Κοντεύουμε να κλείσουμε έναν ολόκληρο μήνα με πολλή Κυβέρνηση της Αριστεράς , λιγότερη κυβέρνηση «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και τις αμφιβολίες για τη μεταξύ τους συνύπαρξη, ειδικά όσον αφορά τη θέση τους για την αστυνομία, να κορυφώνονται.
Ήδη σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, με την επίθεση των ΜΑΤ στο ΒΟΞ και τη χθεσινή στην Αμυγδαλέζα, ο Κ. Πανούσης, αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης έχει προλάβει να στρέψει έναν ικανό αριθμό ατόμων της «βάσης» εναντίον του. Και αυτό γιατί χρεώνεται τη συμπεριφορά των ΜΑΤ και οφείλει να λογοδοτεί για τις πράξεις τους.
Από όταν εδραιώθηκαν τα ΜΑΤ επί τότε Μαρκεζίνη και αργότερα Κωνσταντίνου Καραμανλή είχαν έναν ξεκάθαρα βίαιο και βασανιστικό ρόλο ενάντια στους συνδικαλιστές και διαδηλωτές. Οι εντολές στις οποίες υπακούουν καθώς δεν είναι ανεξάρτητοι, είναι ξεκάθαρες εξίσου. Τα ιστορικά γεγονότα από τότε μέχρι σήμερα μιλούν από μόνα τους. Τα ανοιγμένα κεφάλια, οι νεκροί και τα χημικά στις πορείες έχουν γίνει βίωμα του κόσμου που είτε παλεύει είτε έστω ενημερώνεται τόσα χρόνια. Επειδή όμως σε μία Κυβέρνηση της Αριστεράς είναι αδιανότητο να υφίσταται αυτή η βίαιη καταστολή και εφόσον το Σύνταγμα έστω στην προσωρινή του μορφή απαγορεύει την οποιαδήποτε μορφή βασανισμού σε οποιονδήποτε συνδικαλιστή σε τέτοιο βαθμό, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εξαρχής έθεσε ως βασικό του στόχο με το κείμενο των Σωμάτων Ασφαλείας του την κατάργηση των ΜΑΤ και ΥΜΕΤ, την ενοποίηση των ομάδων ΔΙΑΣ , ΖΗΤΑ, ΔΕΛΤΑ, καθώς και τη σύσταση ανεξάρτητης υπηρεσίας η οποία θα ερευνά ενδελεχώς τα περιστατικά που οι μέχρι τώρα ΕΔΕ συγκαλύπτουν.
Όσο όμως ένα μεγάλο κομμάτι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αποτελείται από ανθρώπους που στο διάβα του αγώνα τους προσήχθησαν, χτυπήθηκαν ή ακόμη και δικάστηκαν, η ΔΗΜΑΡ από την οποία προέρχεται ο κος Πανούσης -αν και προτιμά να συστήνεται ως εξωκοινοβουλευτικός- είχε θέσει ποικιλοτρόπως τη συμπάθεια της στην Αστυνομία. Ξεκινώντας από δηλώσεις του τύπου: «Να μπαίνει η αστυνομία στα Πανεπιστήμια, αλλά όχι κάθε βδομάδα» ή ακούγοντας τον τότε υποψήφιο Ευρωβουλευτή και πρώην Αστυνομικό Υποδιευθυντή Βασίλη Μαστρογιάννη να λέει σε συνέντευξη του πως ποτέ δεν αναρωτήθηκε για τον ιδεολογικό χώρο των πρώην συναδέλφων του, αλλά πρέπει να προστατευθούν όλοι οι ένστολοι πολίτες από την αδικία που τους έχει ασκηθεί… καταλαβαίνουμε από τι υπόβαθρο προέρχεται ο νυν αναπληρωτής υπουργός, εκτός αν και αυτός δεν είχε τσεκάρει τον ιδεολογικό χώρο της ΔΗΜΑΡ πριν μπει σε αυτή…
Αφού όμως το μόνο που έχουμε να θυμόμαστε πια από τη ΔΗΜΑΡ είναι το troll προφίλ του Κουβέλη στο twitter, φιλικά προσκείμενοι στις θέσεις της έχουν παραμείνει οι ΑΝΕΛ που έχουν δηλώσει ξεκάθαρα, σε συνεργασία πάντα με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., την επαναφορά των αποδοχών των στελεχών των Σωματείων Ασφαλείας και των Ένοπλων Δυνάμεων.
Όπως και να ‘χει, από όπου κι αν προέρχεται η θολή και περίπου αριστερή, περίπου δεξία πολιτική διάσταση του κου Πανούση, δε μπορεί ούτε ο ίδιος ούτε η Κυβέρνηση στην οποία υπάγεται, να συνεχίσουν να επιτρέπουν το «απαράγραπτο δικαίωμα του μπάτσου» να ασκεί βία και να στοχοποιεί τα Εξάρχεια ή το ΒΟΞ ή να επιτρέπει στα ΜΑΤ να χτυπάνε μετανάστες στην Αμυγδαλέζα που κινητοποιηθήκαν μετά την αυτοκτονία νεαρού Πακιστανού και πριν λίγες μέρες μετά το θάνατο νεαρού Αφγανού λόγω έλλειψης γιατρών. Προφανώς και κανείς δε μπορεί να μετατοπίσει συνειδήσεις ανθρώπων που έμαθαν να μισούν και να ξεσπάνε με βία -είτε αυτοί είναι οι ΜΑΤάδες είτε κάποιοι που ανάγουν τον εμπρησμό περιπολικών σε πολιτική πράξη- αλλά σίγουρα έχει με το παραπάνω το θεσμικό προνόμιο να τις ελέγξει.
Ας ελπίσουμε πως μετά από τις πρόσφατες δηλώσεις του που εκφράζει τη ντροπή που νιώθει για τα κέντρα κράτησης και την ηχηρή υπόσχεση ότι «Τα κέντρα κράτησης τελειώνουν…θέλουμε μόνο λίγες μέρες» ο κος Πανούσης θα νιώθει περισσότερο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. παρά ΔΗΜΑΡ και θα καταλαβαίνει πως αν το χθεσινό βράδυ έχεις φάει ξύλο επειδή έχασες έναν διπλανό σου, το μόνο που θα σε παρηγορήσει δεν είναι μία λαϊκίστικη υπόσχεση…( η οποία μαθαίνεται εύκολα και στη ΔΗΜΑΡ και στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) αλλά μία πραγματική πολιτική πράξη…η οποία συνάδει με τα ήθη και της αξίες της Αριστεράς και της Δικαιοσύνης και δε χωράει καμία αναβολή…κανένα πολιτικό «περίπου».
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.