Στις 10 και 11 Αυγούστου διοργανώνεται στην Αγιάσο της Λέσβου, το 2ο φεστιβάλ Ρίζα στην Πρίζα που διατηρεί μεν ζωντανή την παράδοση αλλά έρχεται σε με τους μουσειακούς τρόπους προσέγγισης της μουσικής με φρέσκο ήχο και νέους ηχητικούς προσανατολισμούς χωρίς περιορισμούς. Σας παρουσιάζουμε τις μπάντες που θα συμμετάσχουν στη διήμερη γιορτή της μουσικής.
Τas plak kumpanyasi
(Η κοµπανία του γραµµοφώνου)
Το σχήµα αναβιώνει την Τουρκική αστική µουσική του γραµµοφώνου σε funky και ευδιάθετο τρόπο. Kanto’s, τραγούδια Fasıl, αστικά τραγούδια της εποχής, τούρκικα Tango, boleros, çiftetellis, ελληνικά και σεφεραδίτικα τραγούδια της εποχής, ξεχασµένοι αστέρες της εποχής και πολλοί άλλοι οι οποίοι αποτελούσαν την ‘αφρόκρεµα΄ της µουσικής της Κωνσταντινούπολης. Στο φεστιβάλ «Ρίζα στην Πρίζα» θα παίξουµε αστικά τραγούδια από την αρχή του 20ού αιώνα της Ελλάδας, τραγούδια της περιόδου γραµµοφώνου καθώς και κάποια παραδοσιακά τραγούδια απ’ τα νησάκια ετζετερά.
Παίζουν:
Fulya Özlem: ούτι, κουτάλια, φωνή | Güneş Demir : κιθάρα | Remi Foucrier: βιολί
Κelebek Εnsemble
“Kelebek Ensemble” είναι µια πολυεθνική µουσική οµάδα που ξεκίνησε την άνοιξη του 2015. Τα µέλη της οµάδας, που προέρχονται από διάφορες χώρες (Ελλάδα, Γαλλία, Τουρκία) βρίσκουν ο ένας τον άλλον στη Μυτιλήνη και συγκεντρώθηκαν γύρω από το ενδιαφέρον της ελληνικής και της τουρκικής παραδοσιακής µουσικής. Τα όργανα που χρησιµοποιούν (ούτι, κλαρίνο, κανονάκι, βιολί) υπάρχουν τόσο στην τουρκική και στην ελληνική µουσική. Αυτό τους επιτρέπει να εκτελέσουν ένα µεικτό ρεπερτόριο µε τουρκικά και ελληνικά τραγούδια.
Salia Balia Band
Η Salia Balia Band δηµιουργήθηκε από ερασιτέχνες µουσικούς µε σκοπό την µεταφορά της παραδοσιακής και ρεµπέ-τικης µουσικής στο σήµερα. Πιστοί στο κείµενο και µε σεβασµό στους µεγά-λους καλλιτέχνες από την αρχή του περασµένου αιώνα, οι Salia Balia Band υποστηρίζουν ότι η µουσική γλώσσα είναι αιώνια, διεθνής, και το µήνυµα ενός κοµµατιού µπορεί να διασκευαστεί για να επιβιώσει, να ακουστεί ξανά σε κόσµο που δεν θα το λάµβανε στην αρχική του εκτέλεση.
“Σάλια µπάλια”, µια έκφραση της Λέσβου που χρησιµοποιείται για να δείξει την προχειρότητα, την γρήγορη ή “ότι να ‘ναι” ανάµιξη παράταιρων συστατικών.
