Τι πέτυχε στα 27 του; Πρόλαβε να γίνει αυτό που ήθελε. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο διακύβευμά του. Τι ήταν για όλους τους οπαδούς του; Ένας rocker που με τους στίχους του και τη μουσική του άφησε μια παρακαταθήκη που έμεινε ανέπαφη, πρωτότυπη, αδύνατον να αντιγραφεί από όσους προσπάθησαν. Τι ήταν για τον εαυτό του; Ένας ποιητής που πιθανότατα έβρισκε τη διέξοδό του στο γράψιμο, στην αποτύπωση των σκέψεών του, των συναισθημάτων του, που πολλές φορές ήταν πολύ δύσκολο να γίνουν αντιληπτά από τον κόσμο, γι αυτό και τον αποκάλεσαν τρελό, περίεργο, ψυχοπαθή και τελικά ιδιοφυία.
Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1943 στη Μελβούρνη της Φλόριντα. Ο James Douglas Morrison όπως ήταν το πλήρες όνομά του, πέρασε ήσυχα παιδικά χρόνια μέχρι που ένα γεγονός ήρθε να αλλάξει τη ζωή και το περιγράφει ο ίδιος με τα εξής λόγια: «Είναι η πρώτη φορά που ανακάλυψα τον θάνατο… εγώ, η μητέρα μου, ο πατέρας μου, ο παππούς μου και η γιαγιά μου διασχίζαμε την έρημο την αυγή. Ένα φορτηγό γεμάτο Ινδιάνους είχε μάλλον χτυπήσει ένα άλλο αυτοκίνητο ή κάτι τέτοιο, υπήρχαν Ινδιάνοι σκορπισμένοι παντού στην εθνική οδό, αιμορραγώντας μέχρι θανάτου. Ήμουν μικρός τότε, οπότε έπρεπε να μείνω στο αυτοκίνητο όσο ο πατέρας μου και ο παππούς μου βγήκαν να δουν τι γινόταν. Δεν μπορούσα να δω τίποτα. Το μόνο που είδα ήταν παράξενη κόκκινη μπογιά και ανθρώπους πεσμένους ολόγυρα, αλλά ήξερα πως κάτι συνέβαινε, γιατί μπορούσα να νιώσω τις δονήσεις των ανθρώπων γύρω μου, και έτσι ξαφνικά συνειδητοποίησα πως ούτε εκείνοι μπορούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα πραγματικό φόβο… και πιστεύω πως εκείνη τη στιγμή οι ψυχές εκείνων των νεκρών ινδιάνων — ίσως μια ή δυο απ αυτές — έτρεχαν έξαλλες εδώ και κει, και μπήκαν στην ψυχή μου, και εγώ ήμουν σαν σφουγγάρι, έτοιμος να κάτσω εκεί και να τις απορροφήσω».
Ήταν ένα συμβάν που ήρθε να δημιουργήσει φαντάσματα που βρίθουν στο εύθραστο σαν τσόφλι μυαλό ενός μικρού παιδιού. Τα επόμενα χρόνια το ατύχημα έδεσε το μυαλό του γύρω από τη κουλτούρα των ινδιάνων ιθαγενών και τον επηρέασαν για όλη τη μετέπειτα ζωή του. Περίεργος με τη φιλοσοφία και με ενδιαφέρον για τη ποίηση ζήτησε από τους γονείς σαν δώρο για την αποφοίτησή του από το λύκειο τα άπαντα του Νίτσε. Το 1962 παρακολουθεί τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα και έπειτα μετά από συμβουλή ενός καθηγητή του ο Jim μετακομίζει στο Los Angeles για να ολοκληρώσει τις σπουδές του με διάκριση στον κινηματογράφο. Εκεί εν μέσω της μποέμικης ζωής που ζούσε μέσα στο αλκοόλ και το LSD γνωρίζει τον Ray Manzarek σε μια παραλία του Los Angeles. Όταν ο Ray του ζητάει να τραγουδήσει ένα τραγούδι του, ο Jim του σιγοτραγουδά το Moonlight Drive. Ο Ray ενθουσιάζεται. Ο πλανήτης είναι έτοιμος για αλλαγή. Ο πόλεμος στο Βιετνάμ μαίνεται. Τα στρατόπεδα έχουν χωριστεί. Ο κόσμος κραυγάζει για αλλαγή.
Το συγκρότημα είναι γεγονός. Με τους Ray Manzarek στα πλήκτρα, John Densmore στα τύμπανα και Robbie Krieger στην κιθάρα αρχίζουν να γράφουν τα πρώτα τους τραγούδια. Το όνομα της μπάντας; Λες και ήταν γραφτό να εμπνευστεί τον στίχο(«if the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite») ο William Blake για να δώσει το όνομα του στους μυθικούς «The Doors». Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη. Το συγκρότημα γίνεται γνωστό σε όλο τον κόσμο και οι live εμφανίσεις τους δίνουν μια εμπειρία που όμοια τους δεν έχουν παρουσιάσει. Όταν ο δημοσιογράφος ενός καναλιού πριν από μια περιοδεία στη Νέα Υόρκη ζητάει όνομα και επάγγελμα, ενώ όλοι από την αποστολή απαντούν, ο Jim δίνει το πιο σαρκαστικό και παράλληλα προκλητικό βλέμμα.
Διάσημος και θρύλος προδίδεται από τα ίδια του τα πάθη. Οι ιδέες που τόσο αγαπούσε βλέπει να τον γυρνούν μπούμερανγκ. Βλέπει μόνο αδιέξοδο να απλώνεται μπροστά του. Tο κάτι ιερό που πίστευε ότι ήθελε ο κάθε άνθρωπος είναι μια αυταπάτη. Ο αλκοολισμός του και η εξάρτηση από τα ναρκωτικά τον κάνει να συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα για το κοινό του ακόμα και για τα μέλη των The Doors. Σε μια προσπάθεια του να αποτραβηχτεί από όλα αποστασιοποιείται από τη μπάντα και αποφασίζει να μετακομίσει στο Παρίσι με την σύντροφο της ζωής του, Pamela Courson. Μερικούς μήνες αργότερα η Pam βρίσκει τον Jim νεκρό στη μπανιέρα. Η ζωή του είχε σταματήσει εκεί, ακολουθώντας του Ινδιάνους στο ταξίδι που τόσο αναζητούσε.
Δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό του τραγουδιστή. Όνειρο του ήταν να σκηνοθετεί ταινίες και να γράφει ποίηση. Ερωτευμένος με τον εαυτό του ή με τη ζωή έζησε τα πάντα στο όριο πιστεύοντας πως όλοι επιβιώνουμε για να ζήσουμε για μια ιδέα. Πιστεύοντας ότι πρέπει να δοκιμάσουμε τα όρια της πραγματικότητας ακολούθησε έναν παρατεταμένο εκφυλισμό των αισθήσεων για να κατακτήσει το άγνωστο. Και η πραγματικότητα είναι πως το κατέκτησε. Χορεύοντας στις ζωντανές εμφανίσεις του μαζί με Ινδιάνους στο υποσυνείδητό του έμοιαζε να ξεφεύγει από το σανίδι που τραγουδούσε και να γίνεται ένα με τα πάθη του, ένα με φωτιά που έκαιγε μέσα του. Έζησε με ένα όνειρο. Break on through to the other side. Και το έκανε κτήμα του περισσότερο από όποιον το επιχείρησε. Δεν ήταν ένας rock star. Ήταν ένας ποιητής των πειρασμών με αγγελικό πρόσωπο.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.