Θέλω να σας μιλήσω για το καλοκαίρι. Τα καλοκαίρια σε τούτο το νησί.
Αμπαρωμένες καρδιές και ξεκλείδωτες πόρτες, με το κλειδί απάνω, να ‘χει να βολεύεται η πεθυμιά και η ανάσα. Σε μια ξεκλείδωτη πόρτα και σ’ ένα ορθάνοιχτο παραθύρι. Τριτοκοσμική πολυτέλεια για τους μοντέρνους καιρούς μας.

Να ‘χει και λίγο τόπο να βολευτεί η καρδιά σα ξεκινά το μέτρημα. Να κοιτά απάνω και να πασχίσει να θυμηθεί το νεφέλωμα αν το λένε «ποταμό» ή του Μαγγελάνου και πάλι να ξεχνά η αδύναμη μνήμη και να περιορίζεται στο κοίταγμα. Όπως όταν κοιτάς ένα άγνωστο που αγνοείς το όνομά του. Τσαντίρια τα σπίτια σαν και τα όνειρα. Το ένα να πιάνεις το άλλο να αφήνεις. Σαν τα μισοτελειωμένα λόγια, τις μισές ιστορίες, τις ανολοκλήρωτες κουβέντες. «Οι παρέες που φτιάχνουν ιστορίες»! Δεν είναι δικό μου. Από κάπου το δανείστηκα μα δε με βοηθάει η αφηρημένη μου μνήμη να θυμηθώ. Το έκλεψα γιατί ταίριαζε και πάντα θα ταιριάζει. Σοφός αυτός που το πρωτοείπε!

Ένας βράχος αποκούμπι και ξαπλώστρα. Να λιάζεις τη ζωή και να διατείνεσαι ότι είσαι μεγάλος και μπορείς να λιαστείς όσο θες χωρίς την άδεια της μαμάς. Εκείνη να σου φορά το καπέλο κι εσύ να θες να πετάξεις το περιττό βάρος από το κεφάλι που εμποδίζει τη φαντασία.

Πόσα αστέρια μέτρησες την ώρα που έπεφταν! Μα πάνω στον ενθουσιασμό σου να το φωνάξεις δεν πρόλαβες και τις ευχές. Κι ένιωσες τα δίκια σου βουνό και τα αχ! βαρίδια που ξέμεινες με τη σοφία κι έχασες κάτι άλλο. Το άτιμο το τίμημα!

Κι ύστερα απλωμένοι έρωτες ολούθε να πασχίζουν αγόγγυστα να καθαρίσουν την ψυχή από τα αδύναμα και να φανούν καθαροί, «κουστουμαρισμένοι» με υπομονή και καρτερικότητα. Αχ! το καινούριο! Πόσο δυνατό φαίνεται και πόσο δύσκολα παραμένει! Να χάνεις τα κουπιά στην αρχή και να μη σε νοιάζουν οι φουρτούνες! Κι έπειτα να ‘χει νηνεμία και να φοβάσαι μη μπατάρει η βαρκούλα! Μάνταλα σπασμένα στις πόρτες!

Σαν ένα χέρι να σε σπρώχνει στα τυφλά και να ‘χει λίβα κι άλλοι να ζωντανεύουν κι άλλοι να πεθαίνουν. Να βρίσκεις παρηγοριά σε μια φέτα καρπούζι που πριν κοπεί να διαφωνείς για τον τρόπο της μοιρασιάς. Κι ύστερα να πέφτεις με τα μούτρα σα παιδί και να ξεπλένεις τα χέρια στη θάλασσα. Όλα να τα ξεπλένεις εκεί. Αγιασμένο νερό! Κολυμπήθρα που σε ξαναβαφτίζουν με τη θέλησή σου. Με το δικό σου όνομα! Και να σου παίρνει ώρα να διαλέξεις αν κρατήσεις το Ορφέας ή αν θα σε λένε Τιμόθεο. Γέλια και χαχανητά και παρενθέσεις. Να απαθανατίσουμε τις στιγμές με πόζες για να ‘χει ο καιρός να βρίσκει κουράγια και αντοχές! Να ‘χει δικό του μερίδιο στη μοιρασιά, στη δίκαιη κληρονομιά!

Και οι υποσχέσεις για αντάμωμα βροχή! Καινούρια σχέδια και σε νέους τόπους. Νότιους τόπους με κακοτράχαλες διαδρομές, με απαίτηση ένα τετραγωνικό μέτρο οικόπεδο για να χωρέσει η σκηνούλα μας. Ποιος να σου το αρνηθεί;

Ηλιοκαμένα κορμιά που πέταξαν από πάνω τους τη σκόνη του χρόνου και μπήκαν στο χορό! Σα μια γιορτή με νταούλια και ντέφια και μια φωτοβολίδα να σκάει μέσα στη νύχτα ξανά και ξανά για να φωτίσει τα σκοτεινά και να φέρει ξημέρωμα.

Κι όλα αυτά για να πω μόνο ευχαριστώ. Για όλα! Που είχα τόσο καιρό να νιώσω χρήσιμη και σημαντική. Που είχα τόσο καιρό να γείρω το κεφάλι και να διώξω τις σκέψεις.

Πόσο φλύαρη είμαι!!!!! Ίσως φταίνε τα δαντελωτά ακρογιάλια και η θάλασσα που χρύσιζε την ώρα που γύρισα το κεφάλι και την αποχαιρέτησα…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία και Συντήρηση Έργων Τέχνης αλλά εργάζεται στην εκπαίδευση. Πιστεύει στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων και στην ελευθερία. Ονειρεύεται ακόμα σαν παιδί κι ελπίζει πως κάποτε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γράφει όταν οι σκέψεις στριμώχνονται και διεκδικούν χώρο στο κεφάλι της. Έχει πια την πεποίθηση ότι όλοι είμαστε περαστικοί κι έχουμε την ανάγκη να βρούμε άξιους συνταξιδιώτες που θα λέμε μόνο αλήθειες. Αγαπημένες της λέξεις η ουτοπία και η χαρμολύπη. Ίσως γιατί έχει καταλάβει πως αυτό είναι η ζωή.

Related Posts