Παίζουν:
Γιώργος Γέργος: φωνή, κιθάρα ακουστική, µπαγλαµά | Στρατής Γιαννούλης: κιθάρα ηλεκτρική | Γιάννης Ζούπης: ακορντεόν | Αλέξανδρος Σπάθης: µπάσο | Γιάννης Κουτζαµάνης: κρουστά
Μελωδικό σχήµα
Διαβάζοντας για τον ξένο φθόγγο, ο οποίος δεν ανήκει στη συγχορδία µε την οποία συνακούεται, αλλά σχετίζεται µε τους φθόγγους αυτής, δηµιουργώντας σχέσεις αποδεκτές στην παραδοσιακή αρµονία, καταλάβαµε πως οι λύσεις µας µπορεί να ανήκουν σε διαφορετικές συγχορδίες και ο συνδυασµός των ξένων φθόγγων να δηµιουργούν µελωδικά σχήµατα. Μπορούµε να συνυπάρχουµε, µπορούµε να συνακουγόµαστε, µπορούµε να συµπράττουµε.
Παίζουν:
Μαρία Σεϊτανίδου: φωνή, κρουστά | Ρενάτα Πετρίδη: κανονάκι | Αντώνης Μυλωνάς: Κοντραµπάσο
The huge black garbage bag
Το πρώτο συγκρότηµα στην ιστορία του νησιού της Λέσβου που καταπιάστηκε µε το ρεµπέτικο και την παράδοση και την πήγε πιο κάτω µε ροκ ήχο… Η µπάντα δηµιουργήθηκε κάπου στο 2004 µε αφορµή την υπέρµετρη συµπάθεια προς τον Ζωρζ Πιλαλί, αλλά και τις παράλληλες µουσικές ανησυχίες και ερεθίσµατα – εµπνεύσεις γενικότερα των ίδιων. Ο ήχος του γκρουπ προσανατολίζεται στο ρεµπέτικο δηµοτικό και παραδοσιακό τραγούδι διασκευασµένο µε ροκ ηχοχρώµατα.
Παίζουν:
Κώστας Γ.: κιθάρα | Γιάννης Β.: τύµπανα, κιθάρα, φωνή | Ζωρζ Παλέ: µπάσο | Βαγγέλης Λ.: ακορντεόν | Παναγιώτης Π.: τύµπανα
Νίκος Γράψας
Tο ενδιαφέρον του εντοπίζεται στις λαϊκές µουσικές, στη χαρά του αυτοσχεδιασµού και της πολυρυθµίας , της Βαλκανικής και Ανατολικής µουσικής. Ασχολείται µε τους τρίχορδους ταµπουράδες, το λαούτο και το ούτι. Μελετά τη µουσική των λαών της Ανατ. Μεσογείου, συλλέγει τραγούδια από τα ελληνικά νησιά, µελετάει τις παλιές µουσικές καταγραφές της Ακαδηµίας Αθηνών, ακούει µε προσοχή τα διάφορα ιδιώµατα των ελληνικών επαρχιών. Δηµιουργούν µε τον Χρ. Τσιαµούλη το συγκρότηµα ‘Δυνάµεις του Αιγαίου’, όπου για πρώτη φορά ακούγονται στην ελληνική δισκογραφία όργανα όπως ο ταµπουρά, το νέι αλλά και το λαούτο, το ούτι, το κανονάκι σ’ έναν καινούριο ρόλο έξω από τα τοπικά ιδιώµατα. Τελειώνει τις σπουδές της φούγκας και της ενορχήστρωσης µε τον Δ. Δραγατάκη. Αρχίζει µαθήµατα βυζαντινής µουσικής και µελετάει το µουσικό σύστηµα των Τούρκων και των Αράβων.
Παίζουν:
Νίκος Γράψας: ηλεκτρική κιθάρα, ούτι, ταµπουράς, φωνή | Αννα Μαρία Παπαδηµητρίου: φωνή, Αλέξανδρος Σπάθης: µπάσο | Σταυρούλα Σπανού: σαντούρι | Ανδρέας Αρβανίτης: λαούτο, κρητική λύρα, τσαµπούνα | Αλέξανδρος Γερασίµου: τύµπανα, κρουστά, σάζι
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.