Ο ιταλικός φασισμός συνδέθηκε με την εικόνα-καρικατούρα του ιδρυτή του Μπενίτο Μουσολίνι. Στο μυαλό του περισσότερου κόσμου, οι Ιταλοί φασίστες ήταν γλεντέζεδες και χασομέρηδες που ενδιαφερόντουσαν περισσότερο για το φλερτ παρά για τον πόλεμο. Τα εγκλήματα του ιταλικού φασισμού (εκτοπίσεις, εκτελέσεις, ρατσιστικοί νόμοι, υποστήριξη του Φράνκο κ.α.) υποβαθμίστηκαν μπροστά σε αυτά του ναζισμού, και οι ίδιοι οι Ιταλοί προσπάθησαν συλλογικά να θάψουν αυτή την μαύρη σελίδα της ιστορίας τους. Ο κινηματογράφος πάλι, ήταν ο μόνος που προσπάθησε να καταγράψει κάποιες από τις πτυχές και τις εκφάνσεις του ιταλικού φασισμού.

Το 3pointmagazine.gr παρουσιάζει 3 ταινίες που αναφέρονται στον Ιταλικό φασισμό.

Σαλό, 120 μέρες στα Σόδομα (1975)

Η ταινία του Παζολίνι ξεσηκώνει κοινό και κριτικούς εκείνης της εποχής. Μάλιστα στην Αυστραλία είχε απαγορευτεί για 17 χρόνια. Ακόμα και σήμερα γνώμες και κριτικές είναι αμφίσημες. Κάποιοι μιλούν για μια αριστουργηματική ταινία που καταγγέλλει τον φασισμό, κάποιοι άλλοι πάλι θεωρούν ότι κάπου ανάμεσα στα βασανιστήρια και στις σκηνές απίστευτου σαδομαζοχισμού ο Παζολίνι χάνει την ουσία αυτού που θέλει να πει. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Μα αυτή ήταν η επιδίωξή μου. Να εξοργίσω, να θυμώσω τον θεατή. Στην αρχή θα στραφεί εναντίον της ταινίας, εναντίον μου. Ύστερα θα πει πως πρόκειται για ένα πορνό. Αυτό είναι μια βολική εξήγηση. Μερικοί όμως μπορεί να ξανασκεφτούν. Ο φασισμός δεν καίει μόνο σάρκες. Μας “σπρώχνει” στον ολοκληρωτικό αφανισμό».

Η ταινία πραγματεύεται την φύση του φασισμού και την ψυχοσύνθεση των φασιστών. Η ιστορία εξελίσσεται στο Σαλό, τέσσερις εκπρόσωποι της ιταλικής φασιστικής εξουσίας απάγουν αγόρια και κορίτσια και τα υποβάλλουν σε απίστευτα μαρτύρια σεξουαλικών οργίων, βασανιστηρίων και τελετών κοπρολαγνείας. Έτσι σκοτώνουν κάθε ίχνος ζωής, έρωτα, ποίησης, ανθρώπινης ανάγκης.

Mussolini ulitimo atto (1974)

O Κάρλο Λιτσάνι γυρίζει αυτή την ταινία θέλοντας να σκιαγραφήσει το πορτρέτο του δικτάτορα λίγο πριν το οριστικό του τέλος. Η ερμηνεία του Στάιγκερ σε ένα πραγματικά δύσκολο ρόλο είναι εξαιρετική και έχει καταφέρει να μείνει ανεπανάληπτη ακόμα και σήμερα. Ο Λιτσάνι μαζί με τον Στάιγκερ χτίζουν  το ψυχολογικό πορτρέτο ενός μέχρι πρότινος ισχυρού άνδρα, που εγκαταλείπει πρώτος και άρον άρον τον Τιτανικό του, που βουλιάζει.

Ο «Μουσολίνι» του Λιτσάνι αναφέρεται στα τελευταία τέσσερα μερόνυχτα της ζωής του Ιταλού δικτάτορα και τον παρουσιάζει παγιδευμένο και βαλλόμενο από τρεις πλευρές, τους Συμμάχους που παρελαύνουν, τον άλλοτε σύμμαχό του Χίτλερ, και τους Ιταλούς παρτιζάνους.

Ο Βρώμικος Πόλεμος του Μουσολίνι (2005)

Από τα τέλη του ’20 μέχρι τη πτώση του Μπενίτο Μουσολίνι το 1943, η Φασιστική Ιταλία σκότωσε τουλάχιστον μισό εκατομμύριο αθώους Έλληνες, Γιουγκοσλάβους, Λίβυους και άλλους που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο διάβα του Ντούτσε.

Στο ντοκιμαντέρ των 52 λεπτών και μέσα από μελέτες και έρευνες ξετυλίγεται το πραγματικό πρόσωπο του Ιταλικού φασισμού. Η Ιταλή καθηγήτρια Σανταρέλι ρίχνει φως σε μια από τις πιο αιματηρές σελίδες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τη σφαγή του Δομένικο. Το μικρό χωριό στους πρόποδες του Ολύμπου, πλήρωσε στη φασιστική αυτή θηριωδία που αιματοκύλησε την Ευρώπη το δικό του φόρο αίματος. 150 άνδρες (14-80 ετών) σφαγιάζονται από τα Ιταλικά στρατεύματα κατοχής. Η Σανταρέλι αποκαλύπτει τον βρώμικο πόλεμο του Μουσολίνι.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]