Μια μαύρη καταιγίδα υπήρξε η νιότη μου, ένα βράδυ
Διαρκές· καμιά φορά τη σκίζαν ήλιοι λαμπεροί
Βροχές-βροντές τη χάλασαν, την έκαναν ρημάδι
Στον κήπο μου έχουν λίγοι μείνει πια ώριμοι καρποί.
*
Και να που το φθινόπωρο έχω των ιδεών αγγίξει
Και να δουλέψει φτυάρι πρέπει και τσαπί γερά,
Αν είν’ της γης το χώμα γόνιμο να ξανασφίξει
Κι οι τρύπες να κλειστούν που ανοίξαν τάφους τα νερά.
*
Τα νέα τ’ άνθη που ονειρεύομαι ποιος ξέρει αν πάλι
Στο χώμα ετούτο, που ‘ν’ σαν θαλασσόδαρτο ακρογιάλι,
Τη μυστική θα βρούνε την τροφή να τα ταΐζει
*
Με σφρίγος; Οϊμέ! Ο Χρόνος τη ζωή μας τρώει, σακατεύει
Κι ο σκοτεινός Εχθρός, που τις καρδιές μας ροκανίζει,
Απ’ όσο χάνουμε αίμα πίνει και ρουφά και αντριεύει.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]