Βρεθήκαμε στον Άγιο Λαυρέντιο και τις Μηλιές, δύο από τα 24 χωριά του Πηλίου, τα οποία διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα εδώ και πολλές δεκαετίες παρά τις αντιξοότητες, που από καιρό σε καιρό αλλάζουν όψη.
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου οι γερμανικές φασιστικές δυνάμεις είχαν καταστρέψει πολλά πηλιορείτικα και δολοφονήσει δεκάδες ανθρώπους. Μεγάλη καταστροφή υπέστησαν οι Μηλιές, όπου οι ναζί έβαλαν φωτιά σε πολλά σπίτια στην περιοχή και δολοφόνησαν 33 ανθρώπους.
Παρά τη μεγάλη καταστροφή, τα χώρια κατάφεραν και ορθοπόδησαν πάλι. Αρκετά σπίτια ξαναχτίστηκαν και η ζωή συνεχίστηκε.
Τα χωριά σήμερα δεν κινδυνεύουν από την φθορά του πολέμου και η τραγική τους ιστορία μοιάζει πλέον πολύ μακρινή. Κινδυνεύουν όμως από την αστικοποίηση. Οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί αισθητά και όλο και περισσότερα σπίτια χρησιμοποιούνται σαν τουριστικά καταλύματα. Η έννοια της καθημερινότητας και τη γειτονιάς ξεθωριάζει. Οι πλατείες και τα μαγαζιά γεμίζουν σε γιορτές και όταν οι οικογένειες επισκέπτονται τους παππούδες και τις γιαγιάδες.
Στον Άγιο Λαυρέντιο σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011, κατοικούν μόνιμα 273 άτομα και στα κοντινά χωριά Άγιος Απόστολος ο Νέος, Βροχιά και Σερβανάτες 183, 101 και 14 άτομα αντίστοιχα. Καλύτερη είναι η κατάσταση στις Μηλιές με 640 μόνιμους κατοίκους. Αρκετοί είναι εκείνοι επίσης που πηγαινοέρχονται, έχοντας έδρα στον Βόλο.
Ρεαλιστικά, για να μπορέσει να επιστρέψει ο κόσμος και να ζήσει εκεί μόνιμα χρειάζεται ενίσχυση και άλλων δραστηριοτήτων και δημόσιων παροχών πέραν του τουρισμού. Από την άλλη η γοητεία των χωριών και η ποιότητα ζωής μόνο χάρη στο περιβάλλον, μπορούν να αποτελέσουν από μόνα τους ένα ισχυρό κίνητρο υπέρβασης των δυσκολιών.
Το φωτογραφικό μας οδοιπορικό επιχειρεί να μεταφέρει την αύρα των χωριών και αποτυπώνοντας λεπτομέρειες να συμπεριλάβει όλα τα στοιχεία εκείνα που τα κάνουν ξεχωριστά.
Τα παλιά του αρχοντικά, οι πέτρινες σκεπές, τα πλακόστρωτα δρομάκια, η πυκνή βλάστηση, τα ποτάμια, η φύση σε όλες τις εκδοχές, όπως τα πεσμένα πλατανόφυλλα συνθέτουν μικρότερα και μεγαλύτερα ξεχωριστά τοπία.
Οι ήχοι είναι επίσης διαφορετικοί. Τα αραιά βήματα πάνω στις πέτρες, τα νερά που τρέχουν, οι “καλημέρες” μεταξύ των ανθρώπων, τα κελαηδίσματα και το ήρεμο βάδισμα των αλόγων, συνθέτουν ένα γαλήνιο σκηνικό.
Οι λιγοστές μέρες που ξεκλέβουμε από τις πόλεις φυσικά δεν είναι αρκετές. Σε κάνουν όμως να καταλάβεις, ότι η ομορφιά δεν είναι μόνο για να την βλέπεις κάπου-κάπου, αλλά για να τη ζεις.
Μέχρι τότε, μέχρι να αποφασίσουμε τον γυρισμό στην εξοχή, μια μικρή γεύση της..
Άγιος Λαυρέντιος
Στο δρόμο..
Μηλιές
Σιδηρόδρομος Βόλου-Μηλεών
Και λίγη θέα από Πορταριά..
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.