Ο Matthew McConaughey, που τελευταία μας έχει συνηθίσει σε έξυπνες επιλογές ρόλων αλλά και σε δυνατές ερμηνείες, φέτος δείχνει εμπιστοσύνη σε ένα σκηνοθέτη του οποίου η επαγγελματική επιτυχία φαίνεται να κινείται αντιστρόφως ανάλογα.
Μιλάμε για τον Gus Van Sant, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του με πιο indie παραγωγές, και αργότερα την απογείωσε και στο mainstream χώρο, σκηνοθετώντας το 1997 την ταινία Good Will Hunting και συνεχίζοντας να κερδίζει σε αναγνώριση και σεβασμό με τις επιτυχημένες Elephant, Paranoid Park και Milk, μεταξύ άλλων.
Στη «Θάλασσα από Δέντρα» (The Sea of Trees), ο σεναριογράφος Chris Sparling, αναμιγνύει την κατάθλιψη με την μετάνοια,και την απόγνωση με το ένστικτο της επιβίωσης, αντλώντας εμφανώς έμπνευση από πολλές ταινίες της ίδιας θεματολογίας. Ο Gus Van Sant ντύνει την ιστορία αυτή με ένα πέπλο μυστηρίου, το οποίο φαινομενικά κρύβει μια μεταφυσική ένταση και ίσως –κρίνοντας από το ιστορικό του- έναν ομόφυλο ερωτισμό, αλλά δεν τα αφήνει να επαληθευτούν ποτέ.
Η ιστορία μας παρουσιάζει τη συνάντηση δύο ανθρώπων, του Arthur (Matthew McConaughey) και του Takumi (Ken Watanabe) στο δάσος Aokigahara της Ιαπωνίας, γνωστό και ως «Το Δάσος της Αυτοκτονίας». Ο Arthur πάσχει από κατάθλιψη και, μέσα από μία σειρά από flashbacks, μαθαίνουμε ότι θρηνεί για το χαμό της γυναίκας του, ενώ στο χαρακτήρα του Takumi δίνεται λιγότερη έμφαση, και έτσι δε μαθαίνουμε ποτέ την ιστορία του. Ο λόγος που οδήγησε τους δύο άνδρες στο δάσος είναι κοινός, και αποτελεί το ερέθισμα που θα τους φέρει σε ένα βαθύ και ειλικρινή διάλογο, μέσα από τον οποίο θα ξυπνήσει μέσα τους η ελπίδα. Μαζί θα προσπαθήσουν, λοιπόν, να νικήσουν τα φυσικά εμπόδια που τους στέλνει το ίδιο το δάσος (σαν αυτόβουλο στοιχείο) και να καταφέρουν να γυρίσουν πίσω.
Πρόκειται για δύο καλούς ηθοποιούς, που για ένα σημαντικό λόγο δεν «έδεσαν». Και ο λόγος αυτός είναι ότι ούτε ο χαρακτήρας του Arthur αλλά ούτε και ο θεατής μπορούν να ταυτιστούν με το χαρακτήρα του Takumi . Λόγω της μονόπλευρης εστίασης της ταινίας στο χαρακτήρα του Arthur, και της παράλειψης να παρουσιάσει τα κίνητρα ή τους στόχους του Takumi, είναι αδύνατο να δημιουργηθεί χημεία μεταξύ τους και ακολούθως ο δεύτερος λειτουργεί ως «ενίσχυση» για τη συναισθηματική κλιμάκωση του πρώτου.
Η Naomi Watts, που υποδύεται τη σύζυγο του Arthur, είναι για ακόμη μια φορά στο στοιχείο της και καταφέρνει να δημιουργήσει καλύτερη χημεία με τον McConaughey, παρότι η σχέση των χαρακτήρων τους είναι αυτή που δημιουργεί το πρόβλημα του πρωταγωνιστή και όχι αυτή που το λύνει. Οι σκηνές των δύο ηθοποιών ως παντρεμένο ζευγάρι είναι ρεαλιστικές και επιτυγχάνουν να απεικονίσουν πειστικά την αποξένωση που φέρνει ένας συμβιβαστικός γάμος, χωρίς να καταφεύγουν σε υστερικούς καβγάδες και αυτοκαταστροφικές εκρήξεις. ‘Ισως το καλύτερο στοιχείο της ταινίας, και το πιο σωστά γραμμένο σεναριακά, η σχέση του ζευγαριού προκαλεί στο θεατή αισθήματα ταύτισης και συμπόνοιας.
Μέσω αυτού του συναισθηματικού background, και με δεδομένο ότι η ιστορία δεν είναι τόσο κακή όσο την κατηγόρησαν οι πρώτες κριτικές από το Φεστιβάλ των Καννών, η ταινία θα μπορούσε να έχει αποφύγει κάποια σκηνοθετικά κλισέ και να έχει εστιάσει περισσότερο στα καλά της στοιχεία (φωτογραφία, ηθοποιία, ατμόσφαιρα τρόμου) για να καταλήξει απλά και απέριττα στην επιβίωση ή μη των χαρακτήρων. Οι επεξηγηματικές ατάκες, και η αναπαραγωγή τους κατά τη «λύση» της ιστορίας προσγειώνουν ανώμαλα το θεατή, ο οποίος σίγουρα μπήκε στην αίθουσα με τον πήχη ψηλά, ακολούθησε τη συναισθηματική ροή της ταινίας και κατά πάσα πιθανότητα περίμενε να φύγει προβληματισμένος θετικά, και όχι αρνητικά, όπως μάλλον έγινε, αναρωτώμενος γιατί σε αυτή την ιστορία να έπρεπε ντε και καλά να υπάρξει ανατροπή.
Αν δε σας άρεσε, δείτε καλύτερα: 21 Grams (21 Γραμμάρια)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.