Δεν ξέρω τι κάνουν οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι όταν τους ρωτούν σε ποιό σωματείο είναι. Προσωπικά απλά χαμογελώ. Πως να εξηγήσεις άλλωστε σε κάποιον πως η λέξη σωματείο για τους περισσότερους δημοσιογράφους είναι όνειρο θερινής νυκτός; Πως να εξηγήσεις πως για το σωματείο η πλειοψηφία των δημοσιογράφων δεν υπάρχει και δεν αναγνωρίζεται; (πόσο μάλλον η πλειοψηφία των αποφοίτων των δημοσιογραφικών σχολών). Πως να παραδεχτείς πως είσαι ένα φάντασμα;
Ένα σωματείο για κλάματα
Θα έλεγε κανείς πως λόγω της ιδιαιτερότητας του επαγγέλματος του δημοσιογράφου το σωματείο του θα έπρεπε να ήταν ένα από τα ισχυρότερα. Αντιθέτως, η ΕΣΗΕΑ είναι ανύπαρκτη και ανίσχυρη πλέον στο καθεστώς που η ίδια έθρεψε όλα αυτά τα χρόνια. Ανύπαρκτη γιατί, σύμφωνα με το καταστατικό της, μέλος της γίνεται μόνο όποιος συμπληρώσει 3χρόνια υπηρεσίας σε ημερήσιο τύπο, ραδιόφωνο ή κανάλι. Με άλλα λόγια, και σύμφωνα με τις παρούσες συνθήκες, ένας σημερινός δημοσιογράφος ίσως να μην γίνει ποτέ μέλος αφενός γιατί τα Μέσα αλλάζουν και πολλοί δημοσιογράφοι πέρασαν από το έντυπο στα σάιτ και αφετέρου γιατί δεν υπάρχει περίπτωση πλέον κάποιος να συμπληρώσει τα απαιτούμενα ένσημα ή χρόνια υπηρεσίας με αυτές τις εργασιακές συνθήκες.
Οι επικρατούσες συνθήκες στο χώρο των ΜΜΕ -και όχι μόνο φυσικά- με την ανασφάλιστη και μαύρη εργασία να βασιλεύουν κάνουν αδύνατη την ένταξη σε σωματείο ενός νεαρού δημοσιογράφου που πρωταρχίζει στον χώρο αυτό. Ένας πτυχιούχος των ΜΜΕ, ενώ βλέπει αντίστοιχους πτυχιούχους άλλων τμημάτων να εγγράφονται στους συλλόγους και τα σωματεία τους, ο ίδιος περιφέρεται από πρακτική εξάσκηση και εθελοντική δουλειά ως το πολύ σε μαύρη εργασία και δηλώνει δημοσιογράφος χωρίς ουσιαστικά να ‘χει τίποτα να τον καλύπτει, την ώρα που το επάγγελμά του κάνουν χιλιάδες «άσχετοι» με τον κλάδο.
Μέσα στις συνθήκες αυτές που ήδη θεωρούνται καθεστώς και αγριεύουν μέρα με τη μέρα, η ΕΣΗΕΑ είναι ανίσχυρη να βοηθήσει τα μέλη της, πόσο μάλλον τα χιλιάδες μη μέλη της, ενώ η μόνη της απάντηση είναι οι ανακοινώσεις και οι καταγγελίες άντε και καμιά απεργία. Βέβαια η ΕΣΗΕΑ από μόνη της διάλεξε αυτήν την στάση και από μόνη της, από τα ίδια της τα ελιτιστικά μέλη, αποδυναμώθηκε. Κρατώντας για χρόνια μια αδιάφορη στάση, τόσο για τους απόφοιτους των δημοσιογραφικών σχολών και την εξασφάλισή τους, όσο και των υπολοίπων εργαζομένων δημοσιογράφων που μιλούσαν για διεύρυνση του σωματείου για όλους τους δημοσιογράφους και όχι για μια ελίτ, και επιπλέον ακέφαλη για αρκετό καιρό μη μπορώντας να αναδείξει προεδρεία στο σωματείο άφησε όλα τα Μέσα να λειτουργούν με καθεστώς μαθητείας και εκμετάλλευσης.
Ένα σωματείο για όλους
Σκεφτόμενη τα τραγικά νούμερα του δημοσιογραφικού κλάδου -από τα 2.100 μέλη της ΕΣΗΕΑ σχεδόν τα μισά πια είναι άνεργα ενώ χιλιάδες ακόμα φαντάσματα-δημοσιογράφοι είναι άγνωστο άμα κινούνται στην ανεργία ή την δουλεία- είναι δύσκολο να κλείσει κανείς μιλώντας για ενδεχόμενη αλλαγή των πραγμάτων και της ΕΣΗΕΑ.
Αλλά σε τέτοιους καιρούς το να δημιουργήσουν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι -αυτοί που δεν ανήκουν στην ελίτ που υποστηρίζει και χρυσοπληρώνει το πολιτικό σύστημα- ένα σωματείο δυνατό για όλους, χωρίς άλογους όρους και με πλήρη υποστήριξη και διεκδίκηση των δικαιωμάτων είναι η μόνη ελπίδα σε αυτήν την έρημο που παλεύει να επιβιώσει ο κάθε εργαζόμενος και που για εμάς λέγεται… δημοσιογραφία.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.