Το τσιγάρο εφάρμοζε στο χέρι του σα δαχτυλίδι, καθώς από τη γόπα κρατούσε απόσταση ίση με μια ακόμα τζούρα. Κουβέντα παρά κουβέντα, έκανε μια ρουφηξιά όπως έπινε γουλιά γουλιά τον καφέ του το πρωί. Μιλούσε ακατάπαυστα στους διπλανούς του σε μπαρ του παλιού κέντρου, αλλά καμία ιστορία του δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει. Από το πρωί μέχρι το ξημέρωμα, όταν … Συνεχίστε να διαβάζετε το Η σερβιτόρα του Γιάννη.