“Προσεγγίζοντας ένα τόσο τραγικό και σύγχρονο θέμα όπως αυτό του Άλλου, του Ξένου, του Μετανάστη (σήμερα άλλωστε ζούμε σε μια εποχή που όλοι λίγο πολύ είμαστε εν δυνάμει μετανάστες) αισθάνθηκα από την πρώτη στιγμή ότι ο τραγικός λόγος των σπουδαίων κειμένων έπρεπε να γίνει το όχημα μιας ψυχικής και σωματικής κατάθεσης, ενός φαινομενικά άλυτου προβλήματος, αφού το ζήτημα δεν είναι να παρουσιάσουμε έτοιμες λύσεις και απαντήσεις, αλλά να ανοίξουμε τους κλειστούς ορίζοντές μας.”

Διωγμός, ξερίζωμα, αποξένωση, μετανάστευση, φοβία και απελπισία είναι τα κυρίαρχα στοιχεία που ο θεατής δεν συναντά αλλά αντιμετωπίζει στο χώρο του “Ένα Θέατρο για τις Τέχνες” στο Θησείο, όπου ο ευριπίδειος λόγος αναμειγνύεται με αλβανικά λαϊκά άσματα, την ποίηση του Καβάφη, αφρικανικά παραδοσιακά παραμύθια και ένα συνεχές μοιρολόι για αυτά που έφυγαν, το ανείπωτο παρόν και το απροσπέλαστο μέλλον τραγικών προσώπων των οποίων οι ρίζες ξεκινούν από την Ελλάδα, απαρχαιώνονται, αυθυπάρχουν, εκσυγχρονίζονται, εξιστορούν το τότε ή ίσως και το τώρα τους, εξαγνίζονται, πλένονται και βγαίνουν στην επιφάνεια ως προσωπεία που φέρουν το λόγο πανανθρώπινων γνωστών, βαρβάρων, θυμάτων της ιστορίας και απλών καθημερινών ηρώων.

Στο πρότζεκτ “Εκάβη” του Αλβανού σκηνοθέτη, Ένκε Φεζολλάρι, ακούγονται στιχομυθίες ως μονόλογοι και λόγοι που πραγματεύονται  την ιστορία ως απόρροια των καιρών που ξεβράζει στο 2013, με ερμηνείες που εναλλάσσουν ρόλους, ο Οδυσσέας γίνεται βασιλιάς της Τροίας, η Εκάβη (Ανδρονίκη Μερτίρη) μια παλαιόθεν σύγχρονη μητέρα που χάνει και τα δύο της παιδιά, τον Πολύδωρο και την Πολυξένη (Βέφη Ρεδή), παραφρονεί, ικετεύει, ζητά εκδίκηση, δίκαιο μία στο πρόσωπο του Οδυσσέα και μία στο βασιλιά της Χερσονήσου, Πολυμήστορα, (Κωστής Σειραδάκης), με την συνοδεία, τη φωνή και την τέταρτη παρουσία ενός Άλλου (Στέφανος Μουαγκιέ), που πράγματι είναι ένας ξένος, διαφορετικός, αλλά τόσο όμοιος με οποιονδήποτε χαρακτήρα του δοθεί, ώστε υποδύεται σκηνικά πολλά πρόσωπα, πράγμα που συμβαίνει και με τους τέσσερις ήρωες.

