Μεσημεράκι στον Καστό, μικρό νησί του Ιονίου. Ο Χαράλαμπος κάθεται στο τραπεζάκι έξω με το βλέμμα προς τη μικρή πλατεία. Είναι ένας από τους λιγοστούς μόνιμους κατοίκους.

Η πλατεία κάποτε είχε ζωή, αν και όχι τα ζεστά μεσημέρια όπως το σημερινό. Νεότερος δεν ήταν εκεί να την ατενίζει. Τώρα, σε σπιτάκι για εκείνον και σε τραπεζάκι πάντα για δύο, ηρεμεί από τη δική του ζωή, μια ζωή γεμάτη εργασία. “Έχω βρεθεί από τη Γερμανία μέχρι το πολεμικό ναυτικό. Στο πολεμικό ναυτικό ήμουν καπετάνιος σε ρυμουλκό”.

Για πολλά χρόνια έμενε στην Πάτρα, που αν και μικρότερη από τις μεγαλύτερες, δεν παύει να είναι πόλη. Στον Καστό έχει βρει ηρεμία. Οι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 30, το πράσινο και η θάλασσα δένουν αρμονικά.

Τα σημάδια της εγκατάλειψης από την άλλη προκαλούν μελαγχολία. Κλειδαμπαρωμένα σπίτια για χρόνια, με πόρτες και παράθυρα που ανοίγει μόνο ο αέρας. Ξεθωριασμένες πινακίδες στο δρόμο, ετοιμόρροπα παγκάκια, ένα σπασμένο τραπεζάκι πινγκ πονγκ στη μέση της πλατείας και το χορταριασμένο γήπεδο μπάσκετ συμπληρώνουν το σκηνικό.

Μέχρι τη δεκαετία της εσωτερικής μετανάστευσης ο Καστός είχε αρκετούς κατοίκους. Σχολείο και οικογένειες. Μέχρι και τη δεκαετία του ’50 μετρούσε πάνω από 200 κατοίκους.

Η όψη του σπιτιού που μένει ο Χαράλαμπος “προδίδει” την αγάπη του για το ψάρεμα. Όπως λέει όμως στον Καστό τους αρέσει να ασχολούνται με όλα, κυρίως με μαστορέματα. Το νησί τους το αγαπούν σα σπίτι τους. Φαίνεται στο μικρό αλλά πολύ προσεγμένο μουσείο φυσικής ιστορίας, όπου μας προτρέπει να πάμε. Εκεί φιλοξενούνται τα οστά φάλαινας που αποπροσανατολίστηκε και ξεψύχησε σε ακτή του νησιού το 1979. Το μουσείο προσφέρει μια ευχάριστη και σύντομη επίσκεψη σε ορισμένα από τα μυστικά του παρελθόντος και του βυθού.

Βγαίνοντας ο κ. Χαράλαμπος έχει σηκωθεί από το τραπεζάκι. Περπατά στην πλατεία με ένα μπαστουνάκι προς κάποιο από τα λιθόστρωτα στενάκια. Αν και δεν δείχνει να το έχει ανάγκη, το μπαστούνι είναι τίμιος συνοδοιπόρος για έναν 90αρη μόνο σε νησί. Φίλος σταθερός για τη βόλτα, αλλά και για να στηριχθείς και τους χειμώνες.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts