Μεγάλος ντόρος έγινε τις τελευταίες ημέρες για την απόφαση του Σάκη Ρουβά να δεχθεί την πρόταση του δήμου Νέας Σμύρνης να ερμηνεύσει το «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά πραγματικά δεν συμμερίζομαι τον… πανικό που δημιουργήθηκε. Το αντίθετο θα έλεγα. Περιμένω με ανυπομονησία να ακούσω τον Sakis να ερμηνεύει το «Ένα το χελιδόνι». Θα λιώσουμε στο γέλιο!
Αφήστε δε που στο παρελθόν τον Μίκη τον έχουν «εκμεταλλευθεί» δεκάδες ακόμη τραγουδιστές που θεωρούνται «ποιοτικοί». Τα έγραψε και η φιλενάδα μου…
Και στο κάτω – κάτω τι είναι πιο… χοντρό; Να ερμηνεύει ο Σάκης τραγούδια του Μίκη ή να παίζει τον Διόνυσο στις Βάκχες του Αισχύλου και να παίρνει και βραβείο για την ερμηνεία του σε ρόλο αρχαίας τραγωδίας; ΟΥΑΟΥ.
Τα `χουμε δει όλα. Δεν προκαλεί πια εντύπωση ότι μέσα σε λίγα χρόνια η… τραβηγμένη φάρσα του Μητσικώστα γίνεται πραγματικότητα. Αλλά στην τελική έχει δίκιο ο Μίκης που λέει πως απαγορεύσεις στην τέχνη δεν πρέπει να υπάρχουν. Ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει και κρίνεται.
Όπως και να `χει, με αφορμή το δίπολο «Μίκης – Σάκης», στο μυαλό μου ήρθαν κι άλλες αντίστοιχες συνεργασίες από το παρελθόν που ήταν… για γέλια και για κλάματα.
Μαραμένος Vasilikos
Νομίζω πως ο χειρότερος καλλιτεχνικός «βιασμός» που έχουν αντιληφθεί τα καλοσχηματισμένα αυτιά μου τα τελευταία 34 χρόνια, δεν είναι άλλος από την απόφαση του Βασιλικού να διασκευάσει και να ερμηνεύσει Τσιτσάνη.
Μαζί με τον Vasilikos, γαμήθηκε κι η «Συννεφιασμένη Κυριακή» που λέει κι η παροιμία. «Sunday Cloudy Sunday» έκανε ο αθεόφοβος τον Εθνικό Ύμνο του λαϊκού μας τραγουδιού.
Κι εκεί που λες ότι ο βιασμός του Τσιτσάνη είναι αξεπέραστος, έρχεται η Αβρίλ Λαβίν να… περιλάβει τους Metallica!
Μα δεν τελειώσαμε…
Εξίσου… ενοχλητικές είναι όμως και οι συνεργασίες καλλιτεχνών που εσύ θεωρείς σημαντικούς, αλλά σε απογοητεύουν επιλέγοντας να ενώσουν τις δυνάμεις τους με κάποιον τραγουδιστή που είναι στην καλύτερη περίπτωση γελοίος.
Για παράδειγμα, ποιος μπορεί να επουλώσει το παιδικό τραύμα που μου δημιούργησε ο Ίαν Γκίλαν, όταν ήρθε στην Ελλάδα για να τραγουδήσει Μιχάλη Ρακιντζή;
Μα πού είναι οι εξωγήινοι;
Λίγα χρόνια αργότερα δεχθήκαμε ένα ακόμη μεγάλο… χτύπημα με τον Notis να τραγουδάει Santana, Ξυλούρη, Σαββόπουλο κλπ. Το γλυκό ήρθε κι έδεσε! Και ακόμη μάταια περιμένουμε τους εξωγήινους να έρθουν να απαγάγουν τον πειραγμένο να ησυχάσουμε… Άχρηστα Aliens.
Για το τέλος άφησα την κατηγορία απογοήτευση «δύο στα δύο». Σε αυτήν την κατηγορία ένας καλλιτέχνης που σου αρέσει επιλέγει να διασκευάσει τραγούδια άλλων τραγουδιστών που επίσης σου αρέσουν, αλλά το αποτέλεσμα είναι χάλια!
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατηγορίας είναι ο δίσκος «Ξενοδοχείο» του Σαββόπουλου. Αυτό το «Μέρα όμορφη, τις πάπιες ταΐσαμε», δεν μπορώ να το χωνέψω με τίποτα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.