Παράλληλα, ένα αυτοσχέδιο σκηνικό, μία έμπνευση και σύνθεση της Άσης Δημητρολοπούλου, με τσίγκινα μικρά λουτρά που βοηθούν στη μεταμόρφωση, στη διαύγεια και στην εξιλέωση των ηρώων που μία βγαίνουν εκτός, μία περπατούν πάνω τους, υστερα βαπτίζονται, βουτούν και όπως ολοκληρώνεται η παραλλαγμένη δραματουργία, διαιρούνται και κλείνουν, το ένα πάνω στο άλλο.

 ekavi9834

Μεταξύ των μονολόγων της «Εκάβης» του Ευριπίδη, ακούγονται  αποσπάσματα από το ποίημα «Τρώες» του Κ.Καβάφη, το αφρικανικό παραδοσιακό παραμύθι «Μusura», το αφρικάνικο παραδοσιακό τραγούδι «Malaica» («Άγγελέ μου»), το «Μυθιστόρημα» του Γεώργιου Σεφέρη, το δημοτικό αλβανικό ποίημα «Για πού κίνησες να πας» («Ku Je Nisur e do t’ vesh»), το Δημοτικό Αλβανικό ποίημα-Μοιρολόι γάμου «Η Μάνα δε μ’ αφήνει» («Nuu me le nenaja»), το Αλβανικό ποίημα της Κάτω Ιταλίας-Δημοτική Παραλογή «Μωρέ όμορφε Μωριά» («Moj e Bukura More»), το αλβανικό παραδοσιακό μοιρολόι θανάτου/θρήνου και το αλβανικό μοιρολόι γάμου «Έπιασα ένα αηδόνι με δροσιά» («Zura nje birbil me vese»).

“Προσεγγίζοντας ένα τόσο τραγικό και σύγχρονο θέμα όπως αυτό του Άλλου, του Ξένου, του Μετανάστη (σήμερα άλλωστε ζούμε σε μια εποχή που όλοι λίγο πολύ είμαστε εν δυνάμει μετανάστες) αισθάνθηκα από την πρώτη στιγμή ότι ο τραγικός λόγος των σπουδαίων κειμένων έπρεπε να γίνει το όχημα μιας ψυχικής και σωματικής κατάθεσης, ενός φαινομενικά άλυτου προβλήματος, αφού το ζήτημα δεν είναι να παρουσιάσουμε έτοιμες λύσεις και απαντήσεις, αλλά να ανοίξουμε τους κλειστούς ορίζοντές μας. Μελετώντας την Εκάβη του Ευριπίδη, διαπίστωσα πως μέσα από την ενασχόληση με το Άλλο, εκείνο που ανακαλύπτει κανείς είναι την εγγύτητα του, την ομοιότητα του, αλλά ακόμα και την ταύτιση του με το βαθύτερο εαυτό μας. Το Άλλο είμαστε εμείς…Κι οι ήρωες δέσμιοι της μοίρας ή σκλάβοι που σπάνε τα δεσμά τους” αναφέρει ο Ένκε Φεζολλάρι.

Η παράσταση διοργανώνεται  από την εταιρεία Highway Productions σε συνεργασία με το Σ.Π.Α.Μ.Ε. (Στέκι Πολιτισμού Αλβανών Μεταναστών στην Ελλάδα) στο πλαίσιο  του «Φεστιβάλ Πολιτισμών», υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών.

Υπεύθυνος προγράμματος – παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Σημειώνεται ότι το «Φεστιβάλ Πολιτισμών» (Έργο 1.4.α/11) υπάγεται στο πλαίσιο του ετήσιου προγράμματος 2011 του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ένταξης Υπηκόων Τρίτων Χωρών και συγκεκριμένα στην Προτεραιότητα 1 που αφορά την «Υλοποίηση Δράσεων για την πρακτική εφαρμογή των Κοινών Βασικών Αρχών για την πολιτική ένταξης των μεταναστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και στη Δράση 1.4/11 για την «Προαγωγή της διαπολιτισμικότητας ως θεμελιώδους μηχανισμού ένταξης των νομίμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών στην κοινωνία υποδοχής».

Θησείον, Ένα θέατρο για τις Τέχνες
Διεύθυνση: Τουρναβίτου 7 Τηλέφωνο: 2103255444
Δευτέρα: 19:00
Τρίτη: 19:00
Είσοδος ελεύθερη

Χαρά Φρουδαράκη

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]