Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών, το Περού έχει υπερασπιστεί την εξορυκτική βιομηχανία, αγνοώντας τις φτωχές αγροτικές κοινότητες που τώρα παλεύουν με μολυσμένες πηγές νερού και την απώλεια της οικογενειακής τους γης. Το 2011 η Maxima Acuña αποφάσισε ότι «ως εδώ». Η 47χρονη γιαγιά, δεν ξέρει να διαβάσει ή να γράψει, αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια, έχει μόνη της σταματήσει μια τεράστια επιχείρηση εξόρυξης που απειλεί αυτόχθονες κοινότητες σε όλη την περιφέρεια.
Ο αγώνας της ξεκίνησε το 2010 όταν η εταιρεία από το Κολοράντο Newmont Mining Corporation υπέγραψε συμφωνία με την Περουβιανή κυβέρνηση να ανοίξει ένα ορυχείο χρυσού και χαλκού σε μια έκταση 3000 τ.μ., μια συμφωνία των 5 δις δολλαρίων.
Όταν οι ντόπιοι κάτοικοι έμαθαν ότι η εταιρεία σχεδιάζει να πάρει νερό από τις τέσσερις λίμνες και να το χρησιμοποιήσει για αποθετήριο ορυκτών εξεγέρθηκαν και ξεκίνησαν ταραχές, με την κυβέρνηση να κυρήσει την περιοχή σε κατάκταση έκτακτης ανάγκης. Το σχέδιο για το ορυχείο Conga είχε προσωρινά σταματήσει.
Όταν η Acuña άρχισε να συμμετέχει στην ιστορία, η ανάπτυξη ήταν σε πλήρη στασιμότητα. Η οικογενειακή φάρμα που η ίδια, ο σύζυγός της, και τα παιδιά της έχουν ζήσει για περισσότερα από 20 χρόνια, βρίσκεται σε μια λωρίδα γης που παρέχει πρόσβαση σε μία από τις τέσσερις λίμνες που χρειάζεται η Newmont για να προχωρήσει το έργο. Όταν την πλησίασαν για να πουλήσει τη γη της, η Acuña αρνήθηκε.
Ακόμα και όταν η θυγατρική της Newmont στο Περού η Yanacocha της έκανε μήνυση όπου την κατηγορούσαν ότι έχει καταλάβει παράνομα τη γη, η Acuña δεν φοβήθηκε. Παρόλο που έφαγε ποινή ανασταλτική με τρία χρόνια φυλάκισης και πρόστιμο σχεδόν 2.000 δολλάρια (τεράστιο για μια αγρότισσα στο Περού), η γυναίκα αυτή αναζήτησε βοήθεια σε μια τοπική περιβαλλοντική οργάνωση και έκανε έφεση στο δικαστήριο. Το Δεκέμβρη του 2014, η απόφαση του εφετείου ήταν υπέρ της, και έτσι σταμάτησε η δίωξή της και η έξωση από τη φάρμα.
Από τότε, το σχέδιο για το ορυχείο έχει κολλήσει. Η ιστορία όμως δεν σταματάει εδώ. Τους μήνες μετά τη νίκη της, η θυγατρική εταιρεία συνέχισε να την απειλεί και να ενοχλεί την οικογένειά της. Η εταιρεία έφτιαξε έναν φράχτη γύρω από τη φάρμα της εμποδίζοντάς την να κινηθεί, κατέστρεψε την καλλιέργεια της πατάτας της και προσπάθησε να τη διώξει παράνομα. Η ίδια καταγγέλει ότι σε ένα περιστατικό έδειραν αυτήν και την κόρη της και τις άφησαν αναίσθητες. Ο γιος της τονίζει ότι αναγκάστηκαν να νοσηλευτούν μετά από την επίθεση. Η εταιρεία συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι η οικογένεια μένει παράνομα στη γη και ότι οι επιθέσεις είναι δικαιολογημένες.
Η νομική διαμάχη συνεχίζεται στο ανώτατο δικαστήριο του Περού, αλλά η τοπική κοινότητα και διεθνείς οργανισμοί είναι στο πλευρό της Acuña δείχνοντας στήριξη και αλληλεγγύη. Αυτό το μήνα, ήταν μια από τους 6 που έλαβαν το βραβείο Goldman Environmental Prize, το οποίο εκτός από την αναγνώριση, της δίνει και 175.000 δολλάρια που θα της είναι σίγουρα χρήσιμα στον αγώνα ενάντια στην τεράστια πολυεθνική, την οποία πολεμάει.
Δείτε το σχετικό βίντεο, πατώντας play στην εικόνα του άρθρου.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.