ώστε να μην μας είναι απαραίτητος ο συνάνθρωπος μας. Χρησιμοποιούμε τον άλλον εργαλειακά, έχουμε στην άκρη του μυαλού μας την πιθανότητα αντικαταστασής του από κάποιον άλλο <<ισότιμό>> του, δρούμε εκ του ασφαλούς. Φυσικά ο καταμερισμός των ευθυνών θα είναι ορθολογικός μόνο αν κοιτάξουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, καθώς η ενσωμάτωση της καπιταλιστικής πρακτικής στις ανθρώπινες σχέσεις βαραίνει κατά κύριο λόγο τις δικές μας πλάτες.

Ίσως  ο συλλογισμός να είναι μονοδιάστατος, ίσως να μην έχει καμία ισχύ,ίσως όμως να έχει έρθει η στιγμή λοιπόν αφού αναλογιστούμε τις ευθύνες μας, να κοιτάξουμε τον συνάνθρωπό μας κατάματα αντί να τον κοστολογήσουμε, να επιλέξουμε μια διαφορετική πρακτική στις ανθρώπινες σχέσεις, μια πρακτική που συχνά πληγώνει και κοστίζει, μια πρακτική πιο κοντά στον ορισμό της ανθρωπιάς, μια πρακτική που ενδεχομένως να οδηγήσει στον εξανθρωπισμό ολόκληρης της κοινωνίας.

Χριστίνα Μαργιώτη

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]