Και μάλιστα του σήμερα. Για όλα μας φταίνε οι ξένοι, αλλά η δική μας καμπούρα δεν βρίσκεται εντός κανενός πεδίου κριτικής. Εξ’ ου και το υψηλό ποσοστό της Χρυσής Αυγής.
Η εύκολη λύση σε όλα αποτέλεσε θεμέλιο λίθο της λογικής την τελευταία τριακονταετία στον καθένα από εμάς. Η ειδοποιός διαφορά βέβαια είναι ότι κάποιοι, ευτυχώς, παρέκκλιναν αυτής της πορείας και γι’ αυτό τον λόγο η κοινωνία είναι διχοτομημένη.
Το ένα μέρος κατόρθωσε να μάθει πως το χρώμα δεν είναι υπεύθυνο για τα ποσοστά ανεργίας, φτώχειας, αυτοκτονιών και λοιπών προεκτάσεων μίας αμιγώς αυταρχικής πολιτικής, που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Το έτερο του ήμισυ, βρίσκεται προ των πυλών γεγονότων που θα πληγώσουν τον εγωισμό του. Πάντοτε βέβαια, σημειώνεται μία τέτοια εξέλιξη κατά τη διάρκεια της μετάβασης κάποιου από θύτη σε θύμα.
Πλέον ο Έλληνας δεν θα είναι αυτός που θα κληθεί να αποτελέσει τον οικοδεσπότη, αλλά τον φιλοξενούμενο. Και όπως φαίνεται, σιγά-σιγά δεν είναι και πολλοί αυτοί οι οποίοι δείχνουν να τον θέλουν στα δικά τους χωράφια. Ο Κάμερον απλώς εξέφρασε μία αντίληψη που δεν βρίσκεται στο δικό του κεφαλάκι, όσο στις πιέσεις που δέχεται για το ενδεχόμενο του τι θα επακολουθήσει με την εισροή χιλιάδων ανθρώπων σε ένα κοινωνικό σύνολο, το οποίο ήδη πάσχει από σοβαρές ασθένειες.
Παρόλα αυτά η λογική που εξέφρασε, παραπέμπει σε μία λογική εξατομίκευσης και αποκοπής του προβλήματος από τις ρίζες του. Η Μεγάλη Βρετανία δεν φέρει την ταμπέλα του αθώου παιδιού στην ευρωπαϊκή οικονομική κατάρρευση. Τουναντίον, πιστώνεται μεγάλες ευθύνες και από αυτές προκύπτουν ότι η λογική του να ξεζουμίζουμε τον αδύναμο για να παραμείνουμε ζωντανοί, εν τέλει δεν αποδίδουν.
Αντίστοιχα, θα έπρεπε από την μεριά μας να σκεφτούμε δυο και τρεις φορές όταν στέλνεται ένα στράτευμα σε κάποια ασιατική χώρα, ότι στη θέση του κάθε Αφγανού, Πακιστανού και Ιρακινού, θα κάναμε το ίδιο. Θα ψάχναμε παντί τρόπω να βρούμε μία καλύτερη ζωή για τον εαυτό και την οικογένεια μας.
Διαφορετικά δεν δικαιούμαστε να κατηγορούμε κανέναν Κάμερον. Διότι πολύ απλά ο τρόπος αντίληψης και αντίδρασης είναι ο ίδιος, απλά με διαφορετικούς ρόλους, που αυτή τη φορά δεν μας ευνοούν. Εφόσον υιοθετούμε αυτή τη νοοτροπία στα εγχώρια ζητήματα, θα έπρεπε να συμφωνούμε και με αυτούς που την υιοθετούν εκτός των συνόρων και όχι κατά περίπτωση…